U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
Klik hier
N R C   H A N D E L S B L A D  -  R A D I O  &   T E L E V I S I E
NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE

 NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 


S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Beautiful girls

JAPKE-D. BOUMA en ELLEN DE BRUIN
De film Beautiful Girls heeft precies dezelfde foute moraal als de recente bioscoophit High Fidelity: mannen worden voortdurend verlokt door steeds nieuwe, mooiere meisjes. Maar uiteindelijk blijven ze toch allemaal bij hun oude vertrouwde vriendinnetjes - ook al vinden ze die zelf maar zevenenhalfjes. Beide films staan als 'feel-good-movies' te boek. Waarom? Ze verheerlijken de middelmaat, de sleur - settling for less, in plaats van door te zoeken naar de échte 'ware'.

Gelukkig valt er ook voor de romantici die nog wél in die ene, allesverterende liefde geloven, nog een hoop in deze film te genieten. Timothy Hutton bijvoorbeeld. Wat kijkt hij dromerig, wat rookt hij cool en wat is hij toch een melancholieke pianist! "Happy guys play in the circus", zegt hij met precies die juiste combinatie van zelfspot, trots en teleurstelling tegen de immer oogverblindende Uma Thurman. En wat vallen we daardoor als een blok voor hem!

Hutton speelt de archetypische rol van de man die als enige uit zijn dorpje naar de grote stad trok om het daar te maken. Hij doet alsof hij terugkomt voor een highschool-reünie, maar eigenlijk is hij bang voor het echte leven - aan de zijde van zijn grootstedelijke advocatenvriendinnetje dat met hem wil trouwen.

De meeste van zijn dorpsvrienden leven nog in hun middelbare-schooltijd. Ze zingen vals, staand bij een piano, drinken bier uit overstromende blikjes, scheuren hun zakken chips te ver open en behangen hun muren met halfblote filmsterren. Dat is precies wat Hutton nu even nodig heeft. Híer wil hij blijven. Voor altijd 18.

En dan komt ook nog het 13-jarige buurmeisje om de hoek kijken, met wie de negenentwintigjarige twijfelaar in een paar shots een diep-emotionele band opbouwt. Zij overdondert hem volkomen met haar veel te wijze, griezelig rake diepte-analyses over zijn vader, broer, overleden moeder en hemzelf: "I am thirteen, but I have an old soul." Je kunt niet anders dan allesomvattend verliefd op haar worden. En dat doet Timothy Hutton dan ook. Hij hoeft alleen nog maar te wachten tot ze meerderjarig is.

Maar dat kan natuurlijk niet. Want Hutton moet met zijn advocatenvriendinnetje verder - want zo'n soort film is dit. Hij kiest zijn 'zevenenhalfje' en laat zijn 'tien-minnetje' lopen.

Hoe kún je dit een feel good movie noemen?

Beautiful girls (Ted Demme, VS, 1996), Veronica, 21.05-23.10u.

NRC Webpagina's
15 FEBRUARI 2001


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad