NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE


Dossier Euro

Nieuws

De invoering van de euro

De koers van de euro

Europese Centrale Bank

Economische en Monetaire Unie

Meningen

Feiten en cijfers

Links

Euro maakt markten transparant; Nieuwe munt kan impuls zijn voor geografische spreiding
Door SJOUKE RIJPER
Met de invoering van de euro worden de financiele markten transparanter. De kijk op het Europese beleggingsspeelveld wordt helderder. Of beleggers hun aandelenportefeuille Europees gaan herschikken op basis van deze voordelen is de vraag. Veel internationale bedrijven zijn relatief onbekend.

Beleggers die het nog niet weten houden de kranten niet goed bij en zijn vermoedelijk langetermijnbeleggers. Wie zich komende maandag verbaast over de extreem lage beurskoersen heeft niet meegekregen dat met ingang van het nieuwe jaar de koersen in euro's worden uitgedrukt, net als op de beurzen van de tien andere landen van de Economische en Monetaire Unie die de gemeenschappelijke munt invoeren. Het zal wel even wennen zijn. De vertrouwde koersen die in de hoofden van de kleine beleggers gegrift staan kloppen niet meer met de werkelijkheid. Een geruststellende gedachte is dat de belegger die maandag niets verandert aan zijn Nederlandse aandelenportefeuille geen cent armer wordt, afgezien van de gebruikelijke koersschommelingen.

De invoering van de euro biedt vooral mogelijkheden voor Europees beleggen. Maar ook die zijn niet nieuw. Het is een misverstand dat met de invoering van de euro ineens de grenzen opengaan en dat er groen licht komt voor de handel in deze internationale waardepapieren. Dat kon immers al. Banken en commissionairs bieden deze diensten, tegen hogere buitenlandtarieven, al jaren aan.

Het is ook een misverstand dat door de invoering van de euro het valutarisico verdwijnt. Dat risico was al te verwaarlozen aangezien de valutakoersen in de EMU-landen al geruime tijd aan elkaar zijn gekoppeld.

Belangrijker is dat sinds gisteren de rentes van de EMU-lidstaten formeel zijn vastgeklonken. De Europese Centrale Bank zal een rente hanteren. Waardeschommelingen van beleggingsportefeuilles door rentebesluiten van Europese landen behoren tot het verleden.

De invoering van de euro maakt Europees beleggen vooral gemakkelijker. 'Maar wat is er mis met het Damrak?', zal de patriottische belegger zich afvragen. 'Waarom moet ik ineens aandelen in eurolanden gaan aanschaffen?' Het antwoord is 'risicospreiding'. Zet niet al je geld op een paard, of zoals, de Britten het verwoorden, vervoer niet al je eieren in een mandje.

De meeste particuliere beleggers in Nederland hebben hun geld op de 26 belangrijkste fondsen van de Amsterdamse effectenbeurs gezet, de AEX-fondsen of ook wel hoofdfondsen genoemd. Daarmee hebben zij hun portefeuille al voor een groot deel gespreid. In deze eredivisie van de beurs zijn immers de belangrijkste economische sectoren vertegenwoordigd. Wie die risicospreiding nog niet groot genoeg vindt kan zijn sectoren verdelen over de diverse eurolanden. Niet iedere sector biedt voldoende binnenlandse alternatieven. Bovendien zouden binnenlandse sectoren gevoelig kunnen zijn voor overheidsbesluiten. Wie helemaal op 'safe' wil spelen koopt ook eens stukken in de niet-EMU-landen Zwitserland, Verenigd Koninkrijk of koopt in op Wall Street of Tokio.

De invoering van de euro zou de kleine belegger een impuls kunnen geven om zijn beleggingssectoren geografisch te spreiden. De markt wordt transparanter omdat aandelenkoersen gemakkelijker met elkaar te vergelijken zijn. Op het Duitse teletekst staan de aandelen Deutsche Telekom in euro's vermeld. In Franse media gebeurt hetzelfde met de stukken van France Telekom. Op de internetpagina's van de beurzen van Milaan en Madrid staan achter Telecom Italia en het Spaanse Telefonica dezelfde eurologo's. En natuurlijk geldt hetzelfde voor de KPN. Het is de bedoeling dat ook de financiele verslaggeving in de eurolanden wordt geharmoniseerd.

Vergelijkingen maken tussen beursfondsen kon al met koers-winstverhoudingen, de koers gedeeld door de winst per aandeel. Dat levert een verhoudingsgetal op waarmee over de hele wereld kan worden beoordeeld of een aandeel relatief duur of goedkoop is. Probleem daarbij is echter dat die verhoudingsgetallen nou net weer niet breeduit worden gepubliceerd. Bovendien zegt de koers-winstverhouding niets over de prijs van een gewenst pakket aandelen in relatie tot besteedbare bedrag op de effectenrekening van de belegger.

Het uitdrukken van de koersen in een gemeenschappelijke munt is voor de belegger vooral gebruikersgemak. Maar zal hij of zij alleen op grond daarvan vanaf maandag massaal de grens oversteken om buitenlandse stukken te kopen? Waarschijnlijk niet. Zakendoen in het buitenland is, al is het een EMU-land, toch ongebruikelijk. Namen van middelgrote Spaanse of Italiaanse bedrijven klinken hier niet bekend in de oren. Gewoonweg omdat ze hier niet in het nieuws zijn er werken immers geen landgenoten of omdat hun producten in Nederland geen naambekendheid hebben. De kans is groot dat een financieel drama bij zo'n buitenlands concern, zelfs in deze informatiemaatschappij, te langzaam doordringt tot de hoofden van de kleine Nederlandse belegger. Die kan dan niet a la de minute reageren op dat nieuws. Bovendien analyseren Nederlandse specialisten nog lang niet alle hoofdfondsen van de Eurobeurzen met regelmaat. Zij kampen met dezelfde informatie-achterstand. Onbekend maakt onbemind, maar wanneer er geld te verdienen valt worden beleggers minder afhoudend. Wanneer er met een onbekend buitenlands fonds, zoals bijvoorbeeld bij beursintroducties, groot financieel voordeel valt te behalen gaan de oren omhoog staan. Banken en andere aanbieders van financiele diensten worden op hun beurt scherp als blijkt dat die 1,2 miljoen beleggende Nederlanders in toenemende mate vragen om internationale aandelen.

De grote banken hebben zich de afgelopen maanden voorzichtig voorbereid op deze vraag. Voorzichtig, omdat dus helemaal niet vaststaat of internationaal beleggen zal aanslaan bij het grote publiek. Beleggersbladen melden in hun dubbeldikke Kerstnummers dat ze meer buitenlandse fondsen gaan volgen.

Beursorderlijnen kijken de kat uit de boom. De meeste volautomatische telefoon oproepbare ordercomputers zijn maandag nog niet uitgerust met een breed aanbodpakket van buitenlandse aandelen. De komende maanden zal blijken of de vraag-aanbodreactie op gang komt. Gebeurt dat inderdaad dan zullen buitenlandse bedrijfsnamen steeds vaker de vaderlandse media halen, wat weer als gevolg heeft dat beleggers gemakkelijker instappen.

NRC Webpagina's
2 januari 1999


www.nrc.nl/Economie

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad