|
Tour de France 1998
|
Jeroen Blijlevens ontvlucht 'politiestaat'
Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
LES CHAUX-DE-FONDS, 31 JULI. Hij was gistermiddag net de Franse douane gepasseerd toen hij zijn fiets in de berm gooide. Jeroen Blijlevens verliet de Tour op Zwitsers grondgebied. Moegestreden na de bergetappes, totaal uitgeput van de dopingaffaire. De 26-jarige sprinter voelde zich dagenlang achtervolgd door de Franse justitie. ,,Ze hebben me kapot gemaakt. Ik hoorde van invallen, van nieuwe verhoren en opsluitingen. En toen een paar mannen zo stom waren om te demarreren, is er iets geknapt van binnen. Ik heb gewacht tot we de grens over waren en de pijp aan Maarten gegegeven. Twee dagen geleden tijdens de neutralisering had ik de andere jongens al ingelicht. Zodra we de grens met Zwitserland passeren, stap ik af, heb ik hen gezegd.'' Blijlevens vertrekt vandaag met het vliegtuig naar Brussel. Dit weekeinde hoopt hij in zijn Belgische woonplaats Meerle uit te rusten van alle inspanningen. Maandagmorgen moet hij zich om tien uur melden bij het paleis van justitie in Reims, waar alle renners en begeleiders van TVM worden verwacht. Ploegleider Cees Priem, ploegarts Andrei Michailov en verzorger Jan Moors (sinds gisteren) worden daar al ondervraagd. Kopman Blijlevens acht zich onschuldig. ,,Ik heb een vrij geweten, maar het is natuurlijk geen kattenpis om na vier loodzware weken een paar nachten op een brits te moeten slapen. Ik zie er verschrikkelijk tegenop. Ik word behandeld als een crimineel, hoewel ik zestien jaar lang alles voor de wielersport opzij heb gezet. Ik ken genoeg boeven die vrij mogen rondlopen. Het is gewoon een schande dat dit kan gebeuren. Pure intimidatie. Frankrijk zit in de EU, maar ik vraag me af waarom. Het is gewoon een politiestaat.'' Hij vertelt over de dreigementen van de Franse recherche. Als hij geen procesverbaal had getekend, zou hij niet meer mogen koersen. Als hij niet had meegewerkt aan het bloedonderzoek, zou hij worden ingerekend. Als hij op Frans grondgebied was afgestapt, zou hij onmiddellijk naar Reims worden vervoerd. Blijlevens voelde zich vogelvrij in Frankrijk. ,,In Zwitserland kunnen ze me weinig maken. Daarom heb ik het zo opgelost. De andere jongens hadden gelukkig begrip.'' Hij was de sterkste persoonlijkheid bij TVM. Hij gedroeg zich als een ware kopman, die de pers steeds vriendelijk te woord stond en zijn gevoelens op heldere wijze naar buiten bracht. Hij bleef in koers om zijn knechten niet in de steek te laten. Na zeven dagen kon hij de kracht niet meer opbrengen. ,,Ik heb eerst contact gezocht met mevrouw Priem en mevrouw Moors. Als zij hadden gewild dat ik was doorgereden, was ik doorgereden. Ze vonden het niet leuk, maar ze stonden me niet in de weg.'' Blijlevens overweegt voorlopig niet meer op Frans grondgebied te fietsen. ,,Als er niks verandert, zien ze mij volgend jaar niet meer terug in de Tour. Er zijn nog genoeg mooie rondes in andere landen. De wielersport kan echt wel zonder Frankrijk. En ik geef geen franc meer uit in dit klote land.''
|
NRC Webpagina's 31 juli 1998
|
Bovenkant pagina |
|