F I L M V O O R A F :
Beautiful girls
JAPKE-D. BOUMA en ELLEN DE BRUIN
De film Beautiful Girls
heeft precies dezelfde foute moraal als de recente bioscoophit High
Fidelity: mannen worden voortdurend verlokt door steeds nieuwe,
mooiere meisjes. Maar uiteindelijk blijven ze toch allemaal bij hun oude
vertrouwde vriendinnetjes - ook al vinden ze die zelf maar
zevenenhalfjes. Beide films staan als 'feel-good-movies' te boek.
Waarom? Ze verheerlijken de middelmaat, de sleur - settling for
less, in plaats van door te zoeken naar de échte 'ware'.
Gelukkig valt er ook voor de romantici die nog wél in die ene,
allesverterende liefde geloven, nog een hoop in deze film te genieten.
Timothy Hutton bijvoorbeeld. Wat kijkt hij dromerig, wat rookt hij
cool en wat is hij toch een melancholieke pianist! "Happy guys
play in the circus", zegt hij met precies die juiste combinatie van
zelfspot, trots en teleurstelling tegen de immer oogverblindende Uma
Thurman. En wat vallen we daardoor als een blok voor hem!
Hutton speelt de archetypische rol van de man die als enige uit zijn
dorpje naar de grote stad trok om het daar te maken. Hij doet alsof hij
terugkomt voor een highschool-reünie, maar eigenlijk is hij
bang voor het echte leven - aan de zijde van zijn grootstedelijke
advocatenvriendinnetje dat met hem wil trouwen.
De meeste van zijn dorpsvrienden leven nog in hun middelbare-schooltijd.
Ze zingen vals, staand bij een piano, drinken bier uit overstromende
blikjes, scheuren hun zakken chips te ver open en behangen hun muren met
halfblote filmsterren. Dat is precies wat Hutton nu even nodig heeft.
Híer wil hij blijven. Voor altijd 18.
En dan komt ook nog het 13-jarige buurmeisje om de hoek kijken, met wie
de negenentwintigjarige twijfelaar in een paar shots een diep-emotionele
band opbouwt. Zij overdondert hem volkomen met haar veel te wijze,
griezelig rake diepte-analyses over zijn vader, broer, overleden moeder
en hemzelf: "I am thirteen, but I have an old soul." Je kunt niet anders
dan allesomvattend verliefd op haar worden. En dat doet Timothy Hutton
dan ook. Hij hoeft alleen nog maar te wachten tot ze meerderjarig is.
Maar dat kan natuurlijk niet. Want Hutton moet met zijn
advocatenvriendinnetje verder - want zo'n soort film is dit. Hij kiest
zijn 'zevenenhalfje' en laat zijn 'tien-minnetje' lopen.
Hoe kún je dit een feel good movie noemen?
Beautiful girls (Ted Demme, VS, 1996), Veronica, 21.05-23.10u.