NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze correspondent HANS STEKETEE
LONDEN, 11 MEI. Een beetje katterig na een doorwaakte nacht maar blij, vertelde Tony Blair vorige week wat hij dacht over de uitslag van de lokale en regionale verkiezingen. In Glasgow zag het er zo uit: middenin een zin snoerde de Schotse televisie Blair de mond en schakelde over naar Donald Dewar, aankomend premier van de semi-onafhankelijke Schotse regering.

Het was een veelzeggend detail. Het toonde een glimp van het nieuwe, decentraal bestuurde koninkrijk waarin Londen er steeds minder toe doet. Maar het was ook de zoveelste keer dat Blair er niet in slaagde de media zijn agenda te laten volgen. Voor de politicus die de 'soundbite' beschouwt als zijn belangrijkste gereedschap, is dat een bron van toenemende frustratie.

Gisteren kregen de verzamelde Britse hoofdredacteuren het van hem voor de kiezen over Kosovo. De pers en de televisie rapporteren uitbundig over verdwaalde of verkeerd gerichte NAVO-bommen, maar nauwelijks over het lot van de Kosovaren, zei hij in een toespraak voor de Newspaper Society. Westerse media lijden aan 'vluchtelingenmoeheid', aldus Blair. "Als je één massaverkrachting hebt verslagen, is de volgende niet zo nieuwswaardig meer. Als je één massagraf hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Dat is een gevaarlijke koers, die de Serviërs helpt. Een verslaggever [in Macedonië] vertelde [me] dat de vluchtelingen zichzelf herhalen. Dat is omdat de Serviërs een vast stramien volgen. Daar houdt het nieuws niet van."

Zijn ergernis is ingegeven door engagement. Hij is de enige politicus die heeft gezegd dat het Westen mensenrechten mondiaal militair moet verdedigen. Hij is ook de enige Westerse regeringsleider die een vluchtelingenkamp heeft bezocht in Macedonië. "Hoe vaak je het ook op tv hebt gezien, niets kan je voorbereiden op de stank, de allesdoordringende geur van angst", schreef Blair dit weekeinde in de Sunday Mirror na zijn bezoek, vorige week. Dezelfde krant drukte de dag na zijn bezoek een foto af van zijn huilende vrouw Cherie, die hem vergezelde.

Maar Blairs woede is ook politiek. Hij is boos dat het Westen er niet in slaagt de propagandaslag te winnen. Zijn chef-spindoctor is toegevoegd aan de NAVO-voorlichting, maar die staat machteloos tegen verdwalende bommen. En politici in eigen land stellen vragen over de effectiviteit van de bommen en de aanhoudende vluchtelingencrisis.

De BBC en CNN geven toe óók gefrustreerd te zijn dat ze geen journalisten in Kosovo hebben, maar verdedigden hun onafhankelijke verslaggeving. "Kook je beleid in tot één heldere zin, vóór de media het voor je doen", schreef Blair twaalf jaar geleden al. Het tekent de eeuwige spanning tussen Westerse politici en hun media.