NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Het krachtigste pleidooi voor verhoging van de drankprijs leverden drie pils drinkende toeschouwers bij B&W, studenten nog. Wat dronken ze op hun avondje uit, wilde Sonja Barend weten. Twintig pils, alledrie. Dat is dus de norm. Nee, het kon absoluut geen kwaad, vonden ze. Th. Blans van de Jellinek verslavingsklinieken rekende hen optimistisch voor dat zestig procent er wel doorheen zou zeilen.

"Veertig procent van de mensen die drinkt als jij, komt bij de groep probleemdrinkers terecht", zei hij. Luid protest van de studenten. Wiskunde zullen ze niet hebben gestudeerd. Hoe kunnen ze zich op een weekendavond ooit schikken in het medisch verantwoorde maximum van drieëneenhalf glas als ze de kick van zulke plassen alcohol gewend zijn? Zo'n avondje matigen wordt deprimerend. Tegenover Blans, die de minister een accijnsverhoging had geadviseerd, zaten een heftig protesterende kroegbaas van het Leidseplein en een verontwaardigde slijter. Het zou toch niets helpen, zeiden ze in koor. De slijter kreeg alleen mensen in zijn winkel die "van een gezellig slokkie drank houden". Maar, stelde Sonja Barend haar troefvraag, als een prijsverhoging niet helpt, "dan verdienen jullie net zoveel en waarom klagen jullie dan?" Helaas bood het onderzoek van Blans juist voor bier weinig perspectief. Door een prijsverhoging van tien procent zou de consumptie slechts met drie procent afnemen. Zo nu en dan drinken die studenten dan slechts 19 glazen. Bij Barend en Van Dorp verscheen Ed, die vorige week de kijkcijfers van Big Brother verhoogde door niet te vertrekken, hoewel hij was genomineerd. Boos dat hij als latere invaller te weinig kans had gekregen om zich waar te maken. Dat haalde zelfs het avondnieuws. Na de anderhalve dag extra stapte hij op. In de dagboekkamer spoorde hij de kijkers aan om net als hij een gebaar te maken. "Als jij ook iets zou willen doen, stel het niet uit", zei hij. "Net als John Lennon. Die sliep met Yoko Ono in het Hilton hotel. Of Martin Luther King die zijn toespraak hield: I have a dream today. We moeten samen iets doen. We kunnen elkaar groeten door de hand op te steken. Toeteren mag ook of bellen met de fietsbel. Steek je duim omhoog. Dan heb je me begrepen." Het was wel een vergaande droom van de wat oudere jaren zeventig-veteraan met volle krullen om te denken dat het publiek dat hem had weggestemd op zijn instigatie een soort actie zou beginnen. Zou hij zondag serieus om zich heen hebben gekeken? Of was hij toch maar de luier gaan verschonen van de baby van 23 dagen waar hij aan was ontsnapt? Na zijn vertrek begonnen de achterblijvers op te sommen op wie hij allemaal verliefd was geweest. Bij Barend en Van Dorp zei hij dat hij in de loods "in een stroom van creativiteit terecht was gekomen om gek van te worden".

Het was een absurd stukje zelfpersiflage van televisie waar flauwekul en grote geschiedenis gebroederlijk doorheen hangen. Een dream today in het programma van Hummy van de Tonnekreek. Beroemd te worden op het aan amusementswaarde afgemeten content of your character. Big Brother is geen sociaal experiment meer. Als je wel ongeveer weet hoe zoiets afloopt, ben je minder nieuwsgierig naar die oeverloze, onbenullige dialogen en conflictjes. Bij BNN heeft nu al de vergrijzing ingezet. Zou het jeugdelixir voor de publieke omroep zijn uitgewerkt? De omroep van Bart, dat door zijn entree het hele bestel overhoop heeft gehaald om het voor de adverteerder aantrekkelijke jongere publiek te lokken. Gisteren bood het Straatvechters, een gooi- en smijtshow met middelbare Troskijkers. Die willen wel jong en lollig doen, zoals al die oude kijkers die BNN wel eens aan zetten. Wie het eerste fluit na het eten van beschuit, wie het langste zonder te ademen het hoofd in een kom gele vla houdt. Wie wint mag bij de buur-concurrent huisraad weghalen. Hahaha, wat moesten ze lachen. Bart wordt ook een dagje ouder. Het went, net als 20 pils.

( a d v e r t e n t i e s )