NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze sportredactie
ROTTERDAM, 3 FEBR. Voor het eerst sinds Bob Bonte net na de oorlog op het incourante nummer de 400 meter schoolslag, is een Nederlandse zwemmer weer de snelste van de wereld. Marcel Wouda brak zaterdag tijdens wereldbekerwedstrijden in Gelsenkirchen het wereldrecord op de 400 meter wisselslag. Met zijn tijd van 4.05,59 verbeterde de drievoudig Europees kampioen op de wisselslag (25-meter baan) de tijd van de Fin Sievinen, die een jaar geleden in Lappeenranta 4.06,03 zwom.

Kort na zijn wereldrecord won Wouda ook nog eens de 100 meter wisselslag. Hij realiseerde daarop een Nederlands record van 54,59. Een massage was niet toereikend voor een toptijd op de 200 wissel. Wouda won zondag opnieuw, maar zijn nationaal record bleef buiten bereik. ,,Ik ging helemaal kapot'', gaf hij toe. Op beide nummers werd wereldkampioen Matthew Dunn uit Australië tweede.

De tijd dat Wouda zichzelf op de belangrijke momenten forceert, is voorbij. Hij is als sportman volwassen geworden. In Atlanta betaalde zich dat nog niet uit in medailles. Bij de EK in Rostock wel, bij de wereldbekerwedstrijden in Gelsenkirchen opnieuw. Wouda verdiende met zijn wereldrecord 2.000 dollar, de winst op de wisselslag in het Worldcupcircuit (goed voor 7500 dollar) kan hem bijna niet meer ontgaan. En als bonus voor het record stond een auto ter waarde van 20.000 gulden klaar; al moet de twee meter lange Brabander om die te besturen op de achterbank gaan zitten.

Het geld kan hij goed gebruiken. Het vinden van een sponsor is voor hem nog altijd moeilijk in Nederland. ,,Gelukkig heb ik een baan aangeboden gekregen van Nic Frencken, een bedrijf in kantoorautomatisering. Dat is perfect te combineren met zwemmen. En precies op tijd. Als ik eind februari, want dan loopt mijn uitkering af, niets had gevonden dan had ik een stap terug moeten doen. Want ook ik moet gewoon eten.''

Zijn prestatie in Gelsenkirchen dwong de PSV'er tot een teruggang in de herinnering. ,,Door die knieoperatie was 1995 een rotjaar. Misschien zijn de Spelen toch iets te vroeg geweest, ook al was ik in vorm. Ik ben ook relatief snel weer aan de slag gegaan. Ik heb daarbij van trainer Jacco Verhaeren de vrije hand gekregen tot en met de World Cup. Ik kon doen en laten wat ik wilde. Dat was vooral veel wedstrijden zwemmen, een prima training.''

Na een korte rust maakte hij zich klaar voor een grote prestatie in Gelsenkirchen. ,,Ik wilde hier een beetje pieken en van Matthew Dunn winnen. Dat was belangrijk voor het klassement. Hij gaat terug naar Australië, want hij heeft het maximale aantal Worldcupwedstrijden gehad. Ik heb Imperia en Parijs nog te goed. Ik heb het er met Dunn over gehad. Hij ging voor het wereldrecord, ik voor de winst. In de slotfase wist ik dat ik hem had, maar dat het zo close, slechts 0,03, zou zijn had ik niet gedacht.''