Gangmaker van de punkbeweging

AMSTERDAM, 17 APRIL. Rockzanger Joey Ramone, die zondag in een New-Yorks ziekenhuis aan de gevolgen van lymfklierkanker overleed, was een van de grote gangmakers van de punkbeweging. In 1974 begon hij zijn groep Ramones, beïnvloed door de garagerock van The Stooges en de liedjespop van The Ronettes, om ‘de muziek te maken die ik zelf wil horen en die nooit op de radio wordt gedraaid.'

Als reactie op het extravagante uiterlijk en het excessieve gedrag van de toenmalige rocksterren hulde Joey Ramone (ware naam Jeffrey Hyman) zich in leren motorjas, gescheurde spijkerbroek en gympies, net als mede-bandleden Johnny, Dee Dee en Marky Ramone. Met hun harde drie-akkoordenrock en karikaturale teksten over lijm snuiven en tienerliefde vonden de Ramones in eerste instantie alleen emplooi in het New-Yorkse zaaltje CBGB's, oorspronkelijk opgezet als country- en bluegrassclub. CBGB's groeide uit tot een internationaal gevierd punkbastion en er onstond een bloeiende new-wavescene met groepen als Television, Blondie en The Heartbreakers. Na verschijning van hun titelloze debuutalbum met genrebepalende nummers als Blitzkrieg bop en Beat on the brat brachten de Ramones hun punkrock in 1976 naar Engeland, waar ze navolging kregen van groepen als de Sex Pistols, Buzzcocks en The Clash.

Met zijn slungelachtige pose en kreten als ‘Hey ho, let's go' en ‘Gabba gabba hey' was Joey Ramone het onwankelbare boegbeeld van de punk. Razendsnelle en ultrakorte nummers als Rockaway beach werden in hoog tempo op de pogoënde punkers afgevuurd en alleen tijdens Johnny's onvermijdelijke ‘one-two-three-four' kreeg Joey een adempauze. Het vijfde album End Of The Century (1980) werd geproduceerd door poplegende Phil Spector en bevatte een cover van diens Baby I love you. In datzelfde jaar hadden de Ramones hun enige Nederlanse hit met Rock'n'roll high school, het titelnummer uit de gelijknamige film waarin ze zichzelf speelden. Gaandeweg werden de teksten minder karikaturaal en waagde Joey Ramone zich aan commentaar op het presidentschap van Ronald Reagan (Bonzo goes to Bitburg) en het pleidooi van Tipper Gore in het Amerikaanse congres voor waarschuwingsstickers op rock- en rapplaten (Censorshit).

Na 2263 shows en de afscheids-cd Adios Amigos hielden de Ramones er in 1996 mee op. Hoewel berichten over zijn slechte gezondheid de ronde deden, dook Joey Ramone nog regelmatig op tijdens punkavonden in New York en werkte hij aan een solo-album. Recentelijk produceerde hij een EP van Ronnie Spector, waarop de zangeres van The Ronettes onder meer zijn lied She talks to rainbows vertolkte. Joey Ramone deed zich doorgaans dommer voor dan hij in werkelijkheid was, om het lummelachtige imago van onverwoestbare Ramones-klassiekers als Teenage lobotomy en Cretin hop in stand te houden. Bij het nieuws van zijn dood op 49-jarige leeftijd verzamelden fans zich op de stoep van CBGB's, waar een informeel altaar werd opgericht met zwarte kaarsen en een T-shirt van zijn favoriete baseballclub The Yankees. Joey Ramone was de peetvader van de punk, luidde een eerbetoon dat gisteren gepost werd op internet, die ‘nooit iemand beloofd heeft dat hij oud zou worden.' Laten we niet treuren, schreef een andere fan, want Joey deelt zijn pizza en bier nu met Ian Dury en Sid Vicious.