NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HESTER CARVALHO
De makers van de nieuwe tv-serie Het Labyrint hebben twee uitgelezen situaties gekozen voor hun dertien afleveringen drama: het studentenhuis voor de intermenselijke verwikkelingen, en de kunstacademie voor beginnend scheppingsleed. Want, zoals Fame ooit al liet zien, er is weinig leuker dan je verkneukelen bij andermans gestuntel met toneelteksten, partituren of schildersdoek.

De hoofdpersonen van Het Labyrint wonen samen en gaan naar dezelfde academie. Ze zijn allemaal begin twintig en gedragen zich daar naar. Ze wllen wel groots en meeslepend kunstenaar zijn, maar worden tegengewerkt door gebrek aan geld, pietluttig geruzie of te weinig slaap. Dit onderwerp ('adolescenten overhoop met de wereld en zichzelf') is misschien een cliché, maar krijgt in Het Labyrint zo'n natuurlijke en sympathiek weerbarstige uitwerking dat het toch weer beroert.

De serie werd geschreven door Hans de Wolf, Oscar van Woensel en Hermine Landvreugd en geregisseerd door Mijke de Jong (5 afleveringen) Nicole van Kilsdonk (5) en Dana Nechustan (3) voor VARA, VPRO en NPS. Het verhaal draait om zeven studenten die worden gevolgd tijdens één semester. Hun huisvesting is alternatief en hun uiterlijk conform het beeld van de kunstacademie-student: kaalgeschoren hoofden of juist lang vervilt dreadlock-haar, blote navels, strakke bloesjes en royale make-up.Marieke, eerstejaars toneel, komt uit de provincie en trekt in bij Buz, Tof, Lynn, Sam en Koen. Ze praat na een week al onbegrijpelijk drama-jargon en vervreemt daarmee haar vriendje Fons van zich, thuis in Vlijmen. Zo wordt Marieke, die eerst dapper aankondigde in de weekenden naar huis te zullen gaan, snel het stadse bestaan (Amsterdam?) ingezogen. De sfeer onderling is er ook naar, men is solidair en zorgzaam, gaat samen uit en bespreekt elkaars studieproblemen. Maar in huis schuilt ook een mysterie; bewoonster Arlette, een jeugdvriendin van Buz en Koen, is sinds enige tijd verdwenen en niemand weet hoe het met haar gaat. De eerste afleveringen is het Sam (gespeeld door auteur Hermine Landvreugd) die de meeste onrust veroorzaakt. Zij vertolkt de ergerlijke variant van 'de actrice': flamboyant, opvliegerig en over-extravert, het ene moment diep in de put, het volgende weer aan de zwier. Op een overtuigende manier speelt Landvreugds Sam een monoloog uit Medea precies verkeerd. 'Je speelt alleen de buitenkant', reageert haar docent. Het zijn aardige inkijkjes in het academie-leven, net als de quasi diepzinnige gesprekken van de vrienden Buz (graffiti-kunstenaar) en Koen (traditioneel schilder) die samen een kat opensnijden om 'de dood te bestuderen'.

Het duurt even voordat de serie op gang komt. De makers doen geen moeite om de karakters duidelijk te introduceren en bovendien bieden de afzonderlijke afleveringen geen afgerond plot. De hoofdpersonen en hun achtergronden leer je pas geleidelijk kennen, maar dat komt de authenticiteit eigenlijk alleen maar ten goede.

Het Labyrint, Morgen, Ned.3, 20.30-21.05u.