NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARISKA GRAVELAND
'The Hemingway of bullshit' wordt ze genoemd, de Hongaarse serveerster Gwen. Of is ze de echtgenote van een architect? Of de dochter van een oorlogsveteraan? Gwen is vooral een vrouw die haar verleden elke keer opnieuw verzint, nog wat aanscherpt en er uiteindelijk naar gaat leven. Deze ongeneeslijke leugenares is het middelpunt van de milde, soms slome komedie HouseSitter (1992) met Goldie Hawn en Steve Martin als vittend stel.

Enig uithoudingsvermogen komt wel van pas in deze film die bestaat uit één enkele 'vondst': Gwen en architect Davis smeden een plan om zich voor te doen als echtpaar, zij om onderdak te hebben, hij om zijn onbereikbare jeugdliefde jaloers te maken. Gwen betrekt Davis' leegstaande, onooglijke villa in het aangeharkte dorpje Dobb's Mill en steelt de harten van familie en dorpsbewoners, terwijl Gwen en Davis elkaar niet kunnen uitstaan. Deze kinderachtige plot wordt gecombineerd met belegen dialogen en dito acteurs - hetgeen fataal is voor een komedie. De weinige grappen zijn van het kaliber 'man tuimelt over de sofa tijdens een echtelijke ruzie' en 'vrouw is naakt als schoonmoeder binnenkomt'.

HouseSitter is dan ook mislukt als komedie, maar wel redelijk geslaagd als romantische film die de huwelijksmoraal binnenstebuiten keert. Samen liegen schept een band, en in de gedeelde fantasiewereld kun je het leven meer glans geven, en alle ruzies uitvechten zonder echt je vingers te branden. De film is dan ook vooral te pruimen door de vele inventieve leugens van Gwen, die zich uit elke netelige situatie weet te redden door weer een fantastisch verhaal op te dissen.

Regisseur Frank Oz heeft een groot deel van zijn leven tussen de poppen doorgebracht, als Muppet-speler, als regisseur van The dark crystal en als stem van Yoda in een aantal Star Wars-films. Met HouseSitter probeerde hij iets geheel anders (waar hij met zijn latere film In & out op voortborduurde): een satire op het doorsnee-huwelijk, met dialogen als: ,,Zo, dus je gaat met die vrouw trouwen.'' ,,Het is geen huwelijk! Het is een informele overeenkomst waarbij zij mij in het openbaar vernedert en me het leven zuur maakt, en ik haar als tegenprestatie in mijn huis laat wonen.'' ,,Dat is een huwelijk.''

Lekker kort door de bocht, want omwegen en nuances zijn blijkbaar maar lastige dingen.

HouseSitter (Frank Oz, VS, 1992), BBC1, 23.00-0.40u.