Overzicht eerdere
afleveringen
TWEEDE KAMER
STELLINGEN
TWEEDE-KAMERLEDEN
DISCUSSIE
 |
Het Kamerlidmaatschap legt een te groot beslag op mijn privéleven
 Cees van Wingerden - geen kandidaat:
,,Dat heb ik me van tevoren niet gerealiseerd. Ik wist te weinig wat het Kamerlidmaatschap inhield. Ik had politieke interesse, maar kwam uit het bedrijfsleven. In het weekend probeer ik wat vrije tijd over te houden. Als mijn vrouw op zondag zit te lezen, ben ik brieven aan het schrijven. Ik probeer alle vragen persoonlijk te beantwoorden.''
Agnes van Ardenne-van der Hoeven - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Als je het Kamerwerk goed wilt doen vraagt het teveel tijd. Het is van de gekke dat wij hier de gewoonte hebben om tot diep in de nacht te vergaderen.''
Pieter Jan Biesheuvel - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Je bent er 24 uur per dag mee bezig. Fysiek is het heel zwaar, je bent blij als je eens een avond niets hoeft te doen.''
Wim van de Camp - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Maar ik voel me niet belast. Een week heeft 168 uur, tachtig uur werk, 42 uur slaap, dan houd je nog 46 uur over voor wat anders. Ik ben nu net het laatste boek van Hugo Claus aan het lezen, bijvoorbeeld.''
Nancy Dankers - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Het offer dat je brengt is groot. Ik zit op woensdag al aan een 32-urige werkweek. Ik schat dat ik zo'n tachtig uur per week maak. Ik blijf twee nachten in Den Haag slapen, anders red ik het niet. Gelukkig krijg ik ondersteuning van mijn gepensioneerde echtgenoot. Hij neemt bijvoorbeeld telefoontjes voor me op.''
Ali Doelman-Pel - geen kandidaat:
,,Ik woon in Hoogezand. Twaalf jaar lang heb ik van maandag tot en met donderdag hier in Den Haag doorgebracht. Dus ik heb twaalf jaar een weekendhuwelijk gehad. Je leeft in twee gescheiden werelden. Ik heb daardoor contacten verloren. Collega's die wel in de buurt van Den Haag wonen hebben er nooit een idee van wat het betekent om zo op afstand te wonen.''
Dzsingisz Gabor - geen kandidaat:
,,Het Kamerlidmaatschap maakt een privéleven zelfs onmogelijk. Maar ik heb met mijn vrouw afgesproken dat ik het voor een bepaalde periode doe. Ach, zo'n minister Wijers die eerder weggaat voor de verjaardag van zijn kind is de held van dit moment. Vroeger werkte ik ook op de avond van mijn trouwdag door. Als ik dat vandaag nog zou doen, was ik gek.''
Henk de Haan - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Wel groot, maar niet te groot.''
Hans Hillen - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,De verhouding tussen gebruikte tijd, geleverde inspanning en bereikt resultaat is vaak negatief. Je wordt door het gedoe van alledag in je partij en aan het Binnenhof ook te vaak afgehouden van de nodige reflectie en externe verkenning.''
Maria van der Hoeven - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Het Kamerlidmaatschap legt een claim op mijn privéleven, maar ik heb het er graag voor over.''
Gerrit de Jong - kandidaat, misschien verkiesbare plaats:
,,Ik ga alleen nog maar naar de schouwburg als ik word uitgenodigd door een bedrijf. En o ja, laatst hebben mijn vrouw en ik voor het eerst in negen jaar de bioscoop bezocht.''
Alis Koekkoek - geen kandidaat:
,,De druk is wel groot, maar niet te groot. Ik heb geluk gehad dat ik een late roeping kreeg. Pas toen mijn kinderen wat ouder waren ben ik de politiek ingegaan en dan is het goed te combineren. In overleg met mijn gezin heb ik voor deze baan gekozen, in de wetenschap dat ik vier jaar lang weinig vrije tijd zou hebben. Zeker in combinatie met mijn werk in Tilburg ben ik vaak tachtig uur in de week aan het werk. Jammer genoeg sneuvelen ook de weekenden regelmatig. Als je, zoals ik, niet in de Den Haag woont is het erg lastig. In de recesperiodes probeer ik wat meer vrije tijd te maken, voor het lezen van een boek. Het laatste boek dat ik las was Het Eiland van de Vorige Dag, van Umberto Eco. Ik ben al in geen tijden naar de bioscoop geweest, maar dat zegt niet zo veel, dat deed ik toch al niet zo veel. Tijdens het Kerstreces ben ik met mijn jongste zoon van 14 jaar naar de Oostvaardersplassen gegaan om vogels te kijken, daar is hij gek op. De zeearend hebben we gezien, daar zijn er nog maar vier van in Nederland en eentje zit dus daar. Daar kan ik dan echt van genieten, dan voel ik me echt vrij. Als ik in mei het Kamerlidmaatschap opgeef, hoop ik wat meer vrije tijd te hebben. Maar nogmaals, het is een investering, een keuze die je maakt en je weet waar je aan begint, je kunt je erop instellen.''
Gerd Leers - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik ga 's ochtends 8 uur het huis uit en ben zelden voor tienen 's avonds thuis. Er wordt wel heel veel gevergd van je thuisbasis. Ik heb het geluk dat mijn gezin het pikt.''
Frans Wolters - geen kandidaat:
,,Ik ben nu 54 jaar oud. Ik heb acht jaar in de gemeentepolitiek gezeten en zeventien jaar in het parlement. Ik wil nu geen volledige baan meer. Ik zoek wat losse baantjes, zodat ik aan een normale werkweek kom. Als je Kamerlid bent in Limburg, ben je "ons Kamerlid'. En dat betekent dat als de harmonie honderd jaar bestaat, jij wordt verwacht. En als de fanfare het 75-jarig bestaan viert, krijg jij een uitnodiging. Collega's uit de Randstad hebben dat niet. Het komt voor dat mensen op zondagmorgen denken: hij zal nu wel thuis zijn, dus we kunnen wel even wat gaan vragen. Dat is niet altijd even aardig. Wat ik in ieder geval ga doen als ik uit de Kamer ben, is president worden van de Federatie Het Oud Limburgse Schuttersfeest. Dat vind ik leuk. Het is een club waar zo'n acht à negenduizend schutters bij zijn aangesloten. En ik ga niet helemaal weg uit de Kamer. Het is de bedoeling dat ik jonge Kamerleden wat wegwijs ga maken na de verkiezingen. Dat zal nodig zijn want we krijgen veel nieuwelingen in de fractie. In de zeventien jaar dat ik nu in de Kamer heb rondgelopen, is het denk ik, minder gezellig geworden. Vroeger zakte je nog wel eens door met een ploegje. Nu komt dat bijna niet meer voor. Dat heeft misschien ook met de nieuwbouw te maken. Alles zit nu verder uit elkaar. Vroeger zat alles meer in een hoekje: de koffiekamer; de plenaire zaal. Ik denk dat Kamerleden tegenwoordig ook vaker thuis eten. Behalve natuurlijk de lui die ver weg wonen. Vroeger had je er die nauwelijks thuis kwamen.''
Marijke Augusteijn-Esser - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik heb nog tijd over voor boeken, film en theater.''
Bert Bakker - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Je bent als Kamerlid nooit meester over je eigen agenda, dat hoort bij het werk. Maar soms gaat de mate waarin burgers een beroep op je doen heel ver. Er zijn mensen die denken dat je zeven dagen per week 24 uur per dag beschikbaar bent.''
Thom de Graaf - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Een Kamerlid heeft het druk, maar dat is absoluut geen excuus om niet naar een ouderavond op school te gaan of om niet een film te gaan zien met je kinderen. Vorige week zondag ben ik nog naar de tekenfilm Anastasia geweest. Een Kamerlid hoeft op zondagmiddag toch niet te werken? Ik ga binnenkort een weekend met een vriend naar Parijs. Je moet in het Kamerwerk wel nee durven zeggen, en dat is een kwaliteit die veel mensen zich nog moeten aanleren.''
Olga Scheltema-de Nie - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Het legt haast een te groot beslag. Ik kom niet meer aan mijn sociale contacten toe. Doordeweeks ben ik in Den Haag, in het weekeinde woon ik in Haren. Dan heb ik op zaterdagavond niet altijd zin om weer de deur uit te gaan.''
Pieter ter Veer - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ja. Wij wonen bijvoorbeeld in Woltersum in Groningen. Maar door de week wonen we in een flat in Zwolle. Dat houdt dus in dat je eigenlijk alleen in de weekeinden in je woonplaats bent. Ik zit elke dag vier uur in de trein, dat is eigenlijk een soort werkplek voor mij geworden. Het is vooral lastig voor Kamerleden die in de buitengewesten wonen. Het is fantastisch werk, maar je hebt weinig tijd voor sociale contacten en je moet een vrouw hebben die daar tegen kan.''
Jan van Walsem - kandidaat, misschien verkiesbare plaats:
,,Ik maak weken van ongeveer zeventig, tachtig uur. Zo rond kwart over zeven in de ochtend ben ik hier in de Kamer. "s Avonds ben ik meestal tussen tien of twaalf uur thuis. Misschien heeft Wijers gelijk als hij zegt dat hij naar huis moet, omdat zijn kind jarig is. Maar ik heb toch een andere inslag. Ik zie mijn kinderen in het weekend. Ik heb niet het gevoel dat ik ze tekort doe. Als ik thuis ben, ben ik thuis. Ik praat dan met mijn kinderen, en ga bijvoorbeeld, mee naar het hockeyveld''
Gerrit Ybema - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Een groot beslag, niet te groot''
Eimert van Middelkoop - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Mijn sociale leven is verschraald. De vrije tijd benut ik om intellectueel bij te tanken. Mijn uitgaansleven, het zien van vrienden, het is minimaal geworden. Het spijt me ook dat ik geen tijd heb om in het kerkelijk leven een rol te spelen, nog nooit ben ik ouderling of diaken geweest. Ik werk nooit op zondag, maar dat beschouw ik niet als een verbod, maar als een zegen. De zondag is er om te recreëren, in de letterlijke zin van herscheppen, om veel zaken te overdenken in de bevindelijke zin die mij vertrouwd is. Vooral in het begin van mijn Kamerwerk, toen ik vaak heel moe was en ik me vaak afvroeg of ik het werk wel zou afkrijgen, was het een troost te weten: volgende week is er weer een zondag.''
Liesbeth Aiking-van Wageningen - geen kandidaat:
,,In het begin werd ik veel gebeld thuis, dat is nu minder. We hebben een ombudsman, en mensen weten kennelijk die weg te vinden. Thuis heb ik wel een antwoordapparaat en een fax, ik vind het erg belangrijk om bereikbaar te zijn. Ik kan op deze manier 's avonds, in alle rust, vragen beantwoorden, terugbellen. Het is een zware baan. Maar het ligt aan jezelf of je zo nu en dan nee kunt zeggen.''
Tara Oedayraj Singh Varma - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Mijn huis is een soort burcht geworden. Thuis is een veste van veiligheid, en dit gebouw ook, maar alles erbuiten is een probleem. Als ik in de trein zit, kijk ik altijd: wie komt er binnen, wie komt er in de buurt''
Mohamed Rabbae - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Mijn vrienden en bekenden zie ik nauwelijks en mijn gezin vooral tijdens nachtelijke uren. De periode dat ik in de enquêtecommissie zat was de meest asociale periode voor mijn gezin. We werkten van maandag tot en met zondag. Alleen de christelijke broeders namen op zondag vrij, maar de moslims en de atheïsten in de commissie werkten gewoon door. Achteraf zeg ik nu ook: dat was eens maar nooit weer.''
Leoni Sipkes - geen kandidaat:
,,Het Kamerlidmaatschap is een ontzettend leuke baan. Het is meer dan een baan: het is een 24-uursfunctie. Ik heb het twee periodes met veel plezier gedaan. Ik heb twee redenen om weg te gaan: ten eerste vraag ik me af of ik nog een keer vier jaar fris en vol ideeën kan zijn en ten tweede legt het een groot beslag op mijn privéleven. Ik werk soms van tien uur 's ochtends tot twee uur 's nachts.''
Marijke Vos - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Dat is een bewuste keus en daar moet je dus niet over zeuren. Het is een manier van leven geworden. Iedereen weet van tevoren waar hij aan begint. Op privégebied kost het je wel wat ja. Daar tegenover staat dat het een heel boeiende en dynamische baan is.''
Karin Adelmund - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Het zou niet zo moeten zijn, maar ik moet denk ik zeggen: eens. Voor mijn partner en mijn kinderen heb ik nog wel tijd. Het is vooral de kring daaromheen, familie en vrienden, die je nauwelijks meer ziet. Ik lees nog wel poëzie, maar dat gaat erg snel. Er staan weinig letters op een pagina.''
Mieke Burg - geen kandidaat:
,,Het gaat ten koste van je sociale leven, dat is zeker. Dat ben je je in het begin helemaal niet bewust, of in ieder geval: je vindt het niet erg. Ik heb heel bewust dingen moeten laten liggen, door tijdgebrek. Vandaar dat wat meer persoonlijke ondersteuning van Kamerleden wenselijk is. Anderhalf jaar terug dacht ik ineens: dit wil ik niet meer. Vandaar dat ik er nu, met volle overtuiging, mee ophoud.''
Sharon Dijksma - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Het is hard weken maar je moet het niet overdrijven. Er zijn genoeg maandagen en vrijdagen waarop je kunt doen alsof je er niet bent. Maar ik betrap mezelf er bijvoorbeeld wel op dat ik 's avonds naar een actualiteitenprogramma zit te kijken terwijl ik eigenlijk die leuke film wil zien op het andere net. De laatste film die ik in de bioscoop heb gezien? Dat was met die man... die agent met dat nummer, god hoe heet hij ook alweer? O ja, 007, James Bond. Een paar keer per maand ga ik nog naar vrienden in Groningen. Wel is het dan zo dat als we naar de kroeg gaan, ik daar vaak op mijn politieke werk wordt aangesproken, maar dat hoort er nu eenmaal bij en is ook wel goed.''
Peter van Heemst - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Je privéleven is wel ondergeschikt aan dit bestaan. Ik houd niet van mensen die zeggen: ik kan vandaag niet bij het debat zijn, want mijn dochter is net elf geworden. Dit is een speciaal vak, van 24 uur per dag, geen kantoorbaan. Je kunt niet zeggen dat je om 6 uur 's avonds geen volksvertegenwoordiger meer bent.''
Servaes Huys - geen kandidaat:
,,Ik heb hier zelf voor gekozen. Het legt niet een te groot beslag, maar een groot beslag op mijn privéleven. Ik ben lid van een koor en probeer de dinsdagavond hiervoor vrij te houden, maar werk gaat voor. Verder gaan mijn vrouw en ik regelmatig naar een concert of een galerie en we wandelen wel eens. Ik merk wel dat de grenzen te ver zijn opgerekt naar het werk.''
Arie de Jong - geen kandidaat:
,,Nee, dat is niet het geval. In mijn vorige functie als directeur van een departement had ik veel meer werk. Een Kamerlid heeft een herenleven. Je leest 's ochtend rustig de krant en bereidt je werk voor. Af en toe houd je een spreekbeurt in het land. Ik beschouw het werk als Kamerlid als een soort vakantie, dat komt vooral omdat ik het werk leuk vind.''
Bert Middel - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Mijn vrienden en familie zeggen van wel, maar ik vind van niet. Vroeger was ik er veel meer tijd mee kwijt, toen ging ik 's avonds en in de weekenden ook nog naar bijeenkomsten voor de Partij en de Kamer. Dat doe ik nu veel minder, omdat ik er het belang niet van inzie. Daardoor heb ik meer tijd voor thuis. Thuis ligt alleen wel in Drenthe, ik woon niet in Den Haag, wel even gedaan maar dat is een aanslag op je gezinsleven, dus ik zit iedere ochtend en iedere avond twee uur in de auto of trein. Maar dat heb ik ervoor over. Het combineert twee dingen die ik heel belangrijk vind: mijn gezin en het Kamerlidmaatschap.''
Jeltje van Nieuwenhoven - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Op kamerdagen ga je niet over je eigen agenda. Heb je afgesproken om met iemand naar de film te gaan, wordt er ineens een wetsontwerp behandeld op woensdagavond. Iemand uit het bedrijfsleven zei laatst tegen me: jullie willen het land regeren, maar jullie kunnen niet eens over je eigen agenda beschikken. Je omgeving begrijpt het niet altijd.''
Henk Vos - geen kandidaat:
,,Toen ik veertien jaar geleden 's morgens het huis verliet, was mijn dochter drie jaar. Toen ik 's avonds thuiskwam was ze achttien.''
Jan van Zijl - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik woon vlakbij, dat scheelt. Ik probeer iedere week een boek of dichtbundel te lezen. Dat hou ik ook bij. Ook probeer ik ieder jaar vierduizend kilometer te fietsen. Daarvoor moet ik regelmatig opiniebladen en de krant verwaarlozen, hetzelfde geldt voor Den Haag Vandaag en Buitenhof , dat sla ik regelmatig over. Ik hoop door dat gedrag ook wat minder hijgerig te worden als Kamerlid. Anderen moeten dat maar beoordelen.''
Leen van Dijke - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik lees boeken als het reces is of ik met vakantie ga. Tussendoor alleen de musts, dus een boekje van Bolkestein, van Marijnissen. Laatst ben ik met mijn zoon naar de film geweest, maar dat is een uitzondering. Op zaterdagavond wil ik het liefst thuis op de bank zitten, bij de haard. Dan gaat mijn vrouw soms alleen naar een concert. We ontbijten wel altijd samen, met de vijf kinderen. En op zondag werk ik nooit, dat is een voorrecht.''
Dick Stellingwerf - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Daarom ben ik ontzettend dankbaar dat wij 's zondags nooit iets doen. Dat is een zegen op zich.''
Jet Nijpels-Hezemans - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Over Wilde Zwanen, wat toch een boeiend boek was, heb ik een half jaar gedaan. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst naar een film ben geweest. Met kleine kinderen zou ik dit werk nooit kunnen doen. Die hebben, ook zonder tuttig te zijn, enige vorm van regelmaat nodig die je ze als kamerlid absoluut niet kunt geven.''
Koos van den Berg - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Gaat zeker op voor kleine fracties. Het legt een zware, misschien wel te zware claim op je. Je sociale leven staat op een laag pitje. Contacten moet je tijdens recessen en vakanties onderhouden. Politiek neemt je fulltime in beslag. Je leest de krant bijvoorbeeld nooit ontspannen, hebt meteen die omslag: 'wat betekent dit politiek gezien?' De zondag houd ik absoluut vrij, wat ik als een grote zegen beschouw. Doe dan absoluut niet aan politiek. Is een dag voor kerk en gezin. ''
Bas van der Vlies - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Het tijdsbeslag is een schaduw over mijn werkzaam leven. Het is een enorm offer dat je vraagt van je vrouw en kinderen, maar dat je vraagt omdat je je geroepen weet. Als het thuisfront er niet achter zou staan zou ik het werk heroverwegen. Ik ben 6 keer 24 uur beschikbaar, met nadruk zes keer. Die zevende dag is heilig, niet alleen om religieuze redenen maar ook om sociale: het is de dag voor mijn familie. Een haven van rust, zoals premier Kok zo treffend heeft gezegd.''
Bertus Leerkes - geen kandidaat:
,,Ik vind het zo jammer dat ik geen veertig ben. Het computercentrum in mijn hoofd werkt niet meer zoals het deed voordat ik mijn vrouw afgelopen zomer verloor en fysiek ben ik ook niet alles meer. Dus heb ik, om met Lubbers te spreken, lopen mediteren: is het verantwoord om nog vier jaar door te gaan? Mijn kinderen en kleinkinderen vinden dat ik absurd lange dagen maak voor iemand van in de zeventig en willen meer van me zien. Dit en het feit dat de anderen het niet eens waren met de kandidatenlijst die ik had opgesteld, heeft me doen besluiten om niet terug te keren.''
Piet Blauw - geen kandidaat:
,,Waar ik ook ben, wat ik ook doe, ik bel iedere dag mijn vrouw. Als ik in Den Haag zit meerdere keren per dag. De zon op zien komen op het land, daar kan ik naar snakken. Ophouden als Kamerlid betekent voor mij toch een beetje terugkeren naar mijn roots.''
Anke van Blerck - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Nog net niet. Ik zit hier drie hele dagen, op zondag bereid ik de stukken voor en alle andere dagen is er ook wel wat. Als je kleine kinderen hebt is het niet aanbevelenswaardig. Wat wel beter is, is dat de huidige generatie rond etenstijd naar huis gaat. Vroeger bleef men vaak 's avonds in horecagelegenheden hangen.''
Sari van Heemskerck Pillis-Duvekot - geen kandidaat:
,,Absoluut waar. Dat si ook een van de redenen dat ik na 16 jaar stop. Werk gaat altijd voor, altijd in het weekend, vaak in de avond. Dat ik nog vrienden over heb na 16 jaar is omdat het supermensen Niet omdat ik ze voldoende aandacht heb gegeven.''
Henk van Hoof - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Wel groot, maar niet te groot. Als je dat vindt , dan moet je weg. Tijdens het reces lees ik een boek en af en toe ga ik naar een voorstelling of concert. Verder heb ik bewust sport ingebouwd, vanwege het fysieke beslag dat dit werk op je legt.''
Hans Hoogervorst - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik heb het grote geluk dat ik hier in Den Haag woon. Als ik in Groningen zou worden zou het wel een grote aanslag op mijn leven.''
Henk Kamp - kandidaat, verkiesbare plaats:
,, Mijn vrouw woont met mijn kinderen door de week in Borculo, in ons huis daar. Ik heb een flatje in Den Haag gehuurd zodat ik niet iedere keer op en neer hoef. Ik zie haar heel weinig, dat is zeker een nadeel. Ik wil later graag weer in de Achterhoek gaan wonen, daar heb ik mijn bindingen. Maar nu is dat ondoenlijk vanuit Den Haag, dat wil de partij ook niet hebben. Maar, als Kamerlid doe je een hoop leuke dingen, soms ook samen met je vrouw. Dat compenseert een hoop van de geïnvesteerde tijd. En daarbij komt nog dat ik het werk heel leuk vind. Ik krijg er eerder energie van dan dat het me energie kost. Ik heb plezier in mijn werk, nooit stress. Ik ben wel van plan om het de volgende regeerperiode wat rustiger aan te doen. Nu ben ik echt zeven dagen in de week van 's ochtends vroeg tot soms diep in de nacht met het Kamerwerk bezig. Ik leef heel bewust heel gezond. Eet fruit, drink en rook niet, probeer genoeg te slapen. Het is een fantastische baan, dat staat vast.''
Willem Keur - geen kandidaat:
,,Ik heb in vier jaar tijd een redelijk evenwicht gevonden tussen mijn privéleven en het kamerwerk. De sociale prijs van het kamerlidmaatschap is hoog. Je moet de absolute steun hebben van je vrouw en kinderen. Maar als je die steun eenmaal hebt, is het een heerlijk gevecht. Ik heb elke ouderavond van de kinderen bezocht en zeventig tot tachtig procent van de verjaardagen van vrienden en familieleden. Ik bemoei me veel met de opvoeding van de kinderen.''
Wim Passtoors - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,De invloed op je privéleven bepaal je zelf. Zonder steun van het thuisfront is het lastig. Ik ben zestig tot zeventig uur per week bezig, maar dat was ik als rector ook. Aan een romannetje kom ik niet toe, wel speel ik af en toe met de computer. Ik heb het heerlijk naar mijn zin in de Kamer. Ik had best een risico genomen door ontslag te nemen en geen terugkeerregeling te vragen. Je moet tegen het papierwerk kunnen en tegen de onrust. Bij al de afspraken die ik maak zet ik een telefoonnummer want de tijdstippen veranderen telkens. Het enige wat zeker is, is dat alles onzeker is. Vanmorgen moest ik bij een debat over tropisch hard hout zijn en dat zou morgen doorgaan. Nu hoor ik net dat het verzet is naar vanmiddag, dus moet ik mijn afspraak van vanmiddag afzeggen. Misschien wordt het weer verzet naar vanavond, wat betekent dat het morgen alsnog afgerond wordt.''
Johan Remkes - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Het is een zeer ongestructureerd beroep. Maar er staan andere dingen tegenover zoals lange recesperiodes, grote vrijheid om de eigen tijd in te delen en grote zelfstandigheid. ''
Jan Rijpstra - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Zonder meer. Je familie wordt er op aangesproken, je kinderen op school, je bent in dienst van de maatschappij. Als ik niet meer met de kinderen op zaterdag, heb ik een groot probleem.''
Anne Lize van der Stoel - geen kandidaat:
,,Er zijn veel sociale contacten verloren gegaan. Sommige mensen zie ik niet meer, anderen hebben geaccepteerd om via de fax of het antwoordapparaat met mij te communiceren. Maar er zijn mensen die dat weigeren _ en dat begrijp ik heel goed.''
Jan te Veldhuis - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik heb de opvoeding van mijn kinderen grotendeels gemist. Het echtscheidingspercentage onder Kamerleden is vrij hoog, als ik het goed heb het hoogste in Nederland. Mijn vrouw en ik zijn nu 26 jaar getrouwd en we overleggen iedere 4 jaar: zullen we doorgaan met de Kamer of niet. Ik kan me niet veel interessanters voorstellen. Het is de mooiste hondenbaan die er is. Veilingen en rommelmarkten in België, daar zijn mijn vrouw en ik aan verslaafd. Laatst nog in Brugge: prachtige zilveren peper- en zoutstelletjes. Voor maar vijfentwintig gulden!''
Hella Voûte-Droste - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik werk tachtig uur per week, maar ik houd van mijn werk. Daarnaast is er nog genoeg ruimte voor het bezoeken van theaters en concerten en het lezen van boeken.''
Bibi de Vries - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Ik ben een werkende moeder. Ik heb een dochter van twee. Tot een dag voor de bevalling ben ik gewoon mijn werk als Kamerlid blijven doen. Ik ben er daarna zeven weken uit geweest voor zwangerschapsverlof, maar daar zat een reces in van twee weken. Ik vind dat het Kamerlidmaatschap uitstekend te combineren is met het moederschap. Moeders die zeggen dat ze het te druk hebben, hebben volgens mij een probleem tussen de oren. Want het is gewoon een kwestie van management. Ik heb twee honden. Die worden uitgelaten door een uitlaatservice. Ik heb een man, die zorgt min of meer voor zichzelf, en mijn kind breng ik naar de crèche. Dat vindt ze geweldig. Ze doet het hartstikke goed. Ik denk dat ze later heel sociaal wordt. 's Avonds, als ik thuis kom, ligt ze meestal al op bed, maar soms is ze nog op, en dan spelen we. Als de telefoon dan gaat, laat ik hem gewoon rinkelen. En in het weekend is het feest. We plakken, knippen, wandelen, doen spelletjes, of ik lees voor. Het moederschap is het geweldigste wat me ooit is overkomen. Ik kan het iedereen aanraden. Maar ik vind het wel belangrijk om ernaast een leuke baan te hebben. Wat heeft zo'n kind aan een ongelukkige moeder. Het komt in het weekend wel eens voor dat mensen bellen voor mijn werk. Maar dan leg ik beleefd uit dat ik op dat moment niet beschikbaar ben. Dat is management, daar moet je duidelijk in En natuurlijk wil ik ze op een ander moment wel te woord staan. Je hebt je privéleven zelf in je hand, want je beslist over je eigen agenda. Als die agenda vol is? Dan moet de afspraak maar een week wachten. ''
Frans Weisglas - kandidaat, verkiesbare plaats:
,,Als het beslag te groot was had ik me niet beschikbaar gesteld. Het maakt wel wat uit of je als Kamerlid dicht bij je werk zit, wat je familiaire omstandigheden zijn, kinderen of niet dus, en of je partner een beroep heeft. Ik woon in Rotterdam maar ik zou als Kamerlid bijvoorbeeld niet in Maastricht willen wonen.''
|
NRC
Webpagina's
9 april 1998
|
