NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

DE REGERINGSVERKLARING die minister-president Kok vanmorgen in de Tweede Kamer heeft uitgesproken is beperkt gebleven tot een gesproken versie van het regeerakkoord. Veel anders had ook eigenlijk niet kunnen worden verwacht. Niet voor niets zijn van begin mei tot eind juli de onderhandelingen tussen PvdA, VVD en D66 over een voortzetting van hun samenwerking minutieus gevoerd. De ministers en staatssecretarissen zijn op basis van het regeerakkoord aangezocht en het zou dan ook vreemd zijn als zij al enkele weken na hun beëdiging een geheel eigen invulling zouden hebben gegeven aan de coalitieafspraken.

Dat neemt niet weg dat de regeringsverklaring de gelegenheid bij uitstek is om een kabinet toch iets van een eigen 'gezicht' te geven. Maar hoewel het kabinet al weer drie weken in functie is en er dus ruim de tijd was om daar aan te werken, is er in de regeringsverklaring geen spoor van terug te vinden. Het is gebleven bij het departementaalsgewijs opsommen van afspraken en voornemens. Anders gezegd: wat de onderhandelaars van Paars II tijdens de kabinetsformatie niet lukte, is ook de kersverse ministersploeg niet gelukt, het vinden van een motto.

VIER JAAR GELEDEN stelde PvdA-fractievoorzitter Wallage bij het aantreden van het eerste paarse kabinet dat het niet de bedoeling was dat sociaal-democraten nu opeens het liberale gedachtengoed zouden overnemen en andersom liberalen zich zouden ontfermen over de sociaal-democratische beginselen. Er was louter sprake van een zakelijk contract. De regeringsverklaring van vandaag maakt nog eens duidelijk dat dit contract is verlengd. Op basis van inachtneming van elkaars grenzen werken de twee voormalige antipoden onder goedkeuring van D66 met elkaar samen. Dat leidt dan haast automatisch tot wat elders in de wereld 'het derde weg-denken' wordt genoemd. Of zoals premier Kok het vanmorgen stelde: ,,Het besef van wederwijdse afhankelijkheid tussen individu en samenleving, tussen overheid en markt, tussen economie en ecologie behoort in ons denken en handelen een blijvende, centrale plaats in te nemen.''

De regeringsverklaring is doordrenkt van de gedachte dat de juiste balans moet worden gevonden. Zolang alle betrokken partijen zich in die balans kunnen vinden is er niets aan de hand. Maar het feit dat dit tot nu toe redelijk probleemloos is verlopen heeft alles te maken met het gegeven dat de huidige economische groei een èn-ènbenadering toelaat en geen pijnlijke keuzes verlangt.

OOK DE REGERINGSVERKLARING bevestigt nog eens dat Paars II de directe voortzetting is van het eerste paarse kabinet. Het 'zakendoen' staat voorop, aan visionaire gedachten heeft ook dit kabinet weinig behoefte. Inderdaad, een in alle opzichten 'gewoon' kabinet.