NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur GUUS VAN HOLLAND
EINDHOVEN, 9 OKT. Vaak kent het enthousiasme van Boudewijn Zenden geen grenzen. Dan loopt hij over, zoals men wel zegt, van enthousiasme. Maar altijd is het een genot om naar de 20-jarige PSV'er te kijken. Hoe hij als opgejaagd door de duivel met de bal aan de linkervoet langs de lijn rent, hoe hij springt en duikt, hoe hij op onverklaarbare wijze kansen mist en hoe hij scoort. Een aanvaller als Zenden wacht nooit vergeefs op applaus.

Zoals gisteravond, toen de kleine Maastrichtenaar het toonbeeld was van onblusbare strijdlust. En een dergelijke kwalificatie wil wat zeggen na een wedstrijd waarin het hele elftal van PSV zich van zijn beste kant liet zien en daarom met 2-0 van FC Twente won. De afwezigheid van de speerpunten Nilis, Degryse (interland met België) en Eykelkamp, van Vink, Faber en Gudjohnsen (allen blessures) was voor trainer Advocaat een reden alarmerende woorden te spreken aan de vooravond van het duel met het degelijke FC Twente. Maar met de jongelingen Zenden en Van der Doelen als gedreven invallers, de gelouterde Numan en Cocu als aanjagers en de opvallend sterke Braziliaan Vampeta als aangever van menig subtiele pass toonde PSV aan dat het ook in beschadigde gedaante over een sterke ploeg kan beschikken.

De meeste aandacht trok Zenden, slingerend om zijn tegenstanders, schietend uit alle standen, springend als een speelse kat en koppend alsof niemand groter was dan de kleine Limburger. Trainer Advocaat geniet in stilte wanneer hij Zenden aan het werk ziet. Confronteer de Hagenaar met het spel van Zenden en zijn hart gaat open. Zo goed als Zenden voetbalde Advocaat vroeger nooit, zo snel was hij evenmin, maar zo verbeten strijdend voor elke bal die in de nabijheid komt speelde hij ook altijd. Zenden is een jongen naar zijn hart.

Dat was de PSV'er al toen hij onder leiding van Advocaat in het Nederlands elftal tot 18 jaar speelde. Zenden vormde daarin een beweeglijke 'voorhoede' met de Ajacieden Wooter en Musampa en de Twente-speler Bruggink - een viertal om te onthouden. Het is Zenden aan te zien dat hij op jonge leeftijd een getalenteerde judoka was - niet door zijn werptechnieken, maar door zijn lenigheid en afwezigheid van faalangst. Het is hem ook aan te zien dat hij een zoon is van zijn vader Pierre Zenden, judo-commentator voor de tv en een prominent sportschoolhouder in Maastricht: hij is net zo klein als zijn vader en net zo fanatiek. Maar de blonde haren heeft hij van zijn moeder.

De linksbuiten vormde gisteren een voortdurend gevaar voor de verdedigers van FC Twente, waarin Zendens directe tegenstander Oude Kamphuis horendol moet zijn geworden van de wervelende acties van de PSV'er. Maar niet alleen deze back was soms het spoor bijster. Voortdurend moesten Hoogma, Karnebeek, McKinnon en Van Halst unfaire middelen aanwenden om de snelle aanvallen van PSV te keren. Dat betekent niet dat Twente een zwakke tegenstander was. Integendeel, vooral in het eerste halfuur bleek de ploeg van Herr Meyer, zoals de trainer uit de voormalige DDR respectvol wordt aangesproken, een hecht en talentvol gezelschap te vormen. De geschorste Bosvelt werd gemist. Maar met Ten Caat, Van Halst en Bruggink waren nog voldoende spelers aanwezig om PSV angst in te boezemen.

Het was gisteravond een wedstrijd waarin beide ploegen veel mogelijkheden kregen om te scoren. Zo'n tien minuten voor de pauze kreeg het duel een onbevredigende wending. Hoogma legde Numan op de rand van het strafschopgebied neer en incasseerde een gele kaart van scheidsrechter Luinge. Omdat de Twente-verdediger al eerder was bestraft nadat hij Zenden onreglementair had afgestopt, moest hij het veld verlaten. Met een numerieke minderheid wist Twente niets anders te doen dan zich te beperken tot verdedigen en gokken op een opportunistische uitval.

PSV rook de winst, maar wist dat het zonder Nilis en Eykelkamp moeilijk scoren is. Daarom werd het toch al zeer hoge tempo verhoogd in de hoop dat Twente alsnog zou bezwijken. Na een fraaie omhaal van Numan die op de lat belandde, trof Cocu tien minuten na de rust dan doel. Vampeta had weer eens Petrovic met de bal aan de haal gestuurd en uit diens voorzet tikte Cocu enigszins gelukkig de bal in het doel. Marcelo en Zenden probeerden de voorsprong te vergroten, maar zij vonden de spectaculair keepende Boschker op hun weg.

Met Ter Avest voor Ten Hag en Vennegoor of Hesselink (zo heet deze 17-jarige jongen echt) voor Bosman ondernam Twente nog een poging de stand gelijk te trekken. Tien minuten voor tijd had een fraai schot van Bruggink een beter lot verdiend, maar doelman Waterreus redde stijlvol. Trainer Meyer joeg zijn mannen naar voren en PSV, moe en moedeloos van de vele gemiste kansen, leek in te storten.

Maar daar was dan Boudewijn Zenden. Vampeta verzond weer eens een fraaie dieptepass. Door het effect smoorde de bal in het gras en was de in wanhoop uitgelopen doelman Boschker te laat om Zenden te kunnen hinderen in diens jacht naar het doel. Met een snelle beweging van zijn linkervoet omzeilde deze de keeper en schoot hij de bal in het doel. Wie zo snel is als Zenden komt zelden te laat.