NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
De 35-jarige Zwitser Tony Rominger heeft bijna alles gewonnen wat er te winnen valt. Nu zijn kwelgeest Miguel Indurain op achterstand is gereden, lijkt hij in zijn laatste jaar als kopman in staat de Tour de France te winnen.

GAP, 11 JULI. Een rustdag in de Tour betekent nog geen rustdag voor de renners. Hotel La Ferme Blanche kijkt uit over de oude stad van Gap. Meer dan honderd journalisten zitten klaar om Tony Rominger een paar vragen te stellen. Frans, Spaans, Duits, Italiaans en Engels: de voormalige boekhouder spreekt de talen vloeiend. Geen enkele wielrenner is zo welbespraakt als Rominger.

Over zijn kansen om voor het eerst de Tour te winnen, laat de Zwitser zich niet uit. Hij geldt als een van de grote favorieten, maar van Rominger zul je geen grootspraak horen. ,,Ik heb niks te verliezen want ik heb al vijf keer verloren. Als ik zes keer verlies verandert er niets.'' Naast hem zit Abraham Olano stil te wezen. De wereldkampioen op de weg rijdt deze Tour in dienst van de houder van het werelduurrecord. Toen Rominger maandag werd aangereden en zijn knie blesseerde, hielp Olano hem weer in het zadel. Tijdens de persconferentie gaat de meeste aandacht uit naar Rominger. Olano is de knecht die vriendelijk om zich heen kijkt. Als we de Zwitser mogen geloven, zijn de rollen volgend seizoen precies omgekeerd. ,,Ik heb vaak verkondigd op m'n 35ste te stoppen, wellicht plak ik er toch nog een jaar aan vast. Maar dan is Abraham de kopman in de Tour.''

De Italiaanse sponsor Mapei mag zich gelukkig prijzen met twee wereldtoppers, die ondanks hun ingetogen woorden in staat worden geacht klassementsleider Riis te achterhalen en titelhouder Indurain op afstand te houden. Ploegenspel, misschien wel combines, zullen de komende anderhalve week bepalend zijn voor het eindklassement. Op papier vormen Rominger en Olano het sterkste koppel. In de praktijk hebben de renners van Telekom zich tot dusver als spelbepalers gedragen.

Rominger: ,,Riis is bovenmenselijk goed. Ik had dat eerlijk gezegd niet verwacht. Hij heeft een aardige voorsprong en rijdt in de sterkste ploeg. Het is onze taak op het juiste moment te profiteren van een zwak moment bij hem. Ik kan wel gaan verkondigen dat ik daar en daar ga aanvallen, maar je moet je wel goed voelen op zo'n moment. Voor grootspraak koop je weinig.''

Tony Rominger heeft de afgelopen jaren een prachtige erelijst opgebouwd. Hij won de Vuelta en de Giro, hij onttroonde Indurain als houder van het uurrecord. Alleen de Tour heeft hem nooit geluk gebracht. Aanvankelijk was zijn allergie voor pollen de grootste handicap in de warme zomermaanden. Sinds 1991 wordt hij gehinderd door de aanwezigheid van Indurain. Rominger zal het niet gauw toegeven, maar de aanwezigheid van de machtige Spanjaard heeft hem altijd dwarsgezeten. ,,Indurain blijft Indurain. Hij is even sterk als andere jaren, maar hij staat voor het eerst op achterstand. Hij moet nu aanvallen. Hij maakt een goede indruk na zijn ineenstorting. Toch zal het moeilijk voor hem worden om de Tour te winnen. Hij heeft zeven renners voor zich. Vijf kunnen er instorten, de andere twee blijven waarschijnlijk buiten zijn bereik.''

Het zijn gewaagde uitspraken van de voormalige boekhouder. Hij heeft zichzelf altijd beschreven als een zeer saaie persoonlijkheid die het liefst met vrouw en kinderen naar de televisie kijkt. Zijn gezin noemt hij de grootste belemmering voor nog meer wielersuccessen. In zijn villa in Monaco heeft hij een kantoor ingericht om zich terug te trekken. Daar typt hij elke dag alle gegevens van zijn hartslagmeter in een computer. Hij is het type dat niets aan het toeval overlaat. Een boekhouder inderdaad.

De twintiger Rominger was als wielrenner niet voor het grote werk weggelegd. Nog steeds gaat hij gebukt onder een soort prestatievrees. Ambitie en twijfel gaan hand in hand bij de Zwitserse veteraan. Hij is gewend de tweede viool te spelen. Als jongen van 21 moest hij op de racefiets nog zijn meerdere erkenen in zijn zes jaar jongere broer. De nederlagen hebben hem gesterkt om het uiterste uit zijn profloopbaan te halen. Als beginnende professional werd Rominger geplaagd door astma en allergie voor pollen. Zijn mogelijkheden op de fiets leken beperkt. Hij won minder grote koersen en wordt in verjaarde wielerboeken aangeduid als een verdienstelijke subtopper. Inmiddels is de allergie verdwenen. Wonderdokter Michele Ferrari heeft hem verder in het zadel geholpen met een wetenschappelijke, vernieuwende begeleiding. Rominger betaalt Ferrari uit eigen zak en zegt veel baat te hebben bij de Italiaanse arts. ,,Toch merk ik dat ik ouder word. Ik ben geen 25 meer. Vroeger kon ik acht maanden in topconditie zijn. Nu nog maar vier of vijf. Daarom was het verstandig dit jaar geen Giro te rijden. Vorig jaar is me dat opgebroken. Toen reed ik super in Italië maar was ik nergens in de Tour. Nu voel ik me goed, maar nog niet honderd procent. Hopelijk word ik morgen wakker en heb ik dezelfde vorm als vorig jaar in de Giro.''

De vraag rest of Rominger de komende anderhalve week mentaal in staat is om de Tour naar zijn hand te zetten. Volgens zijn Belgische ploegleider Patrick Lefevere is hij meer ontspannen dan voorheen. ,,Ik ken hem niet meer terug. Hij heeft vertrouwen geput uit zijn winst op Indurain. Eerst in de proloog, daarna in de Alpen. Vijf jaar lang heeft hij geen gat in Indurains harnas kunnen schieten. Nu weet hij dat de Spanjaard ook maar een mens is.''

Lefevere is van mening dat de sleutel van de Tour bij Indurain ligt. Hij zal zijn rivalen willen slopen. Rominger legt de verleiding van een tempoversnelling waarschijnlijk naast zich neer. Hij rijdt al jaren zijn eigen koers. Op tactisch gebied heeft hij een naam hoog te houden. Wachten, wachten en nog eens wachten: hij verkondigt het in alle talen.