NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur ROBERT MISSET
ROTTERDAM, 7 MAART. Een Nederlandse finalist kan de jubileumeditie van het tennistoernooi in Rotterdam morgen extra allure geven. Richard Krajicek overwon een psychologische barrière door in drie sets (3-6, 7-6 en 7-6) af te rekenen met zijn kwelgeest Greg Rusedski. Vandaag treft de titelverdediger zijn landgenoot Jan Siemerink, die het evenement in sportpaleis Ahoy' verrassend eenvoudig beroofde van zijn vaandeldrager Patrick Rafter. De grieperige Australiër was twee sets (6-4 en 6-4) lang een schim van zichzelf.

Sinds hij zijn eerste grandslam-titel veroverde op de US Open worstelt Rafter met zijn nieuwe status van volksheld. In zijn vaderland kan hij zich al nauwelijks meer in het openbaar vertonen en op de Australian Open bezweek Rafter al in de derde ronde onder de moordende druk. ,,Het valt niet mee als de nummer drie van de wereld door het leven te gaan'', verzuchtte Rafter gisteravond na zijn belabberde optreden tegen Siemerink. Alleen de krijsende bakvissen in Ahoy' treurden om het roemloze afscheid van het Australische sexsymbool, want in Rotterdam vindt vandaag een vervroegd Nederlands kampioenschap plaats.

Siemerink speelde bij vlagen briljant en eens te meer bleek dat zijn geraffineerde service-volleyspel op tapijt het beste tot zijn recht komt. Vorige week bereikte de linkshandige Rijnsburger al de halve finales in Londen, maar zover was hij in Rotterdam nimmer gekomen. Zelfvertrouwen is het toverwoord in het oeuvre van de sensibele tennisser. ,,Dat bepaalt het verschil tussen de partijen die ik vorig jaar net verloor en nu in mijn voordeel weet te beslissen.''

Hij verwees daarbij naar de beslissende break in de tweede set op de service van Rafter, toen de US Open-kampioen het eerste breakpoint wegpoetste met een forehand waarbij de bal de achterkant van de lijn raakte. Uiteindelijk bezweek Rafter toch op het vierde breakpoint. ,,Dat geluk kende ik vorig jaar dus niet'', zei Siemerink. Zijn zegetocht in Rotterdam brengt hem vermoedelijk weer terug in de topveertig en Siemerink klampt zich voor het prestigeduel met Krajicek vast aan de wetenschap dat hij in elk geval de laatste partij heeft gewonnen. Die confrontatie dateert overigens alweer van augustus 1996 in New Haven.

Daarvoor was Krajicek vier keer de sterkste en vooral zijn krankzinnige tie-break in 1995 op de US Open tegen Siemerink sprak tot de verbeelding. ,,Ik ga op mijn hoofd staan als Krajicek dit nog verliest'', sprak tv-commentator John McEnroe destijds toen Siemerink op 6-0 tegen zes matchpoints aankeek. De Amerikaan loste die belofte in nadat Krajicek de winst alsnog uit handen gaf. ,,Jan is de enige linkshander tegen wie ik een positief saldo kan overleggen'', zei Krajicek. ,,Want normaal gesproken speel ik niet graag tegen linkshandige tennissers.''

Krajicek weet hoe Rafter zich nu voelt, want de uitgebluste Australiër erkende gisteravond dat hij sinds zijn triomftocht in New York gebukt gaat onder een gebrek aan motivatie. Zelfs toen de fraai gebeeldhouwde atleet zich als een clochard vermomde en zijn baard liet staan, werd hij door zijn hysterische landgenoten nog herkend. Zijn wanhoop over het gebrek aan privacy ging hand in hand met teleurstellende resultaten op de tennisbaan en in dat opzicht trof Siemerink dus een ideale tegenstander. ,,Op een indoorbaan kan ik bovendien niet voldoende kracht en snelheid in mijn service leggen'', zei Rafter.

Daar had Greg Rusedski gisteravond ook al last van en dat mocht opmerkelijk worden genoemd. De 24-jarige import-Brit staat toch bekend om zijn raketaanvallen bij de opslag, maar gisteravond bleef hij ver verwijderd van zijn wereldrecord van 230,1 kilometer per uur. Desondanks had Krajicek drie sets lang geen antwoord op de service van Rusedski en zijn eerste overwinning op de US Open-finalist na drie, achtereenvolgende nederlagen mocht in feite een klein mirakel worden genoemd. Krajicek reserveerde zijn beste slagen voor de twee tie-breaks, waarin hij veel agressiever retourneerde dan in het restant van de matige partij. ,,Een tie-break is toch anders, dan telt elk punt.''

Krajicek volleerde aanvankelijk zwak en wist geen enkel breakpoint te forceren. Maar over zijn service had de 27-jarige Hagenaar niet te klagen. Met 24 aces overtrof hij royaal het anders zo machtige wapen van Rusedski, die het schamele aantal van zes aces noteerde. ,,Ik maakte in de eerste tie-break geen enkel punt op mijn opslag, dat zegt voldoende'', verzuchtte Rusedski. De return was bij beiden slecht verzorgd en dus kwam het aan op enkele cruciale momenten in de tie-breaks. ,,Toen Rusedski het eerste punt maakte in de tie-break van de tweede set spookte de eerdere nederlagen tegen hem wel door mijn hoofd'', biechtte Krajicek op.

Te meer daar hij al zeven tie-breaks tegen de nummer zes van de wereld had verloren. ,,Het was ook lekker dat de speaker me daar even aan herinnerde tijdens het inspelen'', merkte Krajicek gekscherend op. Alsof hij al niet genoeg frustraties heeft overgehouden aan eerdere confrontaties met de Britse houwdegen. Vooral zijn nederlaag op Flushing Meadow deed pijn. Krajicek kon het moeilijk verkroppen dat hij werd afgeserveerd door een speler die in feite over hetzelfde repertoire beschikt.

Het decor van een stampvol Ahoy' inspireerde Krajicek echter tot enkele, wonderbaarlijke slagen in de tie-breaks. De pupil van Rohan Goetzke werd op 4-3 bovendien geholpen door een fluitende toeschouwer, die Rusedski bij het serveren uit zijn concentratie haalde. Prompt produceerde de pupil van Tony Pickard nog een dubbele fout en met een ace, die aanvankelijk niet werd gehonoreerd door de lijnrechter, verjoeg Krajicek de spoken in zijn hoofd. ,,Want het is toch een prettige gedachte dat ik nu een tegenstander tref tegen wie ik niet in het rood sta'', constateerde hij tevreden.