NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Video

Jefferson verzeild in soapland

BAS BLOKKER
Na het eerste zouteloze uur van Jefferson in Paris pakte ik nog een keer de video-omslag. Daar stond toch echt op: Van De Bekroonde Makers Van 'Howard's End' en 'Remains of the Day'. Hoe kon dat nou? Hoe waren regisseur James Ivory, producent Ismail Merchant en scenarioschrijver Ruth Prawer Jhabvala verzeild geraakt in deze soap? Waarom hadden ze de subtiliteiten van het Engeland van rond de eeuwwisseling verruild voor de clichés van de Franse revolutie? Geen idee.

Lag het maar aan Nick Nolte, die een boerse Thomas Jefferson neerzet, Amerikaans revolutionair op bezoek in Parijs tijdens de laatste dagen van het ancien régime. Of aan de beperkingen van Gretha Scacchi, die met toeknijpen van haar ogen tracht te doen geloven dat ze Nolte's Engels-Italiaanse muze is.

Maar aan hen ligt het niet. Het ligt zelfs niet aan de oervervelende Thandie Newton, een kloon van Whitney Houston, die een zinnelijke negerslavin moet verbeelden.

Nee, het ligt echt aan De Bekroonde Makers zelf. Ruth Prawer Jhabvala lijkt hier het houvast van de literatuur te hebben gemist. In haar bewerkingen van Howard's End en Remains of the Day wist ze haarfijne draden te spinnen. Hier hakte ze een vierbaansweg door het leven van Jefferson. Zijn revolutionaire denkbeelden, de relatie met zijn dochters, met twee minnaressen, het dilemma van een Verlicht man die slaven bezit - het komt allemaal aan de orde, alsof we alles hadden besteld wat op de kaart stond. Daaroverheen heeft ze nog wat achttiende-eeuwse saus gedrapeerd. Wonderdokter Mesmer draaft even op, de luchtballon van de Montgolfiers zwiert door het beeld - allemaal decor.

Het kon James Ivory niet inspireren. Hij koos voor de mise-en-scène van een gemiddelde televisieserie. Dus met zinledige overgangsbeelden tussen scenes: een rijtuigje, een straatverkoopstertje, alleen om ons eraan te herinneren dat we heus in achttiende-eeuws Frankrijk zijn.

Alle dramatiek is weggestopt in dialogen en in veelbetekenende blikken die we uit The bold and the beautiful kennen. Wat doet een man die wordt verteerd door verlangen naar een vrouw, terwijl hij zijn echtgenote op haar sterfbed heeft beloofd nooit te zullen hertrouwen? Die fronst.