|
|
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]()
NIEUWSSELECTIE
|
Kermisklanten
ANNA VISSER
Ze deed het toch, werd voorzitter, ze deed het verkeerd (vonden sommigen) en besloot dinsdagavond de eer aan zichzelf te houden en op te stappen - de publicatie in Vrij Nederland "Marijke van Hees, de nieuwe Bram Peper?" deed de deur dicht. Het artikel heeft een nogal hoog 'zou-gehalte', althans waar het gaat om het declaratiegedrag van Van Hees. "Ze zou privékilometers hebben gedeclareerd, terwijl er ook een ongebruikte auto met chauffeur voor de deur stond. Ze zou Haagse hotelovernachtingen in rekening hebben gebracht terwijl ze in werkelijkheid bij bevriende partijgenoten logeerde." Desondanks constateert VN: "De PvdA wordt opnieuw geconfronteerd met een kopstuk dat een discutabele opvatting heeft over het verschil tussen mijn en dijn." VN-lezers worden geconfronteerd met een artikel dat, althans wat het declaratiegedrag van Van Hees betreft, meer suggereert dan overtuigt. Zo suggereert de Nederlandse bereidwilligheid om in moeilijke oorden (Cambodja, de Golf) de klus te klaren, dat wij meebeslissen over de wereld. Het tegendeel is waar, aldus VN: "We zijn daar te onbeduidend voor." En: "De politiek van het uitsturen van vredessoldaten blijkt verontrustend vervuild met oneigenlijke motieven." Zoals: "Wat de Britten kunnen, dat kunnen wij ook." En: "Nederland moet zichtbaar blijven." De Groene Amsterdammer constateert na lezing van het rapport van de commissie-Bakker, die onderzoek deed naar de besluitvorming rond Nederlandse vredesmissies: "bij vredesmissies blijkt wat wenselijk is, belangrijker dan wat haalbaar is, waardoor de Kamer in het verleden besluiten nam waarvan ze de reikwijdte niet kon overzien." Het is toch niet voor te stellen dat onder het mom "we moeten toch iets doen" en "houd Nederland op de kaart" mannen en vrouwen worden uitgezonden. Het is nog moeilijker voor te stellen dat de Kamer hiermee doorgaat. Toch gebeurt dat: de mariniers staan al klaar om naar Eritrea af te reizen. Even moeilijk voor te stellen vindt de historicus Ernst Kossmann dat een voormalige dwangarbeider het heeft over "de grootste massa-inzet van dwangarbeiders sinds het einde van de slavernij gedurende de 19de eeuw", zegt hij in HP/De Tijd. Kossmann was zelf twee jaar tewerkgesteld, maar vindt de 300 miljoen 'troostgeld' die ex- dwangarbeiders eisen 'belachelijk'. "Men pronkt niet met het leed als loutering, maar omdat men geld wil zien. (...) Het is blijkbaar fijn om slachtoffer te zijn. Maar eigenlijk is dat toch vernederend." Hij stoort zich aan het "microgedoe over de oorlog" en verklaart "al dat gedramatiseer" uit het feit dat met de ogen van nu (soldaten uit Srebrenica worden door psychologen opgevangen) naar 1945 wordt gekeken, toen de ontvangst 'koud' was. Van een koude kermis kwamen de Samen op Weg (waarnaartoe?) kerken thuis nadat de Amsterdamse burgemeester Patijn ze niet als vaste gesprekspartner wilde over het grotestedenbeleid, meldt Hervormd Nederland. De kerken doen veel goede werken, maar Patijn wil de scheiding tussen kerk en staat in ere houden en twijfelt "aan het vermogen van de kerken om in deze geseculariseerde samenleving de sociale cohesie te vergroten". Evenzeer zullen op Europa gefixeerde politici van een koude kermis thuiskomen, wanneer zij menen de burger nog langer te kunnen negeren. "De euro mag goed zijn voor Europa, de burgers zijn buiten de besluitvorming gehouden en het draagvlak brokkelt af. (...) Politici die de werkelijkheid negeren, zullen zichzelf de komende jaren bij de stembus tegenkomen", aldus Elsevier. Tenzij veel Fritsen Abrahams het tij weten te keren.
|
NRC Webpagina's 7 SEPTEMBER 2000
Een gevaarlijke gek
|
Bovenkant pagina |
|