NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Volgens een gedragscode van de EU heeft het publiek ,,de breedst mogelijke toegang'' tot documenten van de Europese Commissie en van de Raad van Ministers. De redactie van het Zweedse vakblad Journalisten, uitgegeven door de Zweedse journalistenvakbond, wilde wel eens weten hoe ver die Europese openheid ging en hoe die zich verhoudt tot de Zweedse wet op de openbaarheid van overheidsdocumenten. Journalisten vroeg vorig jaar zowel in Brussel als in Stockholm twintig documenten op over Europol, het in Den Haag gevestigde samenwerkingsverband van Europese politiekorpsen.

De Zweedse autoriteiten kwamen al spoedig met achttien van de twintig documenten over de brug. De Europese Raad van Ministers beperkte de openbaarheid tot twee. Nadat Journalisten had geprotesteerd bij de secretaris-generaal kreeg de redactie er nog twee, maar de overige zestien bleven geheim. Openbaarmaking daarvan zou een bedreiging vormen voor de openbare veiligheid, aldus de Raad.

Wat staat er zoal in de veertien geheime documenten? Eén ervan bevat een verzoek van de drugseenheid van Europol om extra geld voor vijf draagbare computers en enig kantoormeubilair. Een ander bevat een voorstel van het toenmalige Franse voorzitterschap van de Unie aan de Europolwerkgroep over het recht van burgers om te weten of er feiten over hen zijn opgeslagen in de Europolcomputers en het recht om gegevens die niet juist zijn, te laten corrigeren.

Het tijdschrift besloot in beroep te gaan bij het Europees Hof van Justitie tegen de weigering de resterende stukken over te leggen. De schriftelijke verdediging van de Raad publiceerde Journalisten, onder meer op het Internet. Dit schoot de Raad echter in het verkeerde keelgat, en ze werd daarin gesteund door het Hof: het Hof dreigde de behandeling van het beroep op te schorten als Journalisten stukken van de verdediging _ volgens de Zweedse wet openbare stukken _ verder zou publiceren. Lennart Lund, hoofdredacteur van Journalisten koos eieren voor zijn geld en liet de stukken van Internetruimte van het blad verwijderen. Lunds redenering is pragmatisch: als het Hof deze zaak niet behandelt, moet eerst een principiële zaak over de openbaarheid van gerechtelijke stukken worden gevoerd; dat duurt een paar jaar. Pas daarna zou de zaak over de openbaarheid van de Europoldocumenten kunnen worden voortgezet. Liever deed hij een tactisch stapje terug om de lopende zaak te kunnen voortzetten. Naar verwachting zal het Hof volgend voorjaar uitspraak doen.

Informatie op Internet over deze zaak op http://www.jmk.su.se/dig/jour-vs-eu/euindex.html