NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
GOIANIA, 9 JUNI. Veel positiefs valt er niet te melden over de tiendaagse Braziliaanse trip van bondscoach Frank Rijkaard en zijn nationale selectie. Om maar met het meest negatieve te beginnen: in de tweede oefenwedstrijd tegen Brazilië in Goiania kregen drie Nederlandse spelers een rode kaart, Van Vossen, Ooijer en Davids. Nog nooit in de geschiedenis van het Nederlands elftal is dat gebeurd. Tijdens het Europees kampioenschap van 1976 werden in de wedstrijd tegen Tsjechoslowakije al eens twee spelers uit het veld gestuurd, Van Hanegem en Neeskens. Het Nederlands elftal verloor in de jonge, moderne en niet eens armoedige miljoenenstad in het binnenland van Brazilië slechts met 3-1. Maar het zijn ook cijfers die allerminst het grote verschil tussen het Braziliaanse en Nederlandse elftal weergeven. Oranje kwam er nog genadig van af. Wanneer Amoroso, Rivaldo en Leonardo elke kans zouden hebben benut, was Nederland diep vernederd.

Misschien waren enkele excuses voorhanden, zoals het virus dat dagenlang door de selectie gierde. Misschien waren het de vreemde omstandigheden, eerst in Salvador, later in Goiania. Misschien waren alle spelers nog moe van de afgelopen competitie en stuitten ze op een Braziliaanse selectie die bezig is zich voor te bereiden op het Zuid-Amerikaans kampioenschap volgende maand in Paraguay. Rijkaard wilde na de gênante vertoning van de Nederlanders niet de resultaten (2-2 en 1-3), het spel en het enorme kwaliteitsverschil als leidraad nemen voor een analyse. "Het is een goede ervaring geweest", meende hij. "Er is van alles gebeurd. Er zijn zieken geweest, we hebben moeten lijmen en moeten praten. Maar we moeten het goede eruit halen en niet te lang stil blijven staan bij wat fout is gegaan." Rijkaard was allerminst gelukkig met de drie rode kaarten, al veronderstelde hij dat de Paraguayaanse scheidsrechter had overdreven. "Maar ook dat hoort bij het leerproces. De spelers hebben elkaar leren kennen onder moeilijke omstandigheden en dat is nooit weg." Eigenlijk was de trip naar Brazilië ook niet zijn idee geweest. "Maar sommige afspraken moet je wel nakomen. En eerlijk gezegd is een trip naar dit land verleidelijk", zei hij diplomatiek. In Brazilië interesseerde zich bijna niemand voor de twee wedstrijden. De vele competities zijn daar immers nog in volle gang. Zonder Romario, Ronaldo, Edmundo en Vampeta stelt de selecao in veler ogen weinig voor. De wedstrijden in de stadions van Salvador en Goiania zouden voor honderdduizend toeschouwers worden gespeeld. Ten eerste bleken de stadions allerminst zo groot, ten tweede waren ze nog niet voor de helft gevuld. Zaterdag 25.000 toeschouwers, gisteren ongeveer hetzelfde aantal. Voor de oefenpartijtjes in Salvador en Goiania werd al meteen duidelijk waar het werkelijk omging. Meisjes droegen een immens grote vlag binnen in de kleuren van Brazilië met het logo van Nike. Zowel het Braziliaanse elftal als het Nederlandse wordt aangekleed door deze firma. De Braziliaanse spelers zaten maandagavond nog tot in de late uurtjes in de lobby van het hotel in Goiania te babbelen en te drinken. Leonardo, die tegenwoordig voor AC Milan speelt, zei te genieten van deze wedstrijdjes: "Het is leuk om oude vrienden weer te zien." En Rivaldo zei onder een parasol: "We voetballen vanavond omdat we het leuk vinden. Verder interesseert het me helemaal niets of we verliezen of winnen."

Het was showtime in het stadion van Goiania. Vooral Rivaldo, Amoroso, Leonardo en later Denilson leefden zich uit. Spelers als Konterman, Ooijer, Van Vossen en zelfs de broers De Boer zagen er uit als klompendansers wanneer een Braziliaan zijn mooiste bewegingen liet zien. Doelman Westerveld, die Van der Sar mocht vervangen, wist niet wat hem overkwam. Eerst werd nog een doelpunt van Amoroso afgekeurd wegens hands, vervolgens zag hij hoe Rivaldo Konterman doldraaide en Amoroso de kans gaf te scoren. Daarna schoot Frank de Boer, in paniek gebracht door Leonardo, de bal in eigen doel. Weer later zag de doelman hoe Leonardo Ooijer voor schut zette en zomaar 3-0 kon scoren.

Van Vossen en Ooijer waren het spoor al zover bijster dat ze zich vergrepen aan Brazilianen en daardoor een gele kaart kregen. Ook Cocu en Amoroso kregen geel. Bij de rust had Brazilië al een voorsprong van minimaal 5-0 moeten hebben. Heel dom was de overtreding van Van Vossen op Amoroso net na rust, waardoor hij rood kreeg. Onbegrijpelijk gaf de scheidsrechter meteen daarna Amoroso rood, kennelijk omdat hij mopperde. Behoudens mooie kansen voor Van Nistelrooy, die in de eerste helft op de lat schoot, was er weinig te winnen voor Nederland. Al was de trefzekere vrije trap van invaller Van Hooijdonk (3-1) van een bijzonder mooi gehalte. Ook Ooijer ontving een tweede gele kaart, dus rood. Hij wenste zich niet te laten dollen door Denilson, de koning van de driedubbele schaar. Davids vocht intussen een privé-oorlogje uit met Rivaldo. Toen de Nederlander de fantastisch spelende Braziliaan de doorgang versperde kreeg hij rood, weer rood dus voor de krijger van Juventus. Omdat Rivaldo zich vergreep aan de haardos van Davids en zich opwond over de zoveelste aanslag op zijn mooie benen kreeg hij ook rood. Het was een voor het Nederlandse voetbal beschamend slot van een onvergetelijke trip. Het team van Oranje dat in Brazilië in hoog aanzien stond na de wedstrijden op de twee recente wereldkampioenschappen, is zijn goede naam in het land van de mooiste voetballers voorlopig kwijt. Het is een straf voor een commerciële knieval. Een straf die alleen Rijkaard en de spelers dragen, niet de bestuurders. Rijkaard zal ervan leren. De volgende keer graag naar Brazilië, maar dan in een andere tijd, en alleen onder andere, vooral sportieve voorwaarden.

( a d v e r t e n t i e s )