NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Een nachtmerrie wordt een onschuldig spelletje: drie mensen, bekend van een televisieprogramma, moeten in één maand van Zuid-Limburg naar de Wadden lopen, onopgemerkt. Ze vallen op door hun voor de winter ongebruikelijke rugzakken en wandeluitrusting. Grote kans dat deze zogenoemde 'vossen' kijkers treffen. Het Veronica-programma DeHunt, vorig jaar alleen nog op internet, laat zien hoe onuitputtelijk het aantal mogelijkheden voor reality-tv is.

DeHunt is geen schervengericht of populariteitswedstrijd, maar hogeschool-padvinderij. Ik vind het een origineel idee maar er zijn slechts 200.000 kijkers, veel minder dan Big Brother of De Bus. Het is nog slordiger, internetachtiger, in beeld gekomen. De permanente vlucht in het donker lijkt op die via internet gehypte film Blair Witch Project. Normaal scoort het uitgehypte internet niet zulke aantallen. De kijkers van DeHunt moeten 'de vossen' filmen en de videoband opsturen. De beloning is 3.000 gulden en gaat af van de prijs van 90.000 gulden voor het drietal. Binnen acht dagen was de stand al 81.000, drie keer gefilmd dus. De laatste keer in een motel waar ze dachten even onbespied te zijn. Maar de zoon van de eigenaar was een kijker en hij kwam bij het ontbijt met een videocamera aanzetten: betrapt. Gelukkig kan dat filmen maar één keer per dag, zodat ze na het ontbijt hun tocht in het openbaar konden voortzetten. Overal werden ze herkend. Het doet me denken aan oude verhalen van gevluchte slaven in de Verenigde Staten, overal herkenbaar aan hun huidskleur. En dat was nog dunbevolkt gebied. Hier groeit overal asfalt, beton en baksteen met grote ramen waardoor steeds meer mensen gluren. Het verbaast me hoeveel groen er nog te zien is. De drie "vossen" lopen almaar door bossen en langs velden, meestal in het donker. Als nachtdieren die keurig gebruik maken van hun eigen Vinex-natuurpaadjes. Waarschijnlijk zullen ze in het beboste oosten van het land blijven en niet de drukke randstad aandoen. Oplettende kijkers in de buurt kunnen misschien een boom, een schuur of een geaaid paard herkennen. De vossen moeten hun omgeving blijven filmen en elke avond tussen zeven en half acht zendt Veronica wat scheve, slecht verlichte beelden van de vorige dag uit. Die vossen moeten plezier hebben in hun avontuurlijke tocht. Het spreekt mij meer aan dan sociaal- psychologisch survijvelen in een cameraloods. Ik stel me gedetailleerde stafkaarten voor en zorgvuldige timing. De vossen krijgen een groeiend aantal 'jagers' op hun nek die bossen uitkammen en elkaar via mobiele telefoon en chatbox op www.dehunt.nl, tips doorgeven. Ze zullen ook weer niet te veel samenwerken, want er is er maar een die op een dag die 3000 gulden kan winnen. Onderweg moeten ze twee van de vier aangegeven markeerpunten aandoen, waaronder de piramide van Austerlitz, een hunebed, het Vondelpark of het paard van Marken. Anders volgt er een boete. Ik ben benieuwd hoeveel mensen daar met videocamera's rondhangen, elkaar achterdochtig bespiedend. Gisteren kwamen er drie jonge mannen in beeld die bij Cuijk per auto en te voet hele gebieden uitkamden. Het was hun hobby en ze hadden al eerder aan dit soort vossenjachten meegedaan. Via dit soort internetprogramma's ontstaan nieuwe subcultuurtjes. Meedoen aan DeHunt is vrijblijvender dan lidmaatschap van de PvdA, de jeugdnatuurstudie of de verkennerij. Het is een lossere organisatievorm. Grappig vind ik het verspringen van de accenten. Dat motel lag aan een grindgat en moet in Noord-Limburg, misschien in Gennep, zijn geweest, maar gisteren had de 'g' al de wat hardere klank van de grote rivieren. DeHunt gebruikt Amerikaans als voertaal en Nederlands naar keuze. Is dat extra spannend? Presentator is een grote kale, Hitchcock-achtige Amerikaan die ook Nederlands spreekt. Dat Amerikaans spaart vertaalwerk maar slaat in Duitsland of Frankrijk minder aan. Ik ben benieuwd of het daar verkoopt.

( a d v e r t e n t i e s )