NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Nu moet ik publiciteit geven aan het feit dat Maurice de Hond zoveel publiciteit krijgt voor de beursgang van zijn internet-portefeuille. Die publiciteit is interessant nieuws, want veel andere publicerenden hebben het al opgemerkt.

Na dit stukje verschijnt er weer een ander verhaal over het aanhouden van de publiciteit. Hoe doet hij dat toch? En hij wordt nog eens uitgenodigd door een talkshow waarvan de redactie vindt dat die De Hond in het nieuws is. Ooit komt de publieke vaststelling dat het "akelig stil is geworden" rond De Hond. Een ander is het daarmee eens en een derde ook, waarop een vierde concludeert dat De Hond weer eens veel in de publiciteit is. Dat kan zich ook tegen hem keren want als het misgaat, houden de verhalen niet op. Dan gaan de investeerders op zoek naar een onbekend gezicht. Gisteren praatte De Hond honderduit bij Barend en Van Dorp. Voor zover u het nieuws nog niet weet: De Hond vindt Newconomy een waardevolle investering. Hij zal zijn aandelen minstens een jaar houden. De Hond vond de openingskoers redelijk, dus als u nog niets hebt gekocht... Jan Mulder kon zich niet voorstellen dat De Hond voor zijn plezier werkte. "Je doet het toch om rijk te worden?", vroeg hij herhaaldelijk. De Hond zei dat hij van dit werk hield. "Waarom zit jij dan hier?", vroeg De Hond aan Mulder. "Om het geld", zei Mulder. "Niet voor je plezier?" "Helemaal niet". Uit een los gesprekje op maandagnacht had ik begrepen dat Mulder net zoveel wil verdienen als presentatoren Barend en Van Dorp. Ik geloof De Hond: ik kan me niet voorstellen dat het die televisiepersoonlijkheden en bekende gasten alleen om geld gaat. Ze genieten ook van de aandacht. Toevallig valt er met die aandacht veel geld te verdienen maar als ze tussen beide zouden moeten kiezen, hadden de meesten aandacht genomen. Vijftig jaar geleden riep je de aandacht van de Heer aan, nu ga je voor de camera. Het is volkssport. Dat is het fascinerende aan de documentaireserie Jambers op RTL4, waar gewone mensen zich op hun intiemste momenten laten volgen in die vreemde, Vlaamse nieuw-rijke mengeling van ontraditionele ondernemingslust en burgerlijk conservatisme. Dat soort programma's moet daar indruk maken. TV-maker Jambers volgt alleenstaanden die voor het eerst contact leggen en beschrijft de personen alsof hij naar baltsende grutto's zit te kijken. "Anita gaat vaak uit maar mist een levenspartner. Ze leeft al tien jaar met haar zoon." Of: "Eric, een sportieve, vlotte dertiger. Hij ziet er een beetje macho uit. Veel vrouwen vallen op hem maar hij is huiselijk en houdt niet van disco's."

We zien Erwin, vroeg in de twintig, aangekleed worden door zijn mamma, "zijn hartsvriendin". Hij woont nog thuis en heeft zijn eerste afspraakje in een bioscoop met een meisje dat via een contactbureau is aangezocht. Zijn moeder bekijkt hem, terwijl ze zittend op zijn bed tegen de vergulde spijlen van het hoofdeinde leunt. Dan masseert ze voor de spiegel gel in zijn haar. Ze doet zich jonger voor dan ze is, slank, zwart broekpak, glinsterend sjaaltje gedrapeerd om de hals en geblondeerd haar. Misschien is ze kapster of schoonheidsspecialiste. "Ik wou dat ik ook een blind date had", verzucht ze.

De andere partij, Barbara, woont ook nog thuis en wordt gefilmd in haar meisjesachtige slaapkamer vol popgroepaffiches, op het bed met haar moeder die haar bij het contactbureau heeft ingeschreven. "Initiatief nemen zal ze nie rap doen", zegt de moeder. "Ja", bevestigt het meisje. Dan zien we beide partijen in hun auto's naar hun afspraak gaan door een Vlaams veelbaans maanlandschap van asfalt vol stoplichten. De enorme bioscoop is hypermodern. In de drukke aankomsthal flitsen filmfragmenten, terwijl Erwin en Barbara elkaar voor het eerst de hand schudden, ouderwets verlegen, maar ook weer niet zo verlegen dat wij niet mochten meekijken.