Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

BRUGGE, 25 JUNI. Hij had één van de helden van EURO 2000 moeten worden. Maar Raul, de jeugdige sterspeler van Real Madrid, eindigde zondagavond in Brugge als schlemiel van Spanje. In blessuretijd schoot hij een strafschop ruimschoots over en naast het Franse doel. Daardoor kwam de arrogante wereldkampioen met de schrik vrij: 2-1.

Woensdag wacht in Brussel de topper tegen Portugal. Frankrijk is favoriet, maar zeker niet onverslaanbaar. Spanje toonde zondagavond aan dat vooral de afweer van de mondiale titelhouder kwetsbaar is. Door de lucht zijn de 'beren' Thuram, Desailly, Blanc en in mindere mate Lizarazu vrijwel onverslaanbaar. Maar over de grond gaat er nog wel eens iets fout. Spanje verzuimde evenwel van de matige wendbaarheid in de Franse verdediging optimaal te profiteren.

Vanaf het beginsignaal van scheidsrechter Collina, de man van de Ronald de Boer-strafschop tegen Tsjechië, bleken beide ploegen aan elkaar gewaagd. Zowel Frankrijk als Spanje leunde op een sterk bezet middenveld. De wereldkampioen speelde zelfs met vijf spelers in de middelste linie, uiteraard met Zidane als gangmaker. Spits Henry stond vaak wat eenzaam voorin. Hij kreeg af en toe steun van Zidane, Djorkaeff en Dugarry, die de voorkeur had gekregen boven Anelka.

Met Raul en Alfonso als speerpunten ging er van de Spaanse aanval meer dreiging uit. De grote verrassing was evenwel Munitis. De linkermiddenvelder van Racing Santander, die met een doelpunt inviel tegen Joegoslavië (4-3), ontpopte zich als een ware plaag voor de lange en ietwat logge Thuram. Dat bleek eens te meer in de 37e minuut. De Franse verdediger legde de felle Munitis, die Fran uit het basisteam verdrong, neer in het strafschopgebied. Mendieta maakte vanaf 11 meter geen fout, 1-1.

Kort daarvoor had Zidane de score geopend met een fraaie vrije trap, waarop doelman Canizares zich verkeek. De vedette van Frankrijk speelde in de eerste helft als een grootvorst. Hij liep geen meter te veel en deed vrijwel alles goed met de bal. Na een half uur lette de spelmaker van Juventus evenwel niet op. Daardoor miste hij uit een pass van Dugarry een uitgelezenkans. Ook na de gelijkmaker van Mendieta bleef het duel onvoorspelbaar. Dankzij een hoogstandje van Djorkaeff kwam Frankrijk nog voor de rust opnieuw op voorsprong. Op aangeven van Vieira, de vervanger van de geblesseerde Petit, knalde de 32-jarige speler van Kaiserslautern meesterlijk raak in de korte hoek, 2-1.De Franse bondscoach vond het niet nodig in de rust zijn kwetsbare rechterflank in de defensie aan te passen. Daar kreeg hij binnen een minuut in de tweede helft bijna spijt van. Driftkikker Munitis liet opnieuw Thuram zijn hielen zien en bediende Alfonso op maat. De behendige spits op de witte voetbalschoenen stuitte op doelman Barthez, die in twee keer moeizaam redding bracht.

Spanje vocht na de pauze tegen zichzelf en de tijd. De ploeg van Camacho gebruikte soms de verkeerde agressie om terug in de wedstrijd te komen. Arbiter Collina moest binnen twintig minuten vier keer geel trekken, met drie boekingen voor Spanje, om het enerverende duel in de hand te houden. In de zeventigste minuut liet hij genade voor recht gelden. Paco ging op de rug van de demarrerende Henry zitten. Collina volstond met geel, waar rood op zijn plaats was geweest.

Frankrijk waande zich in de slotfase te vroeg zeker van de halve finales. Daardoor ontstonden in het Spaanse wanhoopsoffensief nog enkele hachelijke taferelen voor het Franse doel. In blessuretijd vergreep sluitpost Barthez zich dom aan verdediger Abelardo. De royale strafschop was niet aan de arme Raul besteed. Daarna miste invaller Urzaiz nog een grote kopkans. Het lankmoedige Frankrijk had derhalve over geluk niet te klagen. (ANP)