Dossier Desert Fox

Nieuws

Achtergrond

Documenten

President Clinton sprak gisteren het Amerikaanse volk toe nadat hij de aanval op Irak had geopend. Een samenvatting.

Eerder vandaag heb ik de Amerikaanse strijdkrachten bevel gegeven militaire doelen en veiligheidsdoelen in Irak te treffen. Ze hebben steun van Britse strijdkrachten. Hun missie bestaat uit het aanvallen van Iraks nucleaire, chemische en biologische wapenprogramma's en zijn militaire vermogen om buren te bedreigen.(...)

Ik wil uitleggen waarom ik, met de unanieme steun van mijn team voor nationale veiligheid, heb besloten geweld te gebruiken in Irak; waarom we nu optreden; en wat we van plan zijn te bereiken.

Zes weken geleden kondigde Saddam Hussein aan dat hij niet langer zou medewerken aan de wapeninspecties van de Verenigde Naties, genaamd UNSCOM. (...) Geconfronteerd met Saddams meest recente daad van opstandigheid eind oktober bouwden we intensieve diplomatieke druk op Irak op, gesteund door overweldigende militaire macht in de regio. (...)

Toen Saddam nog steeds niet gehoorzaamde, bereidden we ons voor op militaire actie. Het was slechts op het allerlaatste moment dat Irak zich bedacht. Het bezwoer de VN dat het, ik citeer nu, een duidelijk en onvoorwaardelijk besluit had genomen om de samenwerking met de wapeninspecteurs te hervatten. (...)

De afgelopen drie weken hebben de VN-wapeninspecteurs hun plan uitgevoerd om Iraks medewerking te testen. De proefperiode eindigde dit weekeind, en afgelopen nacht rapporteerde UNSCOM's voorzitter Richard Butler de resultaten aan secretaris-generaal Annan. De conclusies zijn grimmig, ontnuchterend en diep verontrustend. (...) Samenvattend: de inspecteurs zeggen dat, zelfs als ze in Irak kunnen blijven, hun werk een schijnvertoning zou zijn. Saddams bedrog heeft hun effectiviteit ondergraven. In plaats van dat de inspecteurs Saddam ontwapenen, ontwapent Saddam de inspecteurs.

Deze situatie vormt een duidelijke en onmiddellijke bedreiging van de stabiliteit in de Perzische Golf en de veiligheid van alle mensen. (...) Dus moesten we in actie komen en wel meteen. (...) Daarom heb ik, na een unanieme aanbeveling van mijn team voor nationale veiligheid — inclusief de vice-president, de minister van Defensie, de voorzitter van de gezamenlijke chefs van staven, de minister van Buitenlandse Zaken en de adviseur voor nationale veiligheid — bevel gegeven voor een sterke, aanhoudende serie luchtaanvallen tegen Irak. Ze zijn bedoeld om Saddams vermogen om massavernietigingswapens te ontwikkelen en in gebruik te nemen te verzwakken, alsmede zijn vermogen zijn buren te bedreigen. Tegelijkertijd sturen we een krachtige boodschap aan Saddam. Als u zich roekeloos gedraagt, betaalt u een zware prijs.

We zijn vandaag in actie gekomen omdat, naar het oordeel van mijn militaire adviseurs, een snelle reactie Saddam het meest verrast en de minste kans biedt om zich voor te bereiden. Als we na het rapport van voorzitter Butler enkele dagen hadden gewacht, hadden we Saddam meer tijd gegeven zijn troepen te verspreiden en zijn wapens te beschermen.

Tevens begint de heilige maand van de moslims Ramadan komend weekeind. Om tijdens Ramadan een militaire actie in gang te zetten, zou diep beledigend zijn voor moslims en zodoende onze relaties met Arabische landen beschadigen en de vooruitgang die we hebben geboekt in het Midden-Oosten. Dit wilden we beslist vermijden (...)

Laat ik afsluiten met een ander thema. Saddam Hussein en andere vijanden van de vrede hebben wellicht gemeend dat het huidige ernstige debat in het Huis van Afgevaardigden de Amerikanen zou afleiden of hun vastberadenheid om hem te trotseren, zou verzwakken. Maar eens te meer hebben de Verenigde Staten bewezen dat, hoewel we nooit graag geweld gebruiken, we daartoe bereid zijn als Amerika's vitale belangen op het spel staan.

Zie ook de complete (Engelse) tekst.

Zie ook de complete (Engelse) tekst.