NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Paul Geudens; Paul Geudens is chef politieke redactie van de Gazet van Antwerpen.
Bij dramatische gebeurtenissen als de dood van asielzoekster Semira Adamu, wordt in een eerste opwelling heel gemakkelijk naar de direct betrokkenen gekeken. In dit geval de rijkswachters die haar begeleidden en, daarboven, de verantwoordelijke minister, in casu Louis Tobback van Binnenlandse Zaken.

Dat is verklaarbaar, begrijpelijk, menselijk. Maar ook een beetje simpel. En je lost er de zaken niet mee op. Natuurlijk zijn de feiten bijzonder zwaar en tragisch. Tenslotte is een mens gestorven. En wellicht onnodig. Het onderzoek moet dat uitwijzen. Maar één ding staat vast: als de begeleidende rijkswachters de Nigeriaanse vandaag opnieuw op het vliegtuig konden zetten, zouden ze het ongetwijfeld anders aanpakken.

Natuurlijk moeten we uit de dood van Semira Adamu lessen trekken voor de toekomst. Waar mogelijk de scherpste kanten van het asielbeleid afvijlen, én een systeem uitdokteren dat minder gevaarlijk is voor diegene die wordt uitgewezen.

Eenvoudig zal dat niet zijn. Het is gemakkelijker te pleiten voor een 'humaan uitwijzingsbeleid' dan zoiets in de praktijk om te zetten. Hoe breng je uitgeprocedeerde, weerspannige asielzoekers terug zonder geweld? Geen simpele opdracht. In het 'correcte' Nederland spuiten ze zulke vluchtelingen gewoon plat. Is dat menselijker?

De poorten van België wagenwijd openzetten en iedereen die erom vraagt, het land in laten, biedt geen oplossing. Dat is géén beleid. Zo'n systeem is onhoudbaar en vernietigt zichzelf. Er zullen steeds bepaalde criteria moeten worden gehanteerd om de ene toe te laten, de andere niet. Met als uiteindelijke scheidsrechter een onafhankelijke rechtbank. In een rechtsstaat moet de uitspraak van de rechter worden nageleefd. Door iedereen. Of het nu gaat om het hoederecht over kinderen, om een misdadiger die in de cel moet, om een spaghetti-arrest of een uitgeprocedeerde asielzoeker.

Tussen haakjes: het is precies omdat in West-Europa de wet en de rechtbanken baas zijn, dat vreemdelingen hier graag asiel zoeken.

Dus zou men van hen ook mogen verwachten dat ze zich bij de Belgische wet neerleggen. En wanneer ze dat niet doen en zich blijven verzetten?

We vrezen dat in dergelijke gevallen een zekere vorm van dwang niet valt uit te sluiten. Het kan niet dat alleen 'brave' en meegaande asielzoekers worden uitgewezen en gerepatrieerd. Dat is een ontkenning van de rechtsstaat.

In dit opzicht draagt ook het 'Collectief tegen Uitwijzing' een verantwoordelijkheid.

Door vluchtelingen op te hitsen en ze aan te raden zich tot het uiterste te verzetten, bewijs je hun geen dienst. Er zijn andere manieren om ze bij te staan.

( a d v e r t e n t i e s )

Domicilie,
voor wie zich vestigt in het buitenland.