Dossier Kinderporno

Nieuws

Bestrijding

Wetgeving

Zandvoortse zaak

Internet

Kunst

Links

De politiekorpsen moeten weer opgetuigd worden met een afdeling zedenzaken. Generalisme is uit, specialisatie is in.

Door onze redacteur YASHA LANGE

AMSTERDAM, 20 JULI. "Die mogelijk gedwongen verhuizing van zedendelinquenten, dat is echt nieuw" zegt Gert Ras, hoofd van de afdeling jeugd- en zedenzaken van de Amsterdamse politie. "Dat zwengelt ook het recidive-vraagstuk weer aan. Daders van zedendelicten treden vaak in herhaling. Als je ze gedwongen laat verhuizen, stel je de buurt gerust, maar je verplaatst ook het probleem. Wij hebben daar niet echt een antwoord op." De andere plannen die gisteren door minister Korthals (Justitie) naar de Tweede Kamer werden gestuurd verrassen Ras niet. Het zijn voorstellen die al worden genoemd in een dit jaar verschenen richtlijn van het college van procureurs-generaal en aanbevelingen van de Inspectie voor de politie. Zedendelicten - verkrachting, incest, gedwongen prostitutie - moeten beter worden aangepakt.

Korthals wil de terugkeer van speciale zedenrechercheurs bij de korpsen, een gespecialiseerde officier van justitie bij elk parket van het Openbaar Ministerie, de keuze tussen een mannelijke en een vrouwelijke rechercheur bij aangifte, en het 'klachtvereiste' afschaffen - nu kan seks met jongeren tussen de 12 en 16 jaar alleen worden vervolgd na aangifte. Dat maakt de aanpak van kinderporno en kinderprostitutie, waarbij vaak geen aangifte wordt gedaan, heel moeilijk.

De plannen van Korthals zijn een terugkeer naar de oude situatie. In 1993 werden de rijkspolitie en de gemeentepolitie opgeheven en verdeeld over regionale korpsen. De regiokorpsen mochten zelf bepalen hoe zij hun taken verdeelden. "Er was toen een trend van generalisme. Daardoor verdween ook het specialisme zedenzaken, of de regiokorpsen vonden een soort tussenvorm", zegt Ras.

De meeste korpsen kozen voor een tussenvorm, zo blijkt uit het onderzoek door de Inspectie voor de politie. Er is dan een speciale rechercheur die erbij wordt gehaald als er een lastige zedenzaak is. Daarna zit hij of zij weer in de auto. 'Taakaccent', noemen ze dat bij de politie. Neem Zeeland. Jan Koppenhol is 'taakaccenthouder' jeugd- en zedenzaken. Als er aangifte wordt gedaan, meldt het wijkteam dat bij hem. Koppenhol coördineert, maar is zelf meestal niet bij het onderzoek betrokken. "En in een recente nota werd hier zelfs voorgesteld om die taakaccenten los te laten, zodat alle rechercheurs generalisten zijn. Maar dat zal wel bijgesteld worden, want dat was voordat de minister zijn plannen bekend maakte. Lijkt mij een goede zaak", aldus Koppenhol. Daar zal de Inspectie het mee eens zijn. In haar rapport werd geconcludeerd: zedendelicten is specialistenwerk. En al hebben de meeste korpsen wel een 'aanspreekpunt', dat is nog niet voldoende. De korpsen in Amsterdam, Hollands-Midden, Zaanstreek-Waterland en Gooi- en Vechtsstreek vonden dat altijd al. Zij hielden, ook na de reorganisatie, een afdeling zedenzaken in stand. Het levert, zo menen zij, een aantal voordelen op. Het is beter voor de slachtoffers, die te maken krijgen met ervaren rechercheurs. Dat wekt vertrouwen waardoor het aantal aangiften ook hoger zou uitvallen. Bovendien hebben de rechercheurs meer inhoudelijke kennis, zodat vaker tot een veroordeling kan worden gekomen. Ras: "Een seksueel misdrijf is ook in juridisch opzicht iets anders dan een vermogensdelict." De gespecialiseerde afdelingen onderhouden contact met hulpverleners (Raad voor de Kinderbescherming, GGD, Slachtofferhulp). "En de rechercheurs hebben er affiniteit mee. Dat is belangrijk, want het zijn meestal zware, moeilijke zaken, waarvoor niet iedereen even geschikt is", aldus Ras.