NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

DREIGT EEN nieuwe Securitel-affaire? Nauwelijks benoemd op de post van Economische Zaken kreeg minister Jorritsma de afgelopen zomer deze vraag op zich afgevuurd door fractievoorzitter Paul Rosenmöller, altijd goed voor een prikkelend initiatief. Hij had een tere snaar uitgekozen om aan te roeren. In de Securitel-zaak had het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschap uitgemaakt dat allerlei technische regelingen ongeldig zijn indien ze niet voor commentaar worden aangemeld in Brussel. Het vorige kabinet pikte dit signaal te laat op, met als gevolg veel paniek over een dreigend rechtsvacuüm en een moeizame inhaalslag.

Jorritsma's voorganger Wijers bekende ruiterlijk schuld en beloofde beterschap in de vorm van een legal audit, een interdepartementaal controlesysteem voor Europese notificatieverplichtingen. Het einde dus van de 'struisvogelpolitiek', zoals een hooggeleerde commentator de afstand tussen Brusselse regels en Haagse bestuurspraktijk die de bron van alle narigheid vormt, heeft getypeerd.

NOG GEEN JAAR later noemde de Haagse rechtbank een zogeheten bestemmingsheffing van een product- of bedrijfschap een vorm van verboden staatssteun als zij niet is gemeld bij de Europese Commissie in Brussel. Dat was in het berechte geval achterwege gelaten. ,,Een bom onder het middenveld van ondernemend Nederland'', concludeerde Rosenmöller en vroeg alvast wat het ministerie van Economische Zaken dacht te doen aan de potentiële schade als gevolg van zijn 'nalatigheid'.

Minister Jorritsma liet koeltjes weten dat zij aan deze conclusie nog niet toe is. Het ging om een bewuste beleidskeuze in een speciaal geval waarover het laatste woord niet is gezegd. Tot het zover is, ziet zij geen reden tot paniek. De potentiële gevolgen blijven volgens de bewindsvrouw in elk geval beperkt. Toch heeft Jorritsma weinig reden tot gerustheid. Er dient zich een andere serieuze kandidaat aan voor het predikaat Securitel Twee: een Europese richtlijn van 20 juli over elektronische interactieve diensten.

De nieuwe richtlijn breidt de Securitel-informatieprocedures uit tot de elektronische snelweg. Gezien het grensoverschrijdende karakter van deze oprit tot de nieuwe informatiemaatschappij eist Brussel een spilfunctie op bij de totstandkoming van het toekomstige regelgevende kader voor de nieuwe diensten. Het wordt met name van groot belang geacht dat de nationale overheden hun eigen initiatieven toetsen aan die van de Europese partners.

HOE VER DAT precies gaat is overigens niet duidelijk. Zo moet worden afgewacht of de Europese procedures ook opgaan voor de zelfregulering door branche-organisaties die in de Nederlandse aanpak van de elektronische snelweg een belangrijke rol wordt toegedacht. Ook de toepasselijkheid van deze procedures op lokale regels voor kabelnetten leent zich nog voor discussie. Duidelijk is wel dat het nog een hele klus voor Nederland wordt om voor de deadline van 5 augustus van het komende jaar te voldoen aan de Europese richtlijn. De hersteloperatie na de Securitel-debacle is wonderbaarlijk voorspoedig verlopen. Maar de Algemene Rekenkamer concludeerde dat deze hersteloperatie bepaald geen zekerheid biedt. Het is ook wel duidelijk waar althans een deel van de pijn zit. De Europese controle is geconcentreerd bij hoge ambtenaren, terwijl het er juist om gaat ook de lagere regionen waakzaam te maken. De controle is bovendien verdeeld over twee parallelle commissies. Dat valt te verklaren uit de altijd wat gevoelige Haagse verhoudingen tussen Buitenlandse Zaken en Justitie, maar heeft een risico van juridische afstemmingsverliezen.

OF MINISTER Jorritsma zich daarvan werkelijk bewust is, valt te bezien. De Rekenkamer vond het in elk geval nodig in een nawoord te hameren op de noodzaak van ,,een sluitend systeem'' voor alle Europese meldingsverplichtingen.

( a d v e r t e n t i e s )