NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
MORZINE, 22 JULI. De beklimming van de bosrijke Col de Joux Plane was in 1982 oranje getint. Peter Winnen en Johan van der Velde reden heup aan heup langs de dennen en de weiden in de Haute-Savoie. Ze behoorden tot de subtop van een fantastische generatie Nederlandse renners. De kleine Winnen en de lange Van der Velde eindigden respectievelijk als eerste en als tweede in de etappe naar Morzine. Het zijn lang vervlogen wielertijden.

Vijftien jaar later reden Michael Boogerd en Maarten den Bakker gisteren in een kopgroep van 43 renners. Zij zijn de belichaming van de nationale wielertop in de jaren negentig. Na een paar kilometer werd Boogerd uit het wiel gereden door de beste coureurs ter wereld. De renner van Rabobank klaagde na afloop over steken in zijn linkerknie, waarschijnlijk veroorzaakt door een verkeerde bevestiging van zijn schoeisel. Boogerd eindigde op de 23ste plaats, ruim zes minuten achter ritwinnaar Marco Pantani.

Den Bakker moest aan de voet van de Joux Plane terrein prijsgeven. Het stijgingspercentage van 8,9 procent was niet voor hem weggelegd. ,,De echte klimmers rijden ongelooflijk hard naar boven. Ik ben blij dat ik binnen ben. Dit is een hele verademing'', zuchtte de renner van TVM aan de finish. Den Bakker reed een groot deel van de vijftiende etappe met de besten mee naar boven. ,,Dat was wel een leuke ervaring. Zo vaak overkomt mij dat ook weer niet.''

De twaalf Nederlandse deelnemers aan de Tour de France rijden deze maand bijna anoniem door het Franse landschap. Alleen sprinter Jeroen Blijlevens onderscheidde zich met een paar hoge klasseringen. Dankzij de diskwalificatie van de Duitser Erik Zabel werd hij als winnaar aangewezen van de zesde etappe. Met nog zes ritten op het programma wacht het Nederlandse wielerlegioen nog altijd op de eerste huldiging van een landgenoot. Blijlevens gokt op de vlakke ritten naar Dijon en Parijs. De andere elf Nederlanders hopen op een gelukkige ontsnapping in het middelgebergte.

Bravo, Les Hollandais! luidt de titel van het onlangs verschenen boek van Jeroen Wielaert. De radioverslaggever van de NOS heeft dertig Nederlandse wielrenners geïnterviewd over hun ervaringen in de Tour. Het boek geeft een historisch overzicht van de wisselende resultaten van de Nederlandse renners. Incidentele successen van Wim van Est en Wout Wagtmans in de jaren vijftig en Jan Janssen en Ab Geldermans in de jaren zestig werden gevolgd door een ongekende bloeiperiode in de jaren zeventig en tachtig. Sinds de derde plaats van Erik Breukink in 1990 heeft geen enkele Nederlander zich als begenadigde ronderenner laten gelden.

De 33-jarige Breukink is de jongste ondervraagde in het boek en ook de enige die nog in het peloton meerijdt. De generatie na Breukink komt voorlopig niet in aanmerking voor een eervolle vermelding in de Nederlandse wielerliteratuur. De fletse resultaten in de huidige ronde geven geen aanleiding voor een herziene druk van Wielaerts boek. Boogerd is de beste Nederlander met een zestiende plaats in het algemeen klassement.

Na vijf bergetappes luidt de conclusie dat Nederland momenteel geen goede ronderenners heeft. Boogerd is het enige lichtpuntje. Hij reed vrijdag een uitstekende tijdrit en was in de Alpen inderdaad een paar keer van voren waar te nemen. Maar zijn blakende vorm van de Dauphiné Libéré, waar hij als vierde eindigde, heeft hij in de Tour zelden laten zien. ,,Ik rijd te wisselvallig en ondervind de naweeën van het Nederlands kampioenschap. Het was een gekkenhuis. Ik heb deze Tour nooit lekker in mijn vel gezeten. Het is ook geen ronde om rustig in je ritme te komen. Elke dag is er stress in het peloton. Zelfs nummer 147 blijft wringen en wroeten.''

Volgens Hennie Kuiper, die zowel in 1977 als in 1980 als tweede eindigde in Parijs, moeten de volgers in de karavaan geduld betrachten. De werkloze ploegleider is deze maand chauffeur van Rabobank-genodigden. Kuiper heeft vertrouwen in de sportieve ontwikkeling van Boogerd. ,,Hij kan in deze ronde ontzettend veel leren. Vorig jaar heeft hij in een euforie geleefd door die ritzege. Hij heeft toen hele stukken overgeslagen. Nu ervaart hij hoe hard de Tour werkelijk is.''

Kuiper is teleurgesteld in de prestaties van Boogerds ploeggenoot Patrick Jonker, maar hij heeft nog alle vertrouwen in diens ontwikkeling als ronderenner. ,,Vorig jaar werd Patrick twaalfde. Dan kan hij het fietsen niet opeens verleerd zijn. Ik ben bang dat hij zichzelf te veel druk heeft opgelegd. De overgang van Once naar Rabo heeft zijn hoofd op hol geslagen. Er wordt te veel van die jongen verwacht.''

Jonker was voor de Tour aangewezen als beschermde renner. De realiteit leert dat de Australische Nederlander dit seizoen in de middenmoot rijdt. Hij staat op de 63ste plaats in het algemeen klassement en heeft ruim een kwartier langer op de fiets gezeten dan de afscheidnemende veteraan Breukink. Jonker reed gisteren na aankomst in Morzine onmiddellijk naar zijn hotel. Breukink was gisteren zeer ontspannen, nadat hij voor het laatst een bergetappe in de Tour had voltooid. Op de vraag waarom hij Jonker niet had geholpen op de Joux Plane, antwoordde Breukink veelzeggend. ,,Misschien had hij zijn diensten aan mij moeten aanbieden.''