NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur JACO ALBERTS
AMSTERDAM, 11 FEBR. Een wedstrijd is pas gespeeld als het laatste fluitsignaal heeft geklonken. Een cliché uit de sportwereld dat zonder problemen overgeheveld kan worden naar de Europese mediamarkt waar tycoons als Bertelsmann, Kirch en Murdoch elkaar bestrijden alsof het de lust in hun leven is.

Afgelopen week was het de beurt aan het mediaconglomeraat Havas om een opmerkelijke come-back te maken. Begin vorig jaar werd het Franse bedrijf als kleinste aandeelhouder nog gemangeld in een monsterverbond met uitgever Bertelsmann, Canal Plus en Rupert Murdoch, waarbinnen Havas als minder beduidende participant geen enkele invloed leek te kunnen uitoefenen. Vervolgens werd Havas het slachtoffer van een samenzwering tussen Bertelsmann en de Belgische grootfinancier Albert Frère (van de Groep Brussel Lambert). Die verdeelden gezamenlijk de macht binnen het Luxemburgse mediaconcern CLT (exploitant van het 'merk' RTL door heel Europa). Opnieuw had Havas als partij met de minste aandelen in Audiofina - een tussenschakel in het aandeelhouderschap van CLT - het nakijken.

Maar Havas bleek de wedstrijd nog niet te hebben verloren. Vorige week maakte het bedrijf vol trots bekend dat het zijn invloed in het Franse betaaltelevisie-bedrijf Canal Plus (een rechtstreekse concurrent van CLT) aanmerkelijk heeft uitgebreid en daarmee streeft naar een Frans 'Bertelsmann-conglomeraat', sterk genoeg om de internationale concurrentie te kunnen weerstaan. Havas neemt de Canal Plus-aandelen over van Compagnie Génerale des Eaux, dat op haar beurt een belang van 30 procent krijgt in Havas. Het lijkt een belangrijke stap richting de concentratie van verscheidene Franse mediabelangen onder de hoede van Havas.

Canal Plus is een interessante partij voor Havas omdat het samen met Murdochs Britse BSkyB de enige betaaltelevisie-operatie in Europa is, die op dit moment noemenswaardige winst maakt. Maar voor de Franse betaalzender stapelen de problemen zich wel op. Canal Plus moet de kostbare omschakeling naar het digitale tijdperk voor het grootste deel nog maken. Met digitale televisie wordt betere kwaliteit geleverd en het aanbod aan zenders enorm opgevoerd, maar het kost vooralsnog handenvol geld, terwijl de winst niet is veiliggesteld. Bovendien is de concurrentie veel groter dan tijdens het analoge tijdperk, toen Canal Plus in Frankrijk alleenheerser was. Ook Canal Plus behoorde vorig jaar nog tot de verliezers in de strijd met Kirch. De come-back van dat betaaltelevisie-concern kreeg in september gestalte met de overname van het Zuidafrikaanse Nethold dat met Filmnet in de Benelux en in Scandinavië de markt beheerst. Het blijft echter de vraag wat Canal Plus daarmee precies heeft gekocht. In Nederland heeft Nethold het allesbehalve gemakkelijk. Er zijn weliswaar al 50.000 nieuwe digitale decoders verkocht, maar het bedrijf heeft nog altijd geen zekerheid voor een langere periode over de uitzendrechten van Nederlandse voetbalwedstrijden. Bovendien is het onduidelijk of een voorgenomen krachtige alliantie tussen Nethold, KPN en Philips ooit nog geëffectueerd zal worden. In Spanje lijkt Canal Plus zich intussen in een wespennest te hebben begeven. Samen met een aantal locale uitgevers heeft het concern daar een digitale decoder inclusief tv-zenders gelanceerd. Dat initiatief heeft de warme steun van de socialistische oppositie, maar moet opboksen tegen de propaganda van de conservatieve regering die juist een eigen digitaal platform in elkaar had gesleuteld.

Vorig jaar leek Leo Kirch nog de beste papieren in handen leek te hebben en werd hij alom uitgeroepen tot winnaar in de strijd om digitale betaaltelevisie in Europa. Nu bevindt de Beierse mediamagnaat zich in de hoek waar de klappen vallen. Kirch slaagde er weliswaar in voor een slordige tien miljard Duitse marken film- en sportrechten op te kopen en de concurrentie uit te roken. De belangstelling van televisiekijkers voor zijn in de zomer in Duitsland met veel fanfare gelanceerde digitale decoder en de tientallen tv-stations, die daarmee zichtbaar worden gemaakt valt echter zwaar tegen. DF1 telde eind 1996 nog slechts 20.000 abonnees. Kirch had op het tienvoudige gerekend. Een van de grote problemen vormt de distributie van DF1. Kirch is er nog aldoor niet in geslaagd overeenstemming te bereiken met Deutsche Telekom, die de meeste kabelnetten in Duitsland in handen heeft.