NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

YOUP VAN 'T HEK
Een zachtzoemende kater is de grondtoon van deze brief. Wat een heerlijke kerst. Mooie stemmige kerstavond, prachtige nachtmis met een vrolijke pastoor (Tegen sommigen zeg ik: "tot zondag' en tegen de rest: "tot volgend jaar!'), een hartverwarmend circus in Carré, een heerlijk diner bij U en een feestelijke tweede dag bij ons thuis. Vanaf mijn rijkgevulde dis zag ik wat gordelzwervers langstrekken en eerlijk is eerlijk: het is en blijft een prachtig decor voor een mooie kerst. Zo'n dampende dakloze met zijn hele bezit op een winkelwagentje, terwijl jij nog een blokje op het vuur flikkert. Charles Dickens huurde altijd iemand in als hij ging kerstdineren. Die moest onder zijn raam gaan liggen en om de paar minuten "hungry, hungry' roepen. Dat verhoogde de feestvreugde en deed het voedsel veel beter smaken. Na afloop kreeg de man een aalmoes en het eten dat over was.

Ik vond de avond bij U ook heerlijk. Ouderwets tranen gelachen. Vooral om Uw omschrijving van al die Jan Jurken, die zo raar gaan doen als ze in Uw buurt komen. De anekdote over de nerveuze burgemeester van het Zeeuwse stadje zal ik nooit meer vergeten. Sorry dat ik opeens met de lege soepterrine door het paleis sjouwde, maar bij ons thuis geldt de ouderwetse regel: nooit met lege handen naar de keuken. Dat is bij U natuurlijk anders met al die obers om U heen. Dat was trouwens het enige waar ik een beetje zenuwachtig van werd. De hele tijd die jojo's aan je tafel. Wist trouwens niet dat Uw man zo hard kon lachen en zo perfect Ruud Lubbers kon imiteren. Echt weergaloos. We dwarrelen richting 1997 en voor mij was het afgelopen jaar fantastisch. Ik heb de graszaaier van de Arena, de architect van de Erasmusbrug, Staatsen, de aandeelhouders van Sport7, Pillenbolk, Winnie S. en René Diekstra als dank een magnum Franse bubbels gestuurd. Want ze hebben mij een prachtig jaar bezorgd. Vorige week speelde ik in de schitterende schouwburg van Leiden en het gerucht ging dat Diekstra een avond in de zaal zat. Dus zullen we binnenkort wel een lollig boekje van hem kunnen verwachten. Of zal het zijn dubbelganger zijn geweest. Iemand die doet of hij Diekstra is. Dan wordt het helemaal moeilijk. Zielig dat hij die prijs moet teruggeven. Ik begrijp dat het beeldje terug moet en hij het geld mag houden. Dat laatste snap ik niet. Terugstorten is toch een kwestie van overschrijven en dat is het enige wat hij goed kan. Weet U hoe het kerstdiner bij de familie Diekstra was? Fotocopieus.

Maar om het hele KNVB-spektakel heb ik het meest gelachen en reken er op dat het komend jaar alleen maar erger wordt. Ze rollebollen nog steeds over straat en spekken de kassen van de advocatenbureaus, waar hard en hevig wordt geschaterd. Wat een heerlijke ordinaire soap, maar ook jammer. Want voetbal was leuk tot het in handen kwam van de smakelozen, de zogenaamde wegwerpmanagers.

Het was ook het jaar waarin ik mijn laatste sprankje hoop in de politiek heb verloren. Triest maar waar. Het heeft mijn leven wel makkelijker gemaakt. Komend jaar licht ik met een tiental beeveetjes de fiscus aan alle kanten op. Als ik gepakt word en voor de rechter moet verschijnen kom ik gierend van de pret met het Van der Valk-vonnis de rechtzaal binnen. Wie maakt me nog wat? Ik zal niet meer krijgen dan een week of wat bejaarden ompamperen en dat heb ik er graag voor over. En als iemand vindt dat ik moet aftreden zal ik citeren uit het IRT-rapport van Maarten van Traa en zeggen dat ik hooguit overgeplaatst kan worden. Meer niet. We worden het paradijs van de zakkenvullers. Zijn er nog principiëlen? Een paar. Waar ze zijn? Die lopen op eerste kerstdag dakloos te dampen achter een winkelwagentje, terwijl U en ik nog een blokje op het vuur flikkeren. Mooie wisseling, veel bollen en nog meer flappen.

PS. Ik bel nieuwjaarsnacht om kwart over twaalf, anders treffen Uw ouders U in gesprek.