NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

LUKAS KEIJSER
De woordvoerster van de EO - "doeg" zei ze onverwacht spontaan aan het eind van het telefoongesprek - beloofde ons een spectaculaire presentatie van de nieuwe EO-dramaserie. Deze serie gaat over het wel en wee van de meidengroep 4-tune en heeft de wat bedenkelijke, want wel erg dwangmatig vlotte naam Doei.

We wilden natuurlijk niet geloven dat het een spectaculaire middag zou worden. Niet alleen door het imago van de omroep in kwestie, maar ook doordat we al jaren worden doodgegooid met tv-series en films over meiden- en jongensgroepjes. Denk aan de serie rond de Dolly Dots, uit een grijs verleden, en de meer recente film Spiceworld van de Spice Girls. Denk ook aan Wow!, het weinig succesvolle meidengroepje dat ex-Luv'-zangeres en tegenwoordig presentatrice Patty Brard op tv bij elkaar zocht. Onlangs nog was in de programmareeks Alles voor de band van RTL te zien hoe de top 40-formatie Follow that dream na een talentenjacht ontstond onder leiding van Manuëla Kemp. En dan hebben we het nog niet eens over de tientallen andere meiden- en jongensgroepjes die de hitparades overspoelen. Maar de presentatie van Doei, in het onlangs opgehipte Hotel Arena in Amsterdam, wás flitsend. 4-tune gaf overtuigende optredens weg in zonder meer coole outfits waarin fijn menselijk, niet al te afgetrainde buikjes tevoorschijn kwamen. De vier zangeressen, allemaal overigens niet-christelijk en afkomstig uit de musicalwereld, zongen opmerkelijk goed. Het repertoire was bovendien nou eens niet een exacte kopie van die van de megasuccesvolle Spice Girls en The Backstreet Boys, zoals de liedjes van zo goed als alle boy- en girlbands die erna het succes probeerden te evenaren. Het publiek, dat bestond uit jongeren en een enkele EO-bons in grijs pak, met pilotenbril en piekerig haar, joelde als bij een waar popconcert.

De eerste aflevering die werd vertoond op groot scherm zag er ook uitermate fris uit. Snelle montage, veel kleur, blitse kleding, afgewisseld met opzettelijk amateuristische wazige en korrelige beelden, gaven het geheel een eigentijds karakter. Inhoudelijk was God een opvallende afwezige, hoewel normen en waarden natuurlijk wel uitgebreid aan bod kwamen. Zo kregen we te maken met alcohol- en machtsmisbruik, het respecteren van de medemens en de vraag of je wel of niet te bloot gekleed kan gaan. Maar dwingend is het nergens. Bovendien wordt er in Doei volop geruzied en zijn gemene bakvissenstreken niet van de lucht. Ook niet erg des EO: een van de bandleden, meteen ook de meest overtuigende actrice, is een stoere motorbabe.

De EO lijkt met Doei een nieuwe weg in te slaan, een die jongeren zal aanspreken. Er staan veertig afleveringen op stapel, dus er wordt duidelijk iets van verwacht. En niet onterecht.

Dat 4-tune ook werkelijk in de hitparade terecht gaat komen, zoals andere tv-groepjes, is minder waarschijnlijk. De cd die we na afloop in een café lieten draaien, klonk niet zo goed als live, om het eufemistisch uit te drukken. De cafégangers reageerden dan ook zeer lauw. 4-tune zal ongetwijfeld wél een hoogtepunt op de EO- jongerendag van volgend jaar vormen.

Doei, Ned.2, 20.57-21.25u.

( a d v e r t e n t i e s )