NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: Amsterdam, Rialto; Breda, Chassé; Haags Filmhuis; Utrecht, 't Hoogt.

Rappend assimileren op de fabels van La Fontaine

Door PIETER STEINZ
,,Ze hebben een puinhoop gemaakt van Algerije'', zegt een kleermaker in Parijs tegen de jonge Algerijn die een partij jurken bij hem ophaalt. ,,Ik woon hier al dertig jaar, maar als daar iets gebeurt, snijdt het door mijn ziel.''

In Salut cousin!, geregisseerd door de naar Frankrijk uitgeweken Algerijn Merzak Allouache, draait het om de kloof tussen Algerijnen aan weerszijden van de Middellandse Zee. Maar omdat de film is opgezet als een komedie, zijn het niet de politieke verschillen die worden uitgespeeld, maar de culturele; de bloedige burgeroorlog in het thuisland komt slechts verholen ter sprake.

De neef uit de titel van de film is Alílo, een naïeve jongen uit Algiers die in het kader van een kruimelsmokkel strandt in het Parijse appartement van een lang geleden geemigreerd familielid. Deze Mokra ne verwelkomt hem met open armen en maakt hem wegwijs in de grote stad, maar wil zijn neef vooral laten zien dat hij Fransman onder de Fransen is. 'Mok' is trots op zijn flatje in het verkrotte 18de arrondissement ('een wijk van kunstenaars en intellectuelen'), hij heeft gebroken met zijn op Algerije gerichte ouders, en hij rapt als 'fu sion-zanger' zelfs de fabels van La Fontaine - als ultieme blijk van loyaliteit aan zijn geadopteerde vaderland.

Met een knipoog naar La Fon taine maakte regisseur en scenario schrijver Allouache van zijn film een moderne versie van de fabel van de veldmuis en de stadsmuis. Maar hoewel Salut cousin! af en toe een glimlach oproept, zien we nooit de lichte komedie die ongetwijfeld bedoeld was. De hoofdrolspelers zijn op een hinderlijke manier karikaturaal in hun schlemie ligheid, terwijl de gebeurtenissen waarin ze verzeild raken geloofwaardig noch komisch zijn. Dieptepunt is een genante scène waarin een hoofdrol is weggelegd voor een als pakje kauwgom vermomd condoom.

Misschien was Allouache - in 1994 regisseur van het anti-fundamentalistische docudrama Bab El-Oued City - bang om te zwaar op de hand te worden. Ten onrechte. Het enige dat we nu van zijn multiculturele fabel opsteken, is hoe makkelijk opgelegde lichtheid verkeert in kinderlijk simplisme.