NIEUWSSELECTIE
KORT NIEUWS
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
|
Snel, flamboyant en omstreden
Door onze redacteur HANS KLIPPUS
ROTTERDAM, 22 SEPT. Atlete Florence Griffith-Joyner, die gisteren op
38-jarige leeftijd aan een hartstilstand overleed, was levend al een
legende. Sinds 1988 is de sprintster de snelste vrouw ter wereld met
twee onwaarschijnlijk geachte wereldrecords op de 100 (10,49 seconden)
en 200 meter (21,34). Zelfs de Amerikaanse president Bill Clinton eerde
gisteren na het bericht van haar dood de bijzondere sportvrouw. ,,We
waren verbijsterd door haar snelheid, voelden ons klein bij haar talent, en betoverd door haar stijl.''
Dolorez Florence Griffith, bijgenaamd Flo-Jo, was ook een
omstreden atlete. Ze zou volgens veel mensen haar topprestaties niet
zonder gebruik van doping hebben kunnen leveren. Griffith maakte in 1988
- het jaar dat ze haar records liep en in Seoul drie gouden olympische
medailles won - een zeer opmerkelijke progressie. Daarvoor was haar
beste tijd op de 100 meter 10,96 geweest, niet eens goed voor een plaats
bij de eerste veertig op de wereldranglijst. Bekend is dat Griffith, die
in '87 met olympisch kampioen hinkstapspringen Al Joyner trouwde en
later ook door hem werd getraind, vaak advies inwon bij Ben Johnson. De
Canadees werd in 1988 olympische kampioen op de 100 meter, maar werd op
het gebruik van doping betrapt en later levenslang geschorst. Zelf
beweerde Griffith altijd dat ze faliekant tegen doping was en wees er op
dat ze bij de vele controles nooit positief werd bevonden.
Desondanks zei de latere sprintkampioene Gwen Torrence in 1995 dat ze de
wereldrecords van haar landgenote niet wenste te erkennen en ze als een
belediging te beschouwen. De huidige superster van de atletiek, Marion
Jones, die onlangs met een tijd van 10,65 het dichtst bij de magische
10,49 kwam, heeft nooit enige kritiek op Griffith geleverd. Griffith zei
tijdens haar loopbaan dat ze het invoeren van onaangekondigde controles
buiten de wedstrijden zou toejuichen. Maar toen dat op het punt stond te
gebeuren, stopte ze in februari '89 onverwachts met atletiek. Later, in
1996, kondigde Griffith haar rentree aan, maar die bleef uiteindelijk
uit, volgens de officiële verklaring wegens een onwillige
achillespees. Ze hield zich na haar atletiekcarrière vooral bezig
met het opvoeden van haar in 1990 geboren dochter Mary, met een eigen
modelijn en het begeleiden van kansarme jeugd.
Griffith, die in Los Angeles als zevende van elf kinderen werd geboren,
viel tijdens haar loopbaan niet alleen op door haar grote snelheid, maar
ook door haar flamboyante stijl. Ze verscheen op de baan in gewaagde
kledij, die ze zelf ontwierp, en met lange, kleurig geverfde
vingernagels. ,,Ze had het helemaal'', vindt de voormalige Nederlandse
sprintkampioene Nelli Cooman, die regelmatig tegen Griffith liep en haar
als ,,een goede vriendin'' beschouwde. ,,Ze verdient respect. Ze was 24
uur per dag met haar sport bezig.'' Cooman verwacht dat de wereldrecords
van Griffith nog lang zullen standhouden. ,,Ook Marion Jones zal ze niet
verbeteren.''Griffith had al een paar jaar problemen met haar
gezondheid. Twee jaar geleden kreeg ze tijdens een vliegreis een lichte
beroerte. De afgelopen maanden had ze hartklachten. Gisterochtend meldde
Al Joyner in een noodoproep dat zijn vrouw niet meer ademde. Ze bleek 's
nachts te zijn overleden. ,,Helaas was haar leven net zo snel voorbij
als haar races'', zei Primo Nebiolo, de voorzitter van de internationale
atletiekfederatie IAAF, gisteravond in een officiële verklaring.
|
NRC Webpagina's
22 SEPTEMBER 1998
( a d v e r t e n t i e s )
|