Met interesse volg ik de groei van het essay over Internet.
Het principe van een zich-zelf-schrijvend essay is een interessant experiment,
hoewel uit het aantal bijdragen (en de kwaliteit ervan) zou kunnen blijken
dat de tijd er nog niet rijp voor is...
Ikzelf ben absoluut verslaafd aan het Internet. Niet dat ik uren zit te
'surfen', maar doordat m'n vrouw en ik enkele jaren aan de andere kant van
de wereld wonen (in Nieuw Zeeland) vertrouwen we volledig op e-mail voor
onze sociale contacten met het 'thuisfront'.
We sturen gemiddeld eens per week een brief naar mijn ouders in Hilversum,
en krijgen ook regelmatig nieuws van thuis te horen. Dat mensen van boven
de veertig niet met computers kunnen leren werken is onzin, dat bewijst
mijn moeder wel met haar portable!
Ook met mijn broer en schoonzus in Aberdeen en met Els haar familie in de
VS wordt regelmatig "gemeeld".
Een groot voordeel van Internet boven telefoneren is voor mij (naast de
kosten!) dat je 1 verhaal kan schrijven en aan tien mensen sturen, die
allemaal denken dat het voor hun speciaal geschreven is. Die printen het
dan en laten het weer aan hun familie zien. En zo houdt je iedereen op de
hoogte...
Voor het werk stuur en ontvang ik gemiddeld 15 berichten per dag. De helft
naar vestigingen in Europa van Alcatel (waar ik werk) en de andere helft
naar klanten of leveranciers. De efficientie van internet is vele malen
groter dan van telefoneren, zelfs rekening houdend met voicemail.
Met veel verbazing heb ik de afgelopen jaren gevolgd hoe het Internet van
een obscuur en geheimzinnig "medium" tot een begrip geworden is.
Als bedrijf tegenwoordig tel je niet mee als je geen publieke 'website'
hebt, en wat daar dan te vinden is of wat het opbrengt speelt geen rol.
De spreuk http://www.etc. kom je tegen op de meest onwaarschijnlijke
artikelen, van cornflakespak tot stadsbus, iedereen "zit op het web".
Waar moet dit naartoe leiden?
Persoonlijk heb ik nogal wat twijfel bij het initiatief van de PTT. Het
doet me denken aan een gelijkaardig netwerk, twee jaar geleden met veel
tromgeroffel aangekondigd door dhr. Bill Gates.
Dat was ook een gesloten netwerk was, dat geen toegang gaf tot "het echte
Internet".
Gebruikers komen niet totdat er veel content is, en aanbieders komen niet
totdat er gebruikers zijn. Inderdaad, een bekende Catch-22. Microsoft kon
hier alleen uit komen door toegang te bieden naar Internet, en dat is nu
juist wat PTT niet wil doen (om concurrentieredenen uiteraard).
Anecdote: Interessant is in deze context wat hier in Nieuw Zeeland gebeurd is.
De markt hier is volledig gederegulariseerd, Telecom NZ kan doen wat ze wil.
Er waren hier al veel kleine ISPs, en vorig jaar heeft Telecom met een
massale reclamecampagne binnen enkele maanden 40% van de markt naar zich
toe gegraaid.
Hoewel er duidelijk sprake is van kruis-subsidiering en de andere ISPs
moord en brand riepen treed er niemand tegen op.
En dan blijkt dat als gevolg van de lage prijzen en de aggressieve reclame:
1- de markt sterk vergroot wordt
2- het netwerk van Telecom overbelast raakt, en
2- serieuze klanten naar andere ISPs met betere service gaan.
En nu is (bijna) iedereen gelukkig... behalve Telecom want die kan de
problemen niet meer de baas....
Genoeg voor vandaag.
Veel succes met jullie essay en laat me horen als je nog op zoek bent naar
een correspondent in Nieuw Zeeland.
Groeten,
Gijs van Kersen
Wellington
Nieuw Zeeland.
