NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Raymond van den Boogaard
Als de renners van de Tour de France in staking zijn en wat vaag voor zich uit peddelen, gaan ze ongeveer even hard als wanneer ik op de fiets heel erg mijn best doe. Het was even pijnlijk me dat te realiseren, maar verder was de live-reportage van de etappe van gisteren prachtige, bizarre televisie.

Juist dat er niets gebeurde - gewoon tientallen fietsers, op weg naar een grondige inspectie van hun hotel en politieverhoren - maakte veel van het gebrek aan sportieve actie goed. De koelbloedigheid waarmee televisiestations doorgingen met het uitzenden van deze bizarre vertoning, lijkt me een aardige test voor hun journalistiek gevoel. De NOS, moeten we helaas constateren, gaf er al om zes uur de brui aan, de komkommerreportages van 2 Vandaag konden kennelijk niet langer uitstel velen. De Belgische VRT zette nog meer dan een uur door, tot aan de onwezenlijke scène bij de eindstreep, toen de uit hun slaap gehouden leden van de TVM-ploeg elkaar een hand gaven en zegevierend voorgingen bij het beëindigen van de etappe.

De Vlaamse commentatoren hadden in de laatste uren van hun verslag al regelmatig gemeld welke collega's uit welke landen het directe verslag hadden beëindigd. Toen zij er zelf ook de brui aan hadden gegeven, zat er voor mij weinig anders op dan om per satelliet te kijken hoe de Franse zender France 2 verder berichtte, en ook het journaal van acht uur grotendeels aan het wielerdrama wijdde.

Wat bij dit alles vooral fascineert, is de grote verwarring en volstrekte onduidelijkheid bij deze Tour de France. Het Franse journaal interviewde bijvoorbeeld Bjarne Riis die begon met ferm te verklaren dat als er nu vanavond weer renners voor ondervraging werden aangehouden, men de Tour wel als beëindigd kon beschouwen. Dat was nog eens nieuws! Maar vervolgens liet Riis vrijwel in één adem weten dat men toch weer netjes aan de start voor de volgende etappe zou verschijnen, als die verhoren netjes zouden verlopen en de renners niet onnodig uit hun slaap werden gehouden. Weg scoop!

Bij de analyses achteraf van de Franse televisie kwam naar voren, dat er onderweg bij de renners grote verschillen van mening hadden bestaan over de te volgen beleidslijn. Misschien dat Riis inconsequente uitspraken mede te wijten waren aan deze divergentie, in combinatie met het feit dat hij door de Tour-leiding in het heetst van de strijd tot vertegenwoordiger van de coureurs was gebombardeerd. Ook Richard Virenque werd geïnterviewd, de Franse publiekslieveling die in het begin van de Tour al met de rest van de Festina-ploeg was verwijderd. Virenque zag de gebeurtenissen van gisteren als een bewijs dat alle renners er al in het begin van de Tour de brui aan hadden moeten geven. En tussen de interviews werd de ene kleine ramp na de andere gemeld: weer een hotel met coureurs door de Franse oproerpolitie ingesloten voor nader onderzoek, weer een ploeg of coureur die het helemaal voor gezien houdt.

Wat ook niet weinig bijdraagt tot de absurditeit van het geheel, is dat niemand eigenlijk precies lijkt te weten waar het nu allemaal om gaat. Is er zoiets vreselijks aan de hand, dat justitiële actie op deze schaal noodzakelijk is? Opvallend is dat de Franse staatstelevisie zich zorgvuldig onthoudt van eigen commentaar op het optreden van de Franse onderzoeksrechters, kennelijk omdat - naar de nieuwslezer uitlegde - het niet gepast is commentaar te leveren op een zaak die sub judice is. Alleen Jacques Chancel, een onaantastbare oude rot van de Franse omroep, maakt een uitzondering: ,,De strijd tegen doping in de Tour wordt ter hand genomen met meer kracht dan de bestrijding van het terrorisme in Frankrijk'', zei hij. Een ovatie van omstanders was zijn deel. Inmiddels deed de etappe mij denken aan een stukje van Godfried Bomans, een gefingeerd interview met een Tour-veteraan. Daarin haalt deze herinneringen op aan vroeger, toen dat gejakker van nu nog algemeen werd afgewezen en de renners rond het middaguur van hun rijwiel afstegen voor een verkwikkend middagmaal, begoten met een eenvoudige beaujolais. Een aardig idee voor volgend jaar wellicht: de beaujolais is in Frankrijk immers verre van verboden.