Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Nederland zal in het olympische atletiektoernooi geen medaille winnen. Maar een pupil van de Amsterdamse trainer Charles van Commenée, de Britse Denise Lewis, is vandaag en morgen wel kanshebber voor het goud op de zevenkamp.

Door onze redacteur HANS KLIPPUS

SYDNEY, 23 SEPT. Als jonge coach en atletiekfanaat bezocht Charles van Commenée in 1984 zijn eerste Olympische Spelen. Hij had geen rooie cent en sliep in de openlucht op bankjes. Dit weekeinde zit de Amsterdammer bij de zevenkamp op de tribune van het olympisch stadion in Sydney als trainer van de Britse favoriete Denise Lewis. "Als Denise goud wint, geeft me dat een rustgevend gevoel", weet Van Commenée. "Een olympische titel is ook voor een coach het summum. Dan kan mij niets meer gebeuren."

Het begeleiden van Lewis doet hij naast zijn gewone werk. Van Commenée is bij de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie (KNAU) fulltime coördinator meerkamp en werpen. Daarom fungeert hij in Sydney ook als ploegleider van de Nederlandse atletiekafvaardiging. Bij de KNAU juichen ze het niet toe dat Van Commenée zelf nog atleten - behalve Lewis discuswerpster Lija Koeman - traint. "Ik heb dat nodig om feeling te houden. Ik denk dat ik mijn geloofwaardigheid verlies als ik andere trainers iets vertel, terwijl ik zelf al lange tijd geen atleten meer heb gecoacht."

Dus gaat Van Commenée in Sydney voor goud. Hij vindt het jammer dat er geen Nederlandse atleten kanshebbers zijn voor de olympische titel. "Dat hoop ik nog een keer mee te maken. Misschien moet die atleet nog geboren worden. Maar ik heb nog even tijd. Ik wil tot mijn 65ste, dus nog 22 jaar, in de atletiek actief blijven."

Intussen kan Denise Lewis een klein beetje als Nederlandse worden beschouwd. Ze woonde dit jaar meer in Amsterdam dan thuis in Engeland. Daardoor weet ze haar weg aardig te vinden in de hoofdstad en kan ze zelfs al wat Nederlands verstaan en spreken. Bij de Nederlandse kampioenschappen in juli, waar ze ter voorbereiding op de Spelen aan meedeed, voelde Lewis zich geen vreemde. Het was toen bijzonder om te zien dat de aandacht van pers en toeschouwers zich richtte op de nationale top en dat de meest prominente atlete in het deelnemersveld, Lewis, anoniem in het Olympisch Stadion rondstapte en niet werd lastiggevallen.

Die situatie vond ze prettig. In Engeland heeft de atlete geen rust. Daar is ze een ster. De 28-jarige Lewis is na de legendarische Daley Thompson de eerste Britse meerkamper die succesvol is. Van Commenee spreekt dan ook van Dame Lewis. De Engelsen zijn inmiddels gewend dat hun titelkandidate een Nederlandse trainer heeft. Ze hebben respect voor Van Commenée, maar ze zijn ook op hun hoede. Wat doet hij precies met Denise? "Alles wordt onder een vergrootglas gelegd", stelt Van Commenée.

De 42-jarige Amsterdammer heeft een goede naam in het buitenland. Al eerder had hij de tweevoudige Chinese wereldkampioene kogelstoten Huong onder zijn hoede. Drie jaar geleden vroeg Lewis aan Van Commenée of hij haar trainer wilde worden. Hij moest, had de Britse atlete bedacht, haar onder de duim krijgen, want het ontbrak haar aan de nodige discipline. Pas bij het tweede verzoek stemde Van Commenée in. "Volgens mij wilde Charles me eigenlijk niet coachen. Hij vond me wel een goede, maar geen serieuze atlete", vertelt Lewis lachend.

Die gedachte is nog steeds niet helemaal weg bij Van Commenée. Het is tegenwoordig beter gesteld met Lewis' discipline, maar het kan nóg beter. "Ze is een ongeorganiseerd wezen", typeert de trainer zijn atlete. "Ze mist één op de vier vliegtuigen. Dat zijn haar Jamaïcaanse roots. En waarom denk je dat ze in Amsterdam geen eigen huis heeft? Daar moet je veel voor doen, hè." Van het talent van Lewis is Van Commenée echter onder de indruk geraakt. En haar mentale instelling prijst hij zelfs. "Denise kan ook zonder behoorlijke voorbereiding goed presteren. Dat heeft alles te maken met concentratie en zelfvertrouwen. Het typeert de echte topper." Lewis heeft door de jaren heen geleerd dat ze niet te snel moet opgeven, omdat in een zevenkamp van alles kan gebeuren. Daar kwam ze vooral bij de vorige Spelen achter. Lewis wilde toen na het verspringen op de tweede dag naar huis, omdat het allemaal niet lukte. Ze zette zich toch nog aan het speerwerpen en gooide ineens heel ver. Daardoor vloog ze, zoals ze het zelf zegt, "als een katapult" van de zevende naar de derde plaats in het klassement.

Vorig jaar kampte Lewis langdurig met een zware beenblessure. Ze haalde ternauwernood de WK in Sevilla, waar ze haar enige zevenkamp van dat seizoen afwerkte. Bovendien moest Lewis bij het verspringen noodgedwongen haar andere been voor de afzet gebruiken. "En toch sprong ze, onder grote druk, in haar laatste poging 6,64 meter, bijna een persoonlijk record. Dat is Denise Lewis, dat is klasse!", vertelt Van Commenée. Ze won de zilveren medaille. Toch was Lewis naderhand niet echt blij. Voor haar telt maar één plaats: de koppositie. Dat streven zorgt voor veel spanning. Ook Van Commenée voelt de druk. "Ik denk veel over de dingen na, tijdens het tanden poetsen, het afwassen, het aurorijden." Vooral de weken voor Sydney waren spannend. Lewis had een flinke trainingsachterstand, omdat ze moest herstellen van een operatie en raakte daarna weer geblesseerd. Pas half juni, drie maanden voor de Spelen, kon ze weer op volle kracht trainen. Ze was nog niet helemaal fit toen ze vandaag aan de zevenkamp begon.

Lewis vindt het best als Nederland een beetje van haar olympische succes zou claimen. Ze dacht er nooit serieus over om, zoals in het geval van de Britse verspringster Fiona May met Italië, voor Nederland uit te uitkomen. "Oranje staat me wel leuk", lacht ze. "Het verschil is dat Fiona problemen had in Engeland en ik niet. Ik word volop gesteund, heb Engelse sponsors. Dus is er geen aanleiding om over te stappen. Als dat wel zo zou zijn, was Nederland de perfecte plek voor me geweest. Het is mijn tweede thuis."