|
|
|
NIEUWSSELECTIE Sampras Fanpagina
|
Koning Kafelnikov mikpunt van spot
Door onze redacteur ROBERT MISSET
Voormalig Wimbledon-kampioen Michael Stich verwoordde de kritiek op de ondoorzichtige wereldranglijst het scherpst. "Dit systeem is ziek", zei de Duitser. "Het kan niet zo zijn dat Sampras een toernooi overslaat en vervolgens van de eerste plaats op de wereldranglijst wordt verdreven door Kafelnikov, die al anderhalve maand geen partij heeft gewonnen." De nieuwe nummer één haalde zich tevens de woede van de organisatoren in Hamburg op de hals door zich met een griepje af te melden voor het Super 9-toernooi. De blessure is ongetwijfeld van geestelijke aard, want ook Kafelnikov zal zich generen voor een troonsbestijging door een keizer zonder kleren. Steun krijgt Kafelnikov wel van Richard Krajicek, die deze week in Hamburg zelf op jacht gaat naar de pole position in het tenniscircuit. "Kafelnikov heeft een grandslam en het toernooi in Rotterdam gewonnen. In Londen was hij al één overwinning verwijderd van de eerste plaats. Het is triest dat Yevgeni nu de nieuwe nummer één is, omdat Sampras zijn titel in Atlanta niet kon verdedigen. Ik denk dat Kafelnikov de eerste plaats liever op eigen kracht had bereikt. Toch vind ik dat hij over de afgelopen twaalf maanden de beste speler is geweest." Niet Kafelnikov, maar de ATP is bovendien verantwoordelijk voor de aanhoudende discussies over de samenstelling van de wereldranglijst. Ter verdediging van de Rus kan worden aangevoerd dat hij al bijna het gehele seizoen de ranglijst van de Road to Hannover aanvoert. Op die zogeheten 'geschoonde' jaarlijst worden slechts de resultaten van dit jaar meegeteld, waarbij de beste acht tennissers zich kwalificeren voor het officieuze wereldkampioenschap in Hannover. Op die 'alternatieve' wereldranglijst prijken overigens slechts drie tennissers (Kafelnikov, Krajicek en Philippoussis) die ook op de reguliere ranking tot de toptien behoren. Volgens die berekeningen is de laatste tijd met zijn vorm én motivatie worstelende Kafelnikov op dit moment dus wel degelijk de sterkste tennisser van 1999. Bovendien heeft het huidige systeem de wederom onttroonde Sampras op bijna onredelijke wijze beschermd. Hoewel de 27-jarige Amerikaan dit jaar pas vier toernooien speelde, waarbij hij alleen in San Jose de halve finales bereikte, heeft hij tot nu toe 267 weken op de eerste plaats gestaan. Dat is één week minder dan Jimmy Connors en drie weken minder dan recordhouder Ivan Lendl, met dank aan het binnenkort gewijzigde concept. Net als Kafelnikov profiteerde ook Sampras van de wetenschap dat hij tijdens de eerste maanden van 1998 met een vormcrisis kampte. De Amerikaan komt dus pas - net als vorig jaar - serieus onder druk te staan als hij zijn Wimbledon-titel moet verdedigen. Hetzelfde geldt voor Patrick Rafter, die pas in augustus voor de loodzware taak staat zijn triomftocht op de Amerikaane hardcourtbanen te evenaren. Zo doet zich de bizarre situatie voor dat Sampras op de Road to Hannover met 165 punten een figurantenrol speelt. Hij bevindt zich momenteel in het illustere gezelschap van onbekenden als de Fin Nurminen en de Israeliër Okun. Zelfs de anonieme Duitser Behrend heeft dit jaar beter gepresteerd dan de huidige nummer twee van de wereld. De discussie over de ATP-ranking wordt volgens Krajicek vooral gevoed door de wetenschap "dat het tennis momenteel geen echte nummer één kent". Vorig jaar werd de troon van Pete Sampras al tijdelijk bezet door Marcelo Rios en na zes jaar lijkt definitief een einde te zijn gekomen aan de regeerperiode van de Amerikaan. De cijfers van dit jaar staven de mening van Krajicek. De 27 tot dusver gespeelde toernooien kenden maar liefst 24 verschillende winnaars. Alleen Kafelnikov (Australian Open en Rotterdam), Krajicek (Londen en Key Biscayne) en Philippoussis (San Jose en Indian Wells) schreven twee toernooien op hun naam, zij staan dus niet toevallig hoog op de Road to Hannover. Vanaf het jaar 2000 hanteert de ATP een nieuwe wereldranglijst, waarbij iedereen in januari op nul begint. Dat zou in theorie kunnen betekenen dat de tennissport wekelijks een nieuwe nummer één begroet, ware het niet dat hier een addertje onder het gras zit. In plaats van een best-of-14-regel, worden dan 18 toernooien meegeteld voor de wereldranglijst: vier grandslamtoernooien, negen Super-9 toernooien en vijf andere ATP-toernooien. "Wat ik goed vind aan de nieuwe opzet is dat al die toernooien tellen voor de wereldranglijst, ongeacht de prestaties", zei Krajicek, gisteren in Hamburg. Maar omdat hij zich onbewust spiegelt aan de huidige ranking, waarbij de nummer één van de wereld in feite pas aan het einde van de twaalf maanden wordt gekroond, ziet hij ook een schaduwzijde. "Er bestaat vanaf het jaar 2000 geen race meer om de eerste plaats op de wereldranglijst. Ik vrees dat het publiek zich dan pas in oktober gaat afvragen wie na het WK-toernooi in november de nummer één van de wereld zal zijn. Nu is het gevecht om de eerste plaats juist heel boeiend. Maar als het nieuwe systeem doorzichtiger is voor de buitenwereld moeten we het toejuichen." Dat betwijfelt Krajicek echter. "Ik vind dat de kritiek op de samenstelling van de wereldranglijst zich te eenzijdig op het tennis richt. Ik zou heel blij zijn als iemand mij kan uitleggen hoe de wereldranglijst in het golf tot stand komt. Daar begrijp ik namelijk niets van." Maar welke waarde moet volgens Krajicek worden toegekend aan de eerste plaats op de wereldranglijst? "Ik ben het met Sampras eens dat het belangrijker is de beste tennisser van de wereld te zijn over een heel jaar gemeten. Maar ik zal al heel blij zijn als ik de nummer één ben voor een week, een dag of zelfs een uur."
|
NRC Webpagina's
4 MEI 1999
Domicilie,
|
Bovenkant pagina |