Van 1 tot 21 november in Groningen (zes zalen), Amsterdam (Maison Descartes,Rialto), Den Haag (Haags Filmhuis, Babylon), Leeuwarden (in het kadervan het Noordelijk Filmfestival), Delfzijl, Winschoten en Hoogezand.

Filmbeschrijvingen en vertoningsdata op http: //www.cinepremieres.nl

33 nieuwe Franse films even te zien

Door RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Hoewel er sinds enkele jaren sprake is van een schuchtere terugkeer van de Europese film, met name in Engeland en Duitsland, blijft Frankrijk voorlopig het enige land met een echte filmindustrie, waar wekelijks toch al gauw twee premières van binnenlandse makelij in de bioscoop te zien zijn. De zorg om de cinematografische eigenheid nadrukkelijk bedoeld als tegenwicht voor de over de wereld uitgestorte Amerikaanse eenheidsworst leeft sterk in Frankrijk. In de eerste plaats bij de filmmakers natuurlijk, en bij de overheid die een uitgekiend systeem van filmbevordering heeft opgezet, met eenvoudige voorfinanciering, investeringsverplichting en vertoningsquota voor bioscopen en televisiezenders.

Alleen de toeschouwer laat het soms een beetje afweten. De eerste Franse film op de top-10 van bioscoop-kaartjes in de week van 19 tot 26 oktober bijvoorbeeld stond pas op nummer 9 (La débandade van Claude Berri, een komedie over de Viagra-pil), ver onder Star Wars en ander Hollywoodgeweld. En ook de Franse filmkritiek is soms wat zuinigjes, want er worden geenszins alleen maar goede films geproduceerd. Dat leidt tot heftige verwijten van filmmakers aan het adres van de critici, die het eigen product niet voldoende zouden steunen. Zo heeft Luc Besson (van Le cinquième élément) geweigerd zijn overigens prachtige Jeanne d'Arc aan de pers te tonen voordat de film vorige week in de Franse bioscoop kwam.

Franse films worden (net als andere films) in Nederland maar mondjesmaat gedistribueerd, vooral die in het meer populaire genre. Daarom is het filmfestival Cinépremièrs, dat deze week in Groningen, Leeuwarden, Den Haag en Amsterdam van start gaat, een uitstekend idee. Maar liefst 33 recente Franse en Franstalige speelfilms zijn er te zien, en nog eens tientallen korte films. Op het programma een paar films die misschien later de Nederlandse bioscoop halen: Ça commence aujourd'hui van Bertrand Tavernier en Sombre van Philippe Grandrieux bij voorbeeld. Maar aardiger misschien nog is om een blik te werpen op interessante films die vermoedelijk nooit meer bij ons te zien zullen zijn, zoals Tykho Moon van Enki Bilal, Post coïtum, animal triste van Brigitte Rouan, Ceux qui m'aiment prendront le train van Patrice Chéreau, de hit Vénus beauté van Tonie Marshall, Au coeur du mensonge van Claude Chabrol of L'ennui van Cédric Kahn.