,,Ik gebruikte altijd een scheerapparaat. Lekker snel en minder pijnlijk. Met een mesje heb ik eens een heel stuk vlees weggeraspt. Ik voel die pijnscheuten nu nog.'' Teun van Vliet behandelde zijn korte benen twee keer per week, voor de moraal.

Sinds hij in 1990 een abrupt einde maakte aan zijn wielerloopbaan - hij had een ernstige darmziekte - heeft hij zijn benen nooit meer geschoren. In de Tour wordt hij nog wel eens verward met Leo van Vliet, ook een renner afkomstig uit de Randstad, ook een goed gebekte levensgenieter. Teun reed in 1988 drie dagen in de gele trui. Tot vorig jaar stond in het historische rondeboek de naam Leo vermeld, maar Teun heeft daar hoogstpersoonlijk verandering in gebracht. De jongste Van Vliet is dit jaar chauffeur van een Italiaanse tolk. ,,Tien keer beter dan die Belgische trut die ik vorig jaar moest rijden. Die deed haar bek niet open, wat een chagrijn was dat. Met deze meid kun je tenminste een dolletje maken.'' Van Vliet heeft vier weken vrijgenomen van de zaak, zoals hij zijn eetcafé, zijn discotheek en zijn onroerend goed omschrijft. ,,Ik ben altijd een bedrijvig baasje geweest. Op de fiets kon ik ook niet stilzitten.''