De afgang van Festina ging zaterdag niet onopgemerkt voorbij. De Fransen waren in een rouwstemming. Maar het zonnige humeur van president Chirac werd niet aangetast. ,,Laten we de jeugd het goede voorbeeld geven.''

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN

Richard Virenque verlaat in tranen de Tour de France, na een gesprek met Tourdirecteur Leblanc. (Foto Eric Gaillard)

CORREZE, 20 JULI. Het Franse publiek steunt de Franse wielerploeg tot de laatste zweetdruppel. De uitsluiting van Festina is voor dopingdeskundigen een verklaarbare zaak. Maar de mensen achter de dranghekken hebben geen weet van anabole steroïden. Ze smeken om hun idool Richard Virenque, ze schelden naar elke official die hun pad kruist. De aanwezigheid van de president leidt niet tot uitbundige taferelen. Als de rijzige gestalte van Jacques Chirac, met een stralende glimlach, voor de hoofdtribune verschijnt, klinkt een beleefd maar bescheiden applaus.

De negen renners van Festina werden vrijdagavond op de hoogte gebracht van hun uitsluiting. Ploegleider Bruno Roussel had eerder toegegeven dat het wielerteam in georganiseerd verband met verboden middelen bezig is geweest.

Richard Virenque geeft een dag later tekst en uitleg over de collectieve verontwaardiging bij Festina. ,,We leggen ons neer bij de beslissing, hoewel we ons niets kunnen verwijten, want we zijn nooit op doping betrapt. Wij waren slechts getuigen. Daarom gaan we over zes weken revanche nemen in de Vuelta. En volgend jaar komen we terug. Wat is een Tour zonder Festina?''

Virenque zegt dat hij niets met doping te maken heeft. Maar hij heeft toch zo'n goede band met verzorger Willy Voet, die twee weken geleden werd aangehouden met anabole steroïden en EPO? ,,Ik weet met wie ik werk, maar ik weet niet wat die persoon vervoert'', antwoordt Virenque voordat hij in huilen uitbarst. Hij wordt getroost door zijn helper Pascal Hervé en hij verlaat via een achterdeur de Tour de France.

De geïmproviseerde persconferentie in de garage van restaurant Les Bruyeres is ook een emotionele confrontatie tussen de renners en de organisatie. Jean-Marie Leblanc, directeur van de Société du Tour de France, komt persoonlijk afscheid nemen van de hoogst genoteerde ploeg ter wereld. Het vertrek van Festina is een sportieve en commerciële schadepost voor de Tour. Het afscheid van Virenque wordt als een nationale ramp ervaren. Miljoenen Fransen hebben hem de afgelopen jaren in de armen gesloten. Leblanc heeft begrip. Hij pinkt een traantje weg als Virenque naar zijn hotel terugkeert.

Bij de start in Meyrignac is het gedwongen vertrek van Festina het enige onderwerp van gesprek. Wat zullen de gevolgen voor het wielrennen zijn? ,,Als mijn zoon van dertien wil gaan fietsen, steek ik meteen de vlag uit'', stelt ploegleider Theo de Rooy van Rabobank. ,,De discotheek is veel gevaarlijker dan de wielersport.'' Oud-ploegleider en oud-wielrenner Hennie Kuiper, die als chauffeur gasten in de Tour rondrijdt, spreekt van een rouwstemming. Hij staart met een sombere blik naar een nabijgelegen meer. ,,Alsof ze hier net een lijk uit het water hebben opgevist.''

Langs het parcours van de tijdrit hangen spandoeken met steunbetuigingen. Libéré Les Festina en Bon Dopage, staat op het asfalt gekalkt. De 'dopingzondaars' zijn de martelaren van deze Tour. Ze weten zich gesteund door het onwetende deel der natie. Maar waarom staat Chirac, bekend om zijn strijd tegen drugs, daar zo hartelijk te lachen? Hij schudt vele handen en wuift naar het publiek.

Zijn echtgenote Bernadette is burgemeester van Corrèze, de finishplaats van de tijdrit. Zij draagt een spijkerpak, hoewel de thermometer boven de 35 graden aanwijst. Chirac zelf is gehuld in een overhemd en een bandplooibroek. Aan het eind van de dag komt de president met een officiële verklaring over de dopingaffaire van Festina. ,,Deze zaak schokt ons allemaal. Laten we zuinig zijn op ons lichaam en de jeugd het goede voorbeeld geven.''