NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze sportredactie
ROTTERDAM, 30 NOV. Stefan Edberg heeft voortijdig afscheid genomen van het internationale tenniscircuit. Drie dagen voor zijn laatste wedstrijd kreeg de Zweed gisteren de grootste teleurstelling te verwerken uit zijn dertienjarige loopbaan. Na 35 minuten in de openingswedstrijd van de finale om de Davis Cup, bij een stand van 3-3 en 0-30 in de eerste set tegen Cedric Pioline, ging de Zweed door zijn rechterenkel. Bij onderzoek in het ziekenhuis van Malmö bleek Edberg zijn enkelband gescheurd te hebben.

Edberg liet de enkel inzwachtelen, waarna hij het duel vervolgde. Op halve kracht bleek de dertigjarige publiekslieveling echter geen partij voor de nummer één van Frankrijk: 6-3, 6-4 en 6-3. Daarmee bracht Pioline de Fransen na 2 uur en 27 minuten vrij eenvoudig aan de leiding. Edberg trok zich na het medisch onderzoek terug voor de enkelpartij tegen Arnaud Boetsch. Zijn plaats wordt morgen ingenomen door Kulti of Björkman. Edberg is vandaag en morgen toeschouwer.

Thomas Enqvist, de nummer negen van de wereld, bracht na de nederlaag van Edberg de stand in evenwicht. De aanvoerder van de thuisploeg won met 6-4, 6-3 en 7-6 van Boetsch. Enqvist, onlangs als invaller de bedwinger van Boris Becker bij de ATP-Masters in Hannover, was heer en meester op het trage tapijt in Malmö. Hij sloeg toe in de negende game van de eerste set, in de achtste van de tweede en in de tiebreak van de derde. Onder applaus van de 5.600 toeschouwers verliet hij de baan.

Vier uur eerder ging een kreet van ontzetting door de tot tenniscentrum omgebouwde fabriekshal van autofabrikant Saab. In een poging de bal te retourneren verstapte Edberg zich aan het net. Daarbij klapte zijn rechterenkel bijna dubbel. Hinkend haalde hij zijn stoel, waar de fysiotherapeut dikke bandages om de enkel legde. Het was een poging tegen beter weten in om het Zweedse tennisidool weer op de been te helpen.

,,In een toernooi'', zei Edberg later, ,,had ik direct opgegeven. Maar in de finale van de Davis Cup gelden andere wetten. Ik heb verder gespeeld en gehoopt op een mirakel.'' Dat wonder bleef uit. Pioline liet zich niet van de wijs brengen, liet zijn tegenstander van de ene naar de andere hoek strompelen en kwam geen moment meer in gevaar.

,,Mijn voetenwerk is het belangrijkste aspect van mijn spel'', verklaarde Edberg na afloop. ,,En juist daarin school mijn handicap. Ik kon nauwelijks lopen.'' Hij vermeed rally's vanaf de baseline en probeerde de partij om te zetten in een puur serve-volley-duel, maar ook aan het net kwam hij niet meer tot afdoende reflexen.

,,Ik heb grote sympathie en veel respect voor Edberg'', sprak Pioline na zijn overwinning. ,,Hij is een voorbeeld voor mij. Maar tijdens de wedstrijd concentreerde ik me op mijn eigen spel. Ik mocht me niet laten afleiden door zijn blessure. Hoewel Edberg op halve kracht bewoog, bleef hij gevaarlijk, hield ik me voor.''

,,Overdreven'', zo reageerde Edberg, ,,maar begrijpelijk. De Davis Cup staat op het spel.'' De Zweed had zich veel voorgesteld van zijn laatste finale. Met Zweden won hij het landentoernooi vier keer. Voor de eerste keer als 18-jarige in 1984 in Götenburg. ,,Die dag kan ik me als gisteren voor de geest halen.''

Malmö werd de grootste teleurstelling in zijn loopbaan. ,,Dat was tot vandaag de finale tegen Chang op Roland Garros 1989. Dat jaar had ik dé kans Parijs te winnen, de enige grand slam die ik nooit won. Maar dit vind ik erger. Vooral voor de fans. Zo'n bizarre laatste wedstrijd. Daar zal ik nog vaak aan terugdenken.''