Trouwen. Of samenwonen. Het is een lastige en een riskante
keuze, die na verloop van tijd bovendien nogal eens in zijn tegendeel
blijkt te veranderen. Scheiden dus. En weer verliefd worden? Maarten 't
Hart beschrijft in het supplement Profiel door middel van een
liefdesbrief wat er zich dan werkelijk in het lichaam afspeelt. Verder:
de kosten van een trouwfeest, de stiekeme slippertjes in het dierenrijk,
de juridische voor- en nadelen van trouwen en samenwonen, de woelige
markt van de relatiebureaus en een dominee, een advocaat en een
relatietherapeut over scheiden. En: vier bruidsreportages.
Oefenen in getrouwd zijn
Twee mensen die met elkaar in de echt treden, beloven elkaar trouw. Lang
niet iedereen doet deze belofte blijvend gestand. In Nederland wonen
ongeveer 400.000 gescheiden vrouwen en 300.000 gescheiden mannen.
Menige man of vrouw die onder trouw verstaat dat zijn of haar partner
geen (seksuele) relatie met een ander aangaat, komt bedrogen uit. De
bioloog Robin Baker schat in zijn recent verschenen boek De
sperma-oorlog dat tien procent van de kinderen uit overspel is
voortgekomen.
Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau is er in het huidige
tijdsgewricht sprake van een ,,ontromantisering van het huwelijk''.
Scheiden is gewoon geworden. Eén op de zes kinderen wordt
tegenwoordig vòòr zijn 21ste jaar geconfronteerd met de
echtscheiding van zijn ouders.
De Nederlander kent aan het huwelijk niet meer zo veel gewicht toe.
Gesteld voor de keuze wat zij in hun leven het belangrijkste vinden,
noemde 34 procent in 1966 nog het huwelijk; dertig jaar later is dit
percentage gezakt naar 13. Het ongetrouwd samenwonen neemt toe.
Toch wijst de praktijk uit dat samenwonen dikwijls niet meer is dan een
oefening in getrouwd zijn, een methode om het huwelijk uit te stellen.
Tachtig tot negentig procent van de samenwonenden heeft het voornemen
ooit te trouwen. Of samenwonen ook een goede oefening is, is de vraag.
Vrouwen die voor hun huwelijk eerst een tijd met hun man hebben
samengewoond, lopen een tweemaal zo grote kans op echtscheiding als
vrouwen die niet eerst hadden samengewoond.
Meer nog dan samenwonen is alleenwonen een trend. Al beschouwt niet meer
dan 10 procent van de alleenwonende vrouwen en mannen in de
leeftijdsgroep tot en met 42 jaar hun huidige leefsituatie als
definitief. Ze willen trouwen of samenwonen. Later. Op de vraag wat zij
nu het belangrijkste vinden in het leven, antwoordden deze
alleenwonenden in ruime meerderheid: genieten.
|