NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

DANA LINSSEN
Zombies zijn zo'n beetje de oudste filmgriezels die er zijn. Evenals het monster van Frankenstein en Graaf Dracula figureerden ze al in de eerste horrorfilms die er werden gemaakt. Voordat de Hongaarse acteur Bela Lugosi voor altijd zijn gezicht zou lenen aan de Transsylvanische vampier trad hij in 1932 al op in White Zombie van William Seabrook. Seabrook zou tussen de jaren '20 en '60 in totaal bijna 20 zombiefilms maken. Met name zombiefication, het uit de dood laten herrijzen van de gestorvenen, een praktijk waarvan men aannam dat die op voodoo-paradijs Haïti volop voorkwam, had zijn onuitputtelijke fascinatie. Eind jaren '60 ontdeed George Romero in Night of the Living Dead (en de eindeloze reeks vervolgen waartoe deze film inspireerde) de zombiefilms van het occulte aspect om het accent te verleggen naar de bloeddorst van de 'levende doden'.

Regisseur Wes Craven (van wie momenteel Scream in de bioscopen is te zien) is vooral bekend als de bedenker van Freddy Krueger, de engerd uit o.a. A Nightmare in Elm Street (1984). Minder bekend is dat Craven zich vier jaar na het verschijnen van deze film met bijna wetenschappelijke precisie op het maken van een voodoofilm stortte. The Serpent and the Rainbow is een beetje een buitenbeentje in zijn oeuvre, maar bij herzien valt op hoe subtiel documentaire, occulte, horror en antropologische elementen zijn verweven tot een sublieme griezelfilm. Alhoewel, zoveel valt er niet eens te griezelen, het grootste gedeelte van de film is hooguit spannend.

De film zou zijn gebaseerd op een waar gebeurd verhaal en ontleent een deel van zijn plotline aan de gelijknamige studie van Wade Davis. Een ambitieuze antropoloog (Bill Pullman) trekt naar Haïti om het geheim te achterhalen van een poeder waarmee men mensen in zombies zou kunnen veranderen. Dat is weliswaar iets anders dan ze echt uit de dood te laten herrijzen, maar hop, het is een griezelfilm, dus een kniesoor die daar last van heeft. Craven heeft de chaos op Haïti, de vervlochtenheid van voodoo-religie, bijgeloof, terreur en corruptie met een terloopse gruwelijkheid zichtbaar gemaakt die doet denken aan de omstreden documentaire Haïti. Untitled (1995) van de Deense filmmaker Jorgen Leth. Dat rauwe realisme wordt doorsneden met een aantal fenomenale droomsequenties, hallicunaties en visioenen, zodat je uiteindelijk toch nog met verhoogde hartslag zit te kijken.

The Serpent and the Rainbow (Wes Craven, VS 1988), BBC1, 0.55-2.35u