NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Wat is er eigenlijk gebeurd met Rémy Delvaux, Benoît Poelvoorde en André Bonzel? Er zal ze toch niks ergs zijn overkomen? Zes jaar geleden overrompelde het Waalse trio de filmwereld met C'est arrivé près de chez vous. Daarna niks meer van gehoord.

Het zou lugubere ironie zijn als hun wel iets was overkomen. Hun film is een uitgebreide receptuur Hoe vermoord ik mensen - en, zoals de titel al aangeeft, dat kan ook vlak bij u gebeuren.

C'est arrivé is een onweerstaanbare film. Niet omdat hij per se goed is, maar omdat hij de reactie van zijn publiek afdwingt. Het is een van die films waarbij je gaandeweg spijt krijgt dat je zo hard hebt gelachen. De moord op een postbode is - op de een of andere manier - nog slapstick, maar het smoren van een wegvluchtend kind alleen maar gruwelijk.

In de film vormen Delvaux en Bonzel met een geluidsman een filmploeg die een moordenaar volgt. Goed om nog even te zeggen, de als goedkope documentaire geschoten film komt uit 1992, toen reality-tv zijn intrede in Nederland eigenlijk nog maar net had gedaan. Dit leek toen nog een uitvergrote uitwas van dat genre. Vandaar dat er ook zoveel gelachen werd bij het begin van de film.

Ben (gespeeld door mede-regisseur Poelvoorde) blijkt een soort Johan Cruijff onder de beroepsmoordenaars te zijn. Hij is niet alleen goed in zijn vak, hij praat er ook graag over, en hij heeft daarbij nog gefundeerde opvattingen over grootstedelijke architectuur, baltsende duiven en klassieke muziek. Hij is niet charmant, maar dwingt de filmploeg toch in een onderdanige positie.

Het gaat over medeplichtigheid, van de bleue filmploeg en via hen, van ons, van de kijkers. Zij hebben nog een excuus, ze worden door Ben tot medeplichtigheid gedwongen; als hij vraagt even een dode postbode te helpen verslepen, of een neergeschoten Afrikaan weg te moffelen - die raakt hij zelf liever niet aan: ,,Aids, Rémy.''

De filmers moeten doorgaan. Elke keer dat ze vinden dat een grens is bereikt, vervliegt die door een opmerking van Ben. Als Ben een oud vrouwtje een doodschrik heeft bezorgd en hij daarna trek heeft in mosselen, proberen ze wel van hem weg te blijven, maar zitten ze even later toch met zijn allen aan tafel.

Dat het slecht afloopt, met Ben en zijn volgers, is zeker geen geruststelling. Want wie weet door wie ze worden koudgemaakt en of die moordenaar(s) niet ook weer door een filmploeg word(en) gevolgd?

C'est arrivé près de chez vous (Rémy Delvaux, België, 1992). RTL5, 20.30-22.15u.