NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Een briefje van een wanhopig kind bleek een fondsenwerf-actie van Mensen in Nood. Niet zo geslaagd, geeft de organisatie toe.

YASHA LANGE

ROTTERDAM, 21 APRIL. "En nu ben ik heel ver van huis en pappa en mamma zijn er nog steeds niet", staat er in kinderhandschrift. Het briefje is niet ondertekend, er staat geen afzender bij. Het kind vervolgt: "Maar ik kan helemaal niet slapen zonder mamma want dan ben ik bang. En ik hoor mensen verdrietig zijn over dat ze kinderen kwijt zijn. En dat die boze meneren alles kapot maken. Maar dat wil ik niet want dan heb ik helemaal niets meer en waar moet ik dan naar toe."

Het briefje is opgesteld door de hulporganisatie Mensen in Nood, maar dat was voor 25.000 donateurs die het ontvingen onduidelijk. Althans even, want een paar dagen erna viel een andere brief in de bus, van Mensen in Nood. "Enkele dagen geleden heeft u een dagboekfragment ontvangen. Kunt u zich voorstellen dat dit van uw buurmeisje is? Onvoorstelbaar. In Nederland. Maar in Soedan is het heel gewoon. Dit dagboek zou door bijna alle Soedanese kinderen geschreven kunnen zijn." Dan volgt uitleg over ellende in Soedan en de oproep: Help ons! De organisatie Mensen in Nood, dus. "Alstublieft, doe de aangehechte acceptgiro nu op de post."

De bedoeling van de actie was om de aandacht wat langer vast te houden, nieuwsgierigheid te wekken door een anoniem tragisch briefje, de link te leggen tussen Soedanese en Nederlandse kinderen en dan pas later de aap uit de mouw laten komen. Maar het is een beetje mislukt, geeft Mensen in Nood toe.

Er kwamen ongeruste reacties. "Veel, ja", zegt de woordvoerder. De donateurs die de brief ontvingen bleken te zijn geschrokken. "Het briefje zag er te echt uit. We hadden erbij moeten zetten dat het van Mensen in Nood kwam." Veel hulporganisaties vissen in dezelfde vijver van goedwillende donateurs. De onderlinge concurrentie tussen hulporganisaties is groot. Fondsenwerving is een goed betaald vak geworden. De tijd van simpele informatie ("Wij bouwen putten in Equador") is voorbij. Het is nu 'persoonlijk' en 'direct' (bijvoorbeeld: "Nina is twaalf en heeft geen drinkwater, daarom moeten wij een put bouwen").

En ja, soms schieten de hulporganisaties door in hun enthousiasme. Geld voor Foster Parents kindjes, zo'n goed marketinginstrument, bleek niet direct bij die kindjes terecht te komen. Het kinderbriefje van Mensen in Nood lijkt ook een voorbeeld van 'identificatie' die haar doel voorbij is geschoten. "Blijkbaar wordt het steeds moeilijker om in het grote bos van fondsenwervers nog op te vallen. Maar op deze manier liever niet", zegt Marie-Claire de Waal van Terre de Hommes.

Mensen in Nood zal het ook niet meer doen, ze zijn geschrokken en niet blij. De excuus-brieven zijn al verstuurd. "Wij kunnen goed begrijpen dat u verontwaardigd bent. Wij bieden u daarom hierbij onze oprechte excuses aan."

( a d v e r t e n t i e s )