NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
EINDHOVEN, 27 SEPT. Ongeveer dertig Georgiërs bezoeken het Philips-stadion. De vijftien spelers uit Batumi lopen gedurende anderhalf uur voornamelijk achter hun tegenstanders aan. De vijftien supporters uit Batumi ontdekken de wave die in de gezapige tweede helft door het thuispubliek is ingezet. PSV verslaat Batumi met 3-0. De verre reis van de Zwarte Zee naar de Brabantse heide is niet voor niets geweest.

Op de hoofdtribune maken een paar Georgiërs meer kabaal dan de veertienduizend supporters van PSV. Ze hebben er een autorit uit Parijs voor over gehad, vertelt een man met hoed die zegt dat hij in Frankrijk als chirurg werkzaam is. Een jonge vrouw schreeuwt om een penalty als een willekeurige PSV'er een lichte schouderduw uitdeelt. Haar zoontje wappert met de nationale vlag, die door de enorme sponsorvlag van de Eindhovense fans alleen in grootte wordt overtroffen. De wedstrijd tussen PSV en Batumi is een spel van kat en muis, kenmerkend voor de eerste ronde in een Europees voetbaltoernooi. Het verschil tussen de rijke westerse profs en de onderbetaalde semi-profs uit Oost-Europa komt al voor de wedstrijd tot uiting. De PSV'ers lopen in een trainingspak, de spelers van Dinamo hoeven na de warming-up alleen de mouwen nog maar op te stropen. De hulptrainer van PSV loopt in een fraai kostuum, de hulptrainer van Dinamo staat in sportkleding druk te gebaren. Beide coaches onderscheiden zich in woord en daad. Bij PSV legt Advocaat geduldig uit waar het nog aan mankeert bij zijn elftal. Doelpunten en scherpte. Zijn Georgische collega Cheishvili is minder spraakzaam. Hij laat de verplichte persconferentie aan zijn assistent over. In een vraaggesprek met het Eindhovens Dagblad had Cheishvili zijn stemming al laten peilen. Sinds de eerste wedstrijd tegen PSV, twee weken geleden, heeft Batumi twee keer voor de competitie gespeeld. Maar nee, de coach wilde geen namen noemen van de betreffende tegenstanders. Die kenden ze in Nederland toch niet, dus waarom zou hij uit de school klappen?

In de dug-out van PSV zitten duurbetaalde vedetten als Marcelo, Petrovic en Van der Weerden. Ze zijn niet goed genoeg voor de hoofdmacht en krijgen volgens manager Arnesen in de nabije toekomst nog meer concurrentie. PSV heeft drie jonge Deense talenten gecontracteerd. Vooral rechtshalf Nielsen, weggekocht bij Lyngby, geldt als een kandidaat voor het basiselftal. Alsof Vink de hete adem al in zijn nek voelt, zo ongelukkig loopt de Amsterdammer in de eerste helft te spelen. Hij wordt in de rust uit zijn lijden verlost en vervangen door Zenden.

De enige PSV'ers die zich werkelijk onderscheiden zijn Nilis en Eijkelkamp, het gouden aanvalsduo dat de afgelopen weken node werd gemist. De gracieuze Belg en de stijve technicus uit Overijssel zijn volgens Advocaat zo goed als onvervangbaar. De trainer heeft blijkbaar weinig vertrouwen in de Braziliaanse aanwinst Marcelo. Hij is druk doende een stand-in voor Eijkelkamp te vinden. De lange slungel is blessuregevoelig en komt bovendien in aanmerking voor het Nederlands elftal, waardoor zijn kwetsbare lijf het nog zwaarder te verduren krijgt.

PSV heeft zijn spel afgestemd op de twee spitsen die elkaar blindelings vinden en elkaar goed aanvullen. Eijkelkamp is de kaatser, Nilis is de man met de passeerbeweging. Ze scoren in de competitie aan de lopende band en zijn zo te horen veruit de populairste spelers in Eindhoven. Ze zorgen tegen Batumi voor de eerste en de tweede treffer. Hun namen worden voortdurend gescandeerd. In de tweede helft krijgen ze kort na elkaar een wissel. Een publiekswissel volgens de toeschouwers. Een voorzorgsmaatregel volgens Advocaat. De twee uitblinkers worden gespaard voor het aanstaande competitieduel tegen FC Utrecht.

Zonder Nilis en Eijkelkamp speelt PSV hetzelfde, voorspelbare voetbal. Alle ballen gaan door het midden naar voren. PSV is vleugellam, maar dat is ook de verdienste van de lichtvoetige Georgische verdedigers. Ze blijven redelijk op de been. Ze draaien en keren zoals de beste spelers uit de Oekraïne gewoon waren. Maar het huidige Dinamo Batumi is natuurlijk geen Dinamo Kiev anno 1986. Daarvoor ontbreken de snelle combinaties, die destijds tot in de perfectie werden uitgevoerd. De middenvelders weten de aanvallers zelden goed aan te spelen. Misverstanden kenmerken het rommelige spel van Batumi.

Kwaliteit of niet, de helden uit Georgië verlaten met opgeheven hoofd het stadion waar ze in hun vaderland alleen maar van kunnen dromen. In de luxueuze catacomben kijken ze onwennig om zich heen. Ze slenteren naar de spelersbus die hen naar een nabijgelegen en betaalbaar motel zal rijden. Vandaag vliegen ze naar huis. Morgen wacht een lichte training in het eigen, onverlichte stadion.