NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

YOUP VAN 'T HEK
U wordt geplaagd. Ik voel het aan Uw brieven, lees het in Uw jongste e-mail en merk het aan de telefoon. Er zit iets dwars. Ik weet dat U geen probleempratertje bent, maar mij kunt U het toch wel vertellen? Wat is het? Is het dat toneelstuk Emily? Nee toch. U laat zich toch niet gek maken door een vrolijk stukje amateurtoneel in de Amsterdamse Nes? Een vriend van mij heeft een try-out gezien en hij vertelde dat het uiterst vrolijk en vermakelijk is. Ga anders stiekem incognito en laat U verrassen.

Hoe is het trouwens met Emily? Is het nou waar? Wilt U haar echt niet? Of is het allemaal gissen van de roddelpers? Vliegt het Chinese porselein door het paleis of blijft het nog beschaafd? Wat vindt Claus? Of laat hij het een beetje aan U over? Volgens mij moeten ouders zich nooit bemoeien met de liefdeskeuze van hun kinderen. Als de ouders tegen zijn dan sterkt dat alleen maar de prille relatie. Alle vaders van mijn vriendinnen waren meer dan fel tegen mij. Waarom? Omdat ik in hun ogen een lapzwanserig artiestje was en dat ik later nooit het brood op de planken zou kunnen verdienen. Mijn prille liefdes, midden in hun puberteit, keerden zich tegen het ouderlijk gezag en ik moet bekennen dat ik daar de meest heftige vrijpartijen aan over heb gehouden. Als die vaders niks gezegd hadden dan was de relatie heel vlug een natuurlijke dood gestorven, maar nu hielden wij de boel veel langer brandende om die vader te pesten.

Wat wilt U eigenlijk? Wilt U een burgerjuffie à la Emily of toch liever wat verlopen adel? Staat er niet ergens nog een kleine Röell of een tweedehands Loudonnetje weg te roesten? Mijn indruk is dat U dat soort meer ziet zitten dan de dochter van een beugelboer. Die Emily heeft natuurlijk haar ouders tegen. Een omhoog gevallen tandarts, die om de poen naar België verhuist, heeft nou niet bepaald de klasse, die je als koningin verwacht. Het is toch armoe. Toch niet rijk genoeg, zeggen wij altijd. Een vet geworden onderaannemer mag dat, maar een afgestudeerde bekketrekker niet. En dat U daar moeite mee heeft snap ik volkomen. Maar die verlopen adel is vaak weer zo tuttig. Die freules en jonkvrouwtjes zijn meestal niet de lachebekjes, die een intiem diner een tandje meer kunnen geven. Hoe is dat trouwens in Uw kringen? Heeft U wel eens een lallend etentje dat eindigt met een stevige polonaise op een onvervalste Corry Konings-medley? Of is het toch meer zorgen dat je het toetje haalt en dan beleefd zeggen dat het leuk was? Ik ben zeer benieuwd naar eerste kerstdag. Zijn er nog kledingvoorschriften? Hoe laat kunt U ons hebben? Wie eten er nog meer mee? Doen jullie aan kadootjes? Is het leuk als ik een mooi wijntje meeneem? En zoja: wit of rood? Bel het t.z.t. even door. Heeft geen haast. Het moet eerst nog sinterklaas worden.

Nog even iets anders: wilt U morgen naar Ajax-Groningen? Ik kan niemand vinden die met me mee wil. Ik heb een paar seizoenkaarten in de Arena, maar ik moet er tegenwoordig een pretpakket bijdoen wil ik iemand nog meekrijgen. Vorig jaar gloeide de telefoon de hele week. De meest vage kennissen belden met de vraag 'of ik nog naar Ajax ging', maar dit jaar is het doodstil. Ik ben nu degene die belt, maar iedereen heeft beleefde smoezen. Het kan vlug gaan met een club. Persoonlijk vind ik het wel goed dat het even minder gaat. Het is lullig voor Ajax, maar er vallen een hoop namaaksupporters af en er komt dan weer plek voor de echte jongens van vroeger. Heerlijk. Verder heb ik weinig deze week. Geluk dat geen van Uw kinderen internationaal vrachtwagenchauffeur is geworden, anders stond hij mooi vast aan een van de grenzen en was het een stil weekend. Hoor graag over Ajax, kus Claus, dans niet te heftig en schreeuw niet te hard want de buren slapen. Knipoog en mazzel.

PS. Zou U Uw hond een chemo geven?