Tour de France

Nieuws

Uitslagen

Favorieten

Deelnemers

Route

Eerdere artikelen

Hij verdient een miljoenensalaris. Hij rijdt voor een professionele ploeg. Hij is in de bloei van zijn wielerleven. Maar hij kon de hooggespannen verwachtingen niet waarmaken in de eerste wedstrijdweek van de Tour de France. Jeroen Blijlevens is het sprinten verleerd.

Door Jaap Bloembergen en Ward op den Brouw

Drie ongeschreven wielerwetten zijn niet van toepassing op de beste sprinter van Nederland. Een renner die vader wordt, rijdt de stenen uit de straat. Zijn hart borrelt van opwinding, zijn benen doen de rest. Een renner die de dertig nadert, is op het toppunt van zijn kunnen. Zijn lichaam doet wat zijn geest wil. Zijn ervaring biedt alleen maar voordelen. Een renner die voor een Italiaanse sponsor fietst, voelt zich gesterkt door de randvoorwaarden. Elke dag schone sokjes, elke dag een nieuw stuurlint.

De 28-jarige Jeroen Blijlevens heeft de ongeschreven wielerwetten niet als een voordeel ervaren. Hij staat nog altijd in het krijt bij de tweeling die zijn echtgenote dit najaar verwacht. Zijn overwinning in de Driedaagse van de Panne droeg hij dit voorjaar op aan de helft van de gezinsuitbreiding. Met een tweede seizoenszege zou hij aan de familiaire verplichtingen hebben voldaan. Maar zijn erelijst is nog even bleekjes als drie maanden geleden. In de Giro stelde hij zijn Italiaanse sponsor Polti teleur. In de Tour reed hij tot dusverre voor spek en bonen mee. Gisteren zag hij ook zijn voorlopig laatste kans op een zege in een betrekkelijk vlakke etappe in rook opgaan. In de eerste week miste hij kracht, zaterdag voelde Blijlevens die een beetje terugkomen. "Als ik me zaterdag zo had gevoeld als eerder in de week, was ik net als Koerts al thuisgeweest."

"Dit was een hele slechte week", concludeert Blijlevens na de achtste etappe in Villeneuve-sur-Lot. Met een sip gezicht en een blik die berusting uitstraalt, geeft hij uitleg over de vormcrisis die halverwege het seizoen chronische vormen heeft aangenomen. "In de Giro reed ik goed, maar won ik niks. In de Tour is het misschien andersom. Ik heb helemaal geen macht. Na elke versnelling zit ik aan het blok. Toch moet de conditie goed zijn, want na elke etappe is mijn hartslag laag. Elke dag is een gemiste kans", zegt hij een etmaal voor de vlakke zondagsrit naar Dax.

Vanaf vandaag rijdt hij in de gevreesde bergen. Met zijn dikke bovenbenen heeft hij weinig te zoeken in de Alpen en de Pyreneeën, hoewel zijn klimcapaciteiten door een streng dieet zijn toegenomen. Volle borden met pasta moet hij tegenwoordig laten staan. "Waar moet ik de energie dan vandaan halen", vraagt Blijlevens zich vertwijfeld af. Elk grammetje vet wordt bij Polti als overtollige ballast beschouwd. Manager Gianluigi Stanga wenst veelzijdige coureurs, die op alle terreinen uit de voeten kunnen. "Toch ben ik een betere renner geworden", meent Blijlevens. Volgens zijn voormalige ploegleider Cees Priem is dit niet het geval. "Een sprinter moet blijven sprinten en niet leren klimmen", doceert de man die Blijlevens in 1994 zijn eerste profcontract voorlegde.

Priem was bij TVM een vaderfiguur voor Blijlevens. De gewezen ploegbaas heeft zijn oogappel zien veranderen, zoals alle renners die de smaak van het succes te pakken hebben. De overgang naar Polti lag in de lijn der verwachtingen. Bij de Italiaanse sponsor verdient hij naar verluidt anderhalf miljoen gulden. "Hij was toe aan een nieuwe uitdaging", schampert Priem. "Nou, hij heeft het avontuur aan den lijve ondervonden. Dat zie je bij meer renners. Ze gaan naar het beloofde wielerland Italië en keren met rasse schreden terug."

Volgens Priem is Blijlevens gemakzuchtiger geworden. Door het geld en de kinderen leert hij het leven relativeren, meestal geen goed teken voor een topsporter. "De honger is minder groot", constateert Priem. "Er zit geen muziek in. Hij heeft een vorstelijk contract van twee jaar en hoeft niet meer zo nodig. Hij heeft geluisterd naar zaakwaarnemers die geen verstand van fietsen hebben. Zij hebben hem een grote worst voorgehouden en het belang van de renner verwaarloosd", spreekt Priem uit ervaring.

Blijlevens is een lichtgewicht ten opzichte van concurrerende sprinters als de Belg Tom Steels en de Duitser Erik Zabel. In wielertermen: hij kan niet door de wind rijden. Hij is geen krachtpatser die de laatste kilometer zonder hulp naar de overwinning snelt. Hij moet in een zetel naar de eindstreep worden gedragen. Bij TVM reed de hele ploeg in dienst van de kleine kopman. Hij werd van eten en drinken voorzien. Hij werd voortdurend uit de wind gehouden. "Zo'n ploeg kun je niet kopen", meent Priem. "Daar hebben we met z'n allen jaren aan gewerkt. Dat menneke hoefde bij ons geen trap te veel te doen. De ander jongens wisten precies wanneer ze een gat moesten laten vallen."

Blijlevens mist het treintje van TVM, zoals hij het langgerekte lint van beulende ploeggenoten omschrijft. Bij Polti heeft hij een beschermde status, maar is hij geen onbetwiste kopman. In de Giro waren alle ogen gericht op de Italiaanse klimmer Ivan Gotti. In de Tour wordt Richard Virenque naar voren geschoven. Zelfs in de vlakke etappes weet de Franse klimmer zich omringd door een aantal ploeggenoten. Deze aandacht gaat ten koste van Blijlevens, die bij zijn nieuwe sponsor de rol van buitenbeentje krijgt toebedeeld. "Zonder hulp zal hij moeite hebben om Parijs te halen", voorspelt Priem.

Blijlevens is een katapult, zoals de bijnaam luidde van de sprinter Theo Smit in de jaren zeventig. Hij versnelt pas in de laatste meters en is daarom zo afhankelijk van zijn ploeggenoten. Smit won twee massasprints in de Tour. Blijlevens won vier massasprints. Hij moet op de Franse erelijst voorlopig zijn meerdere erkennen in twee Nederlandse krachtsprinters. Gerben Karstens won zes keer een etappe in de Tour. Jean-Paul van Poppel is recordhouder (van de sprinters) met negen overwinningen.

Blijlevens loopt al vast vooruit op een vierde wielerwet, die leert dat sprinters met kinderen eerder in de remmen knijpen dan sprinters zonder kinderen. Kamikazepiloten als de Ier Sean Kelly en de Belg Johan Museeuw ondergingen een gedaantewisseling toen zij eenmaal het vaderschap hadden aanvaard. Het doel heiligde niet langer alle middelen. Blijlevens is bepaald geen studiebol, maar zijn woonkamer in het Belgische Meerle is volgens verschillende bronnen vergeven van de babyboeken.

Blijlevens ontkent dat het aanstaande ouderschap van invloed is op zijn sportieve prestaties. Toch zijn de indirecte gevolgen het vermelden waard. Uit ruimtegebrek heeft hij zijn appartement in Bergamo moeten opzeggen. Hij mist nu het contact met zijn ploegleiders en zijn ploeggenoten die bijna allemaal in Lombardije woonachtig zijn. Volgens Priem heeft een sprinter overigens niets te zoeken in een heuvelachtige streek. "Jeroentje woonde bovenop een berg. Na elke training moest hij nog een paar honderd meter klimmen. Heel slecht voor de benen."

Blijlevens erkent dat hij in Italië zijn gebruikelijke oefenrondjes op de piste en achter de derny heeft gemist. Een massaspurt is niet na te bootsen. Daarom moet een sprinter tijdens de training zo veel mogelijk snelheid zien te maken. Op de vlakke Brabantse wegen heeft hij deze kunst onder de knie gekregen. Op de vlakke Vlaamse wegen heeft hij zijn specialiteit kunnen perfectioneren.

Een nadeel van zijn terugkeer naar het Belgische Meerle is de onopgeloste taalbarrière. In de massasprints heeft hij communicatieproblemen met de meeste ploeggenoten. Wielerjargon laat zich toch al lastig vertalen. Kwakken, stoempen, telefoneren: deze termen staan niet vermeld in een LOI-cursus. Blijlevens volgde afgelopen winter een paar Italiaanse lessen in Vught. Hij zat de meeste tijd naar buiten te staren. "Werkwoorden vervoegen is nooit mijn sterkste punt geweest", verklaart hij zijn geringe leergierigheid. Maar hij ontkent dat het gebrek aan goede uitslagen wordt veroorzaakt hij een gebrek aan talenkennis. "Go is go, stop is stop, makkelijk zat."