NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

ROB BIERSMA
,,Een magnetron'', begint Midas Dekkers zijn nieuwe rubriek over eten & drinken, ,,is uitgevonden als radar voor laagvliegende bommenwerpers, maar is ook erg handig voor het opwarmen van pizza's en hotdogs. Maar wat je niet moet doen, zeggen ze, is er een ei in koken. Maar ja, ze zeggen zoveel.''

Midas legt een ei in de magnetron en kijkt met zijn linkeroog naar het ei. Met zijn rechteroog kijkt hij naar de kijker. Wachten. Wachten. Midas knippert niet met zijn ogen. Wachten. KNAL!!

Ziezo, dit was een sterke binnenkomer. Als een bioloog een eetrubriek begint, is het duidelijk dat het vooral leerzaam wordt. De eerste aflevering van Midas Dekkers' nieuwe programma Gefundenes Fressen gaat zeker niet over lekker eten, over goede wijn of aanbevolen restaurants. Waar het wel over gaat, is moeilijk samen te vatten. Zo te zien omvat het alles wat met voedsel te maken heeft: het poppen van popcorn, darmwerking, reclame, het maken van worst, afgekeurde voedselresten.

Midas moet een goede documentalist hebben, want tussen zijn eigen optredens door verschijnen voortdurend oude zwartwit filmpjes, ooit serieus bedoeld maar nu uiterst potsierlijk. Soms geloof je je ogen niet, zoals bij de reclame voor bonbons. Het is een amateurtoneelstukje, maar nog houteriger dan op het toneel omdat de spelers niet uit het brandpunt van de camera mogen. Boerenmeisje met kanten mutsje zit samen met nette dame. Ze worden omstuwd door zwijgend publiek dat zijn ogen uitkijkt. Meisje met haar ogen naar een doos kijkend, sprekend met een oostelijk accent: ,,Wat heeft u daar?'' Dame: ,,Dat zijn overheerlijke bonbons van blablabla... Wil je er één?'' Meisje steekt er eentje in haar mond, maar voordat zij haar tanden er in gezet heeft, meldt zij opgelucht: ,,Mmmm, wat smaken die heerlijk!''

Waarom popt popcorn uit een zakje wel, maar maïs van een verse kolf niet? Midas Dekkers laat het zien. Afgeschraapte maïskorrels borrelen wat in een glazen pannetje met hete olie, maar er gebeurt niks. Ook baby-maïsjes ('voortijdig geaborteerde vruchtjes') doen niets. Maar dan werpt Midas, rondstrooiend en morsend, wat echte popcorn-popcorn uit een pakje in de glazen pan met olie. En ja hoor. Terwijl de camera door de glazen pan recht in Midas' oog kijkt, knallen de eerste plofmaïsjes uit elkaar, ,,tot vijfentwintig keer hun oorspronkelijk volume.'' Hoe kan dat nou? Het antwoord is: door een geheime stof - water. Niet te veel, zoals bij de verse maïs die ging koken in zijn eigen water, en niet te weinig, maar net genoeg: 13,5 procent. En dan moet er om die maïskorrel een stevig huidje zitten, zodat de korrel bij elkaar blijft als door de hitte het water tot stoom verdampt en de stoom langzamerhand een druk opbouwt, die niet weg kan omdat dat huidje zo sterk is, waardoor de druk almaar hoger wordt, steeds hoger en hoger, net zolang tot het hui... knal! Weer wat geleerd.

Midas is helemaal in zijn element bij de bakken met afgekeurd voedsel. Dames maken geroutineerd met scherp kartelmes pakjes koekjes open en kieperen de inhoud in een grote trog. De camera gaat achteruit: overal troggen. Met chocola, wokkels, snoepgoed, patat, allemaal heerlijks. Maar al dat heerlijks is afgekeurd. Doordat de verkoopdatum is overschreden, een produktiefoutje is gemaakt, of ,,omdat de slagroom is ingezakt''. Maar verder nog helemaal goed, mmm! Dat is allemaal voor de varkens, zegt Midas, wokkels scheppend in een grote kruiwagen. Want ,,het varken is het middel bij uitstek om van iets vies iets lekkers te maken. Zoetigheid wordt hartig. Popcorn wordt worst.''

En dan legt Midas uit waarom hij worst zoiets prachtigs vindt. Net als een ijsco kun je worst opeten met verpakking en al. Maar worst is nog mooier. Want de verpakking van worst is het binnenste van het varken, de darm. ,,Je hakt en maalt het varken en je houdt de darm over. Poep eruit en dier er in. Een worst is een varken binnenstebuiten.''

Gefundenes Fressen, morgen Ned.3, 20.50-21.19u.