Vraag je je nooit af, zeg ik, hoe wij zo geworden zijn? Michelle neemt een slok van haar bier. Jawel, lacht ze. Wij hebben niets, maar dan ook niets om voor te leven.

Hoe we hier allemaal op de top van een onbewoond eiland terecht zijn gekomen, weet ik niet precies en niemand lijkt het zich af te vragen. We lijken allemaal wel een paar mensen via via te kennen. We delen brood en wijn.

Skyline San Francisco

De hemel op aarde is, net als de hel, heel gewoon. Budweiser, barbecue, vuurwerk, het is niet wat je je voorstelt. Maar misschien begint duizendjarige vrede toch wel gewoon zo - met dit transculturele, onverschillige, toch wel opgewekte rondhangen.