Zie ook:
TEKST  REGEERAKKOORD 
ARTIKELEN  OVER  HET  ONTWERP-REGEERAKKOORD 

Ministerie van Justitie

M. COHEN (PvdA); Droomkandidaat

Sommige kandidaat-bewindslieden beschikken over het aura van onontkoombaarheid. Iedereen vindt hen sympathiek. Ze drukken zich fris en helder uit en opiniepagina's drukken graag hun stukken af.

Mr. Marius Job Cohen (50) valt zonder meer in deze categorie. Hij verscheen al snel op de eerste medialijstjes met potentiële bewindslieden. Nu wordt hij staatssecretaris op het ministerie van Justitie, belast met asielzaken.

In 1993 trok de toenmalige rector van de Maastrichtse universiteit al eens naar Den Haag. Toen volgde hij de van bijklussen verdachte staatssecretaris In 't Veld (Onderwijs) op. Hoewel hij daarna weer terugkeerde naar Limburg, bleef hij (en zijn imago van onkreukbaarheid) figureren in het collectief bewustzijn van het Haagse circuit. Cohen was ook nog senator en vanaf 1995 zelfs voorzitter van de PvdA-senaatsfractie, en dat hielp.

Cohen gold om meer redenen als een gedroomde kandidaat. Hij verwierf zich het imago van troubleshooter, als bestrijder van een bestuurscrisis aan de universiteit van Maastricht en later als interimmanager bij de VPRO. Hij toonde zich ook een sociaal-democraat van moderne snit door de invloed van het bedrijfsleven op de studies economie en rechten aan de universiteit van Maastricht te vergroten.

Betrokkenen karakteriseren hem als pragmaticus, niet iemand met vast omlijnde opvattingen, maar een softspoken en bindende bestuurder.

Asielzaken zal waarschijnlijk een lastige portefeuille zijn; Cohen weet nog weinig van het vreemdelingenrecht. Bovendien kent het asielbeleid zijn eigen dynamiek. De staatssecretaris staat al snel voor de uitzetting van een Turkse kleermaker of de verwijdering van een Iraanse hongerstaker die zijn mond heeft dichtgenaaid.

Ook een droomkandidaat kan daar makkelijk op vastlopen.