NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door TOM ROODUIJN
Het was zo'n mooi plan, waarmee de Kamer en het NOS-bestuur uiteindelijk instemden: de 'regionale vensters' waarin de provinciale publieke omroepen elk drie kwartier per werkdag actualiteiten op de landelijke tv-zender Nederland 2 zouden brengen. Geen van Gewest tot Gewest-formule, maar een in iedere provincie door de regio-tv-zender voor het eigen publiek verzorgd programma met berichtgeving uit de nabije omgeving. Zo zou een netwerk van dertien tv-stations ontstaan dat tegelijkertijd het nieuws uit twaalf provincies bracht - in Zuid-Holland zouden twee zenders meewerken, TV-West en TV-Rijnmond. Eerst zouden de regiovensters al op 1 maart openen, later werd het najaar '96 en nu is zelfs onduidelijk of het er ooit nog van komt; de publicatie van het rapport van de commissie-Ververs heeft die onduidelijkheid nog eens vergroot. Als de landelijke publieke omroepen meer op zichzelf zijn aangewezen, zo wordt gevreesd, verliezen zij hun belangstelling voor regionale initiatieven.

Het probleem is dat de provincies voor het plan maar niet op één lijn zijn te krijgen - en zij moeten met een heffing van 6 10 gulden per jaar de regiovensters financieel mogelijk maken. Drie provincies, Gelderland, Utrecht en Noord-Brabant, beperkten hun betrokkenheid tot het jaar 2000, Noord- en Zuid-Holland werken helemaal niet mee. Dat resultaat was onvoldoende voor staatssecretaris A. Nuis (OCW), die bij onbeperkte steun van alle provincies 125 miljoen uit de omroepreserve had toegezegd. Nu wordt een nieuw businessplan ontwikkeld, meldde Nuis gisteren de Tweede Kamer, volgens welke de vensters per 1 maart 1997 van start kunnen gaan. Daarbij moet voor de zenders in de twee niet-deelnemende provincies een andere financieringsvorm worden gevonden. De staatssecretaris toonde zich nog steeds geestdriftig voor het plan, maar zei geen genoegen te nemen met restricties van provincies tot het jaar 2000. Er moet immers voor de regiovensters, waaraan provinciale staten geacht worden vanaf 1998 voor 50 procent bij te dragen, flink worden geïnvesteerd in het zenderpark. Friesland, Drenthe, Groningen en Overijssel hebben al een regionaal tv-station. Maar in de regio's waar nog geen tv-zenders opereren, worden nu tv-studio's opgetuigd, journalisten aangesteld en waar nodig voor verslaggeving opgeleid. Omdat het de bedoeling is dat zij naast de regiovensters een uitgebreid programma via de kabel gaan verzorgen, zijn daarover in den lande gesprekken met co-financiers gaande. Maar zolang overheidsfinanciering niet is gegarandeerd, kunnen geen afspraken worden gemaakt.

,,De frustraties lopen hier steeds hoger op'', zegt directeur J. Westerhof van het regionale omroepbedrijf in Gelderland. Het bedrijf heeft de huisstijl al aan de nieuwe tv-zender aangepast, de aannemer kan morgen beginnen met de bouw van de tv-studio maar het 'groene sein' blijft uit. Op een goede afloop van het overleg tussen het Interprovinciaal Overleg (IPO) en de staatssecretaris, komende maandag, is hij niet gerust: ,,Dat strandt in de competentiestrijd tussen lokale en provinciale overheden.'' Jammer, want Westerhof is ervan overtuigd dat tv in de regio minstens zo succesvol kan worden als nu regionale radio.

Directeur H. Elzerman van Radio Noord-Holland hoopt dat, nu provinciale steun uitblijft, voor het venster een samenwerkingsverband tussen zijn bedrijf en de Amsterdamse tv-zender AT5, uitgeverij PCM en de NOS van de grond komt. Anders dan Radio West, dat voor co-financiering een beroep kan doen op regiodekkende organisaties als Casema en Wegener, heeft radio Noord-Holland te maken met een verscheidenheid aan kabelorganisaties en uitgeverijen. Elzerman wijst erop dat als nu de publieke omroep niet de kans grijpt mee te doen aan regionale initiatieven, de commerciële gegadigden - met minder informatief aanbod - in het gat springen. ,,In bijna elk beschaafd land is toegang tot de regio geïncorporeerd in het landelijke publieke omroepsysteem.'' Ook zouden de Provinciale Staten zich beter moeten realiseren hoezeer een 'eigen' tv-omroep de politieke besluitvorming dichter bij de burger brengt: ,,De Staten hebben nu voor twee kwartjes per maand de kans hun vaak verregaande besluitvorming in een kritisch en onafhankelijk journaal voor het voetlicht te brengen.''